Zoofari

Mijn eerste daad, als ik mijn ogen opendoe, is mijn lichaam nagaan of het ergens ernstig kriebelt. Dat is gelukkig niet het geval, al durf ik nog niet te geloven, dat ik uit de brand ben, want ik heb gelezen, dat een poison ivy reactie soms een week op zich kan laten wachten.

Het tweede, dat ik opmerk, is de terugkomst van de zon. Hoera! Hij schijnt weer lekker fel naar binnen en geeft meteen ook weer energie. Ik vind het veel makkelijker opstaan met mooi weer.

Gauw eet ik ontbijt en rijd dan naar Anytime Fitness. Binnenkort wil ik erheen gaan fietsen nu het warmer weer wordt, maar daar ben ik vanochtend te lui voor. De stairmaster wacht geduldig en ik doe er twee keer een half uur op (verschillende programma's, vandaar niet een uur aan een stuk). Daarna nog wat buikverstrakkende (althans ik hoop, dat ze dat uiteindelijke effect zullen hebben) oefeningen en klaar is Petra.

Thuis trommel ik Katja uit bed, want die heeft aangegeven mee te willen naar Great Falls. Nadat zij uitgebreid brunch, anders kan ik het om half elf niet noemen, heeft gegeten, doen we Cosmo in de van en rijden naar het park.

Daar is het druk met groepen toeristen, maar zoals altijd zijn wij vrijwel alleen op de paden. We lopen naar de dam en terug langs de rivier. Helaas zijn er dit keer, op wat ganzen- en eendenfamilies na, weinig dieren te zien. Cosmo jaagt een hagedis de boom in en daar blijft het bij.

Katja vraagt, of ik haar poison ivy kan laten zien. Zij weet niet hoe dat eruit ziet en gaat in Blacksburg ook regelmatig "hiken". Er groeit hier meer dan voldoende van het goedje, dus na de wandeling weet Katja het prima te identificeren.

Bij de watervallen lopen we naar het tweede uitkijkpunt. Daar zien we zeker tien reigers op de rotsen. Ze hebben een enorme schutkleur, dus we amuseren ons met ze te vinden. Het mooist zijn ze, als ze boven de rivier vliegen, dus ik probeer ze te fotograferen. Dat valt nog niet mee, want ze vliegen heel snel!


Katja en Cosmo worden ongeduldig, ik zou er nog uren kunnen staan. Onze magen rommelen ook, dus we besluiten op het terrasje van Noodles & Co te gaan lunchen. Daar mag Cosmo er ook bij zijn, want het is te warm om hem in de van te laten. De Bangkok curry met extra asperge gaat er goed in!

De rest van de middag zitten we buiten. Katja haalt de zevenjarige Cammie op, waar ze geen kind aan heeft, zo leuk vindt zij het om met onze dieren te spelen. Onze tuin is natuurlijk ook praktisch een speeltuin voor zo'n kleintje. Precies om die reden halen we de "speeltuin" met schommels en glijbaan niet weg. Natuurlijk moet er ook op de trampoline gesprongen worden en zo vliegen de twee uur, dat Katja moet oppassen, om.

Rick heeft kaartjes geregeld voor de jaarlijkse Zoofari bij de National Zoo. Dit jaar gaat Katja ook mee, aan Kai en Saskia is de cuisine niet besteed. Rick gaat daar meteen vanuit zijn werk heen en zal ons daar ontmoeten. Op die manier kan hij een goede parkeerplaats krijgen, want Katja en ik kunnen pas na haar oppasbaantje rond kwart over zes weg.

Door een Yellow Cab taxi laten Katja en ik ons naar de zoo brengen. Onderweg komen we flink in de file te staan en ik zie de meter doortikken. Gelukkig komen we via sluipwegen toch na zo'n drie kwartier bij de dierentuin aan. Daar komt Rick ons al tegemoet lopen en overhandigt ons een van de handige bordjes, waar je je drankje, vork en lepel, en hapjes op kunt leggen.

Rick is hier al een uur, dus heeft al heel wat hapjes geprobeerd. Hij maneuvreert Katja en mij naar de lekkerste. Wij hebben flinke trek, dus het gaat er allemaal goed in. Er zijn dit jaar veel koude soepjes, allemaal even exotisch smakend en lekker. Verder gaat onze voorkeur uit naar de vishapjes, waarvan er ook heel wat te vinden zijn. Tussendoor staan standjes met non-alcoholische drankjes en bier en een heel aantal wijngaarden.

Favorieten dit jaar zijn Belga Cafe, waar ze Belgische wafels serveren. Zowel hartige, met zalm en foie gras (die laatste is mijn nummer een gerecht dit jaar), als zoete met chocoladesaus. Er is ook een (voor ons althans) nieuw Belgisch restaurant, Et Voila, dat onder anderen patat met mayonnaise serveert. Daar moeten we zeker ook eens heen. Als "dessert" vind ik de aardbeien "s'more" (gegrilde aardbeienmarshmallow op een stukje chocola en een graham koekje) van 1789 het lekkerst.


Ook Katja geniet van haar eerste Zoofari. We zijn het erover eens, dat er heel veel goede restaurants zijn in dit gebied. Een heel aantal daarvan hebben wij nog nooit bezocht.

Aan de drukte te zien verdient de dierentuin heel wat geld met deze actie. Dieren zien we nauwelijks, tot Katja's teleurstelling. De prairiehondjes blijven in hun holletjes, maar de alligator is wel even actief en daarmee vertegenwoordigt hij alle dieren in de tuin, die muisstil is. Je zou niet denken, dat hier leeuwen en tijgers, olifanten en giraffen en, iedereens favorieten, panda's "wonen".

Tegen negenen zoeken we, helemaal verzadigd, de auto op. Katja rijdt ons bekwaam naar huis, al vindt ze Ricks auto even wennen. Helaas komen we nog in de file terecht, want er zijn overal wegwerkzaamheden. Onderweg zijn we het erover eens, dat dit toch altijd wel een erg bijzonder evenement is. We hebben alle drie genoten.