Gisteravond gingen we al om negen uur naar bed. Ik was doodmoe van de pijn en Rick vindt het dan wel lekker om in bed wat te lezen. Ik ben daardoor wel al om kwart over zes wakker, maar probeer nog wat te doezelen.
Rick staat om tien over half zeven op en ik volg niet veel later. Eigenlijk wilde ik langer slapen, want ik moet tot acht uur vasten. Ik besluit dan maar mijn ontbijtspullen vast klaar te leggen, zodat ik na thuiskomst vrijwel meteen kan eten.
De reden voor het vasten is bloed af laten nemen. Rick brengt me naar Quest en daar ben ik meteen aan de beurt. De flebotomist spreekt ten eerste "Leonora" correct uit (bijna iedereen hier zegt Lenora) en prikt ook nog eens zonder dat ik het voel. Ik bedank haar hartelijk!
Op weg naar huis halen we onze Starbucks koffies en dan gaat Rick aan het werk. Door mijn eerdere voorbereidingen kan ik na vijf minuten koken aanvallen op mijn ontbijt met veel paddenstoelen, spinazie, kaas en ei.
Na het eten doe ik mijn sporten op de mini elliptische machine en Scoop. De pijn is wel minder dan gisteren, maar nog steeds een 8 van de 10 niveau. Dat is alles overheersend, maar ik kan ermee functioneren zolang ik alles maar rustig doe.
Het is wat miezerig buiten en ik besluit eerst even naar Church Street te gaan. Daar blijkt alles op maandag gesloten. Dan door naar The Fresh Market om te kijken wat voor kerstsnoep ze hebben.
Over de parkeerplaats waar kennelijk flink wat olie gemorst is loop ik naar de Giant. Daar heb ik cadeaubonnen nodig voor de kapsters en Sharon. Ik heb alleen die drie bonnen en de kassa voor minder dan 12 aankopen gaat net dicht.
a
Best mooi die olie, maar wel glad
Bij de andere kassa's staan mensen met volle wagentjes en de self checkout kan met die cadeaubonnen niet. Kennelijk is mijn ongenoegen op mijn gezicht te lezen, want de caissiere van de net dichte kassa wenkt me. Ze helpt mij nog even, hoewel ze al pauze heeft, zo aardig! Ik bedank haar dan ook meerdere malen.
Als laatste breng ik een paar dingen naar Whole Foods om terug naar Amazon gestuurd te worden. Ik neem garnalen mee voor mijn lunch en ga dan huiswaarts.
Daar tref ik Rick al aan tafel met zijn middageten. Zoals zo vaak heeft hij een vergadering wanneer zijn lunchpauze zou moeten zijn. Ik maak mijn lunch ook snel, op die manier eten we nog even samen.
Mijn voornemen is iedere dag een paar cadeautjes in te pakken, zodat alles niet allemaal tegelijk op het laatste moment hoeft. Rick heeft er gisteren al twee ingepakt en dat staat leuk onder de boom.
Op de bank begin ik aan een kerst cozy mystery. Ik heb zin in een leuk boek en hopelijk is deze dat. Veel kans om dat uit te vinden krijg ik niet, want Christine belt. Voor we het weten is er anderhalf uur voorbij!
Rick is gaan winkelen en komt terug met Thais eten. Dat heb ik al een tijdje niet op en smaakt heerlijk. Nu gaat er een vrolijke kerstfilm aan en dan weer vroeg naar bed.
Eerlijk gezegd ben ik best trots op wat ik vandaag voor elkaar heb gekregen. De eerste jaren dat ik fibromyalgie had (diagnose op 21-jarige leeftijd gekregen) was ik wekenlang bedlegerig. Dat was jarenlang het advies met fibromyalgie, zoveel mogelijk rust.
Het is zo gezellig buiten
8 reacties:
Jammer van de pijn maar je kunt er goed mee omgaan. Afleiding doet een hoop.
Ik ben benieuwd naar je Lego stuk.
Lindt en dan vooral de Lindor chocolade is zo lekker! Wij hadden uit Berlijn een doos meegenomen maar die is al op.
Fijne dinsdag.
Vervelend dat je nog steeds zoveel pijn hebt. Maar ik kan me voorstellen dat je na al die jaren een manier hebt gevonden om er mee om te gaan. Ik kan me er (gelukkig) niks bij voorstellen.
Wat vervelend dat je nog zoveel pijn hebt, knap dat je toch doorzet met sporten!
Leuk die Lego he, ik heb laatst de orchidee van Lego in elkaar gezet, een leuk werkje.
Nu kamp ik al een paar dagen met een zware verkoudheid en enorme hoestbuien, dus weinig energie om iets te doen
Groetjes
@Anja - Afleiding doet heel veel, ja. Ik vind die Lindor truffels ook erg lekker.
@Petra - Ieder jaar hoop ik weer dat het minder zal blijven, ,maar helaas, de winter blijft een moeilijke pijntijd.
@Carla - Beterschap! Het is er echt de tijd voor, ik hoop dat Rick en ik gezond blijven en de rest ook.
Mag ik vragen waar en hoe je pijn hebt. Bij mij is het ook vastgesteld maar in Nederland wordt er nog niet veel mee gedaan en vaak ontkend. Het is door een fysiotherapeute zo'n 25 jaar geleden vastgesteld, ik had er nog nooit van gehoord. Ging er voor rug- en benenpijn naartoe en kreeg oefeningen met de bedoeling die op te voeren en dat lukte me totaal niet. Toen ging ze verder kijken en kwam met die diagnose, de huisarts zag het als een ziekte die tussen de oren zit.
Achteraf gezien hadden mijn moeder en oma's van beide kanten het ook denk ik. Ik had van kinds af aan altijd pijntjes, groeipijn, erg stijf kon nooit meedoen met gym etc etc.
De winter is ook geen fijne tijd voor mij, vooral heel veel last van handen op het moment,
@Lot - De pijn zit over mijn hele lichaam. Het begon toen ik nog in Nederland woonde en ook mijn huisarts zag het als iets tussen mijn oren, terwijl ik zo'n pijn had dat ik niets kon. Hier in de VS nemen ze het veel serieuzer, maar helaas is er bijna niets aan te doen. Ik beweeg zoveel mogelijk en neem een medicijn om beter te slapen. Verder werkt niets. Sterkte!
Een reactie posten