Zaterdag
We staan rond kwart voor acht op en maken ons klaar om onze zaterdag lijst af te werken. Natuurlijk wordt Orion eerst uitgelaten en dan gaan we de auto in. Ik doe meteen de stoelverwarming aan.
Eerst gaan we ontbijt en koffies halen bij Panera en Starbucks. Ik vind het verse broodje van Panera zo lekker! Geen ontbijt van Starbucks kan daaraan tippen.
Rick rijdt vervolgens naar de paarse glasbak en gooit het lege glas daarin. We willen nu graag naar Total Wine, maar het is pas tien voor half negen en die gaat om negen uur open.
Er is een Giant vlakbij en we gaan daar boodschappen doen al hebben we ons lijstje niet mee. Later blijkt dat we alles op de lijst hebben gekocht.
Bij Total Wine hebben ze al mijn alcoholvrije dranken. Die zijn een tijdje uitverkocht geweest en hier het goedkoopst. Ik ben dus blij ze niet weer online te hoeven bestellen. Ik ben dol op mijn gin, tequila en "Aperol".
Eenmaal weer thuis trap ik iets meer dan een half uur op de elliptische machine. Rick stofzuigt intussen de naalden onder de boom op. Daarna leggen we de leuke Disney rok er omheen.
Het gebeurt zelden dat Zorro mooi poseert
Het huisje is voor Hallmark begrippen al oud en sinds een aantal jaren zijn ze op een heel ander systeem overgegaan. Op zulke momenten is Ebay super handig. daar vind ik er meteen een. Want het huisje is te leuk om niet verlicht te worden.
Voor we ons eten op gaan halen rijden we naar de Vienna faciliteit waar alle vuilniswagens, sneeuwruimers en andere dingen staan. Hier wordt ieder kwartaal een inzameling van oude elektronica, batterijen en dergelijke gehouden. Rick heeft daar een aantal dingen voor.
Mijn lunch wordt een poke bowl van Poki DC en die van Rick chili van Potbelly. We eten het gezamenlijk thuis op. Rick snapt nooit dat ik koud eten lekker vind op een koude dag, maar een poke bowl is zo lekker en gezond, die kan ik onder alle weersomstandigheden eten.
Na het eten ga ik naar boven om de cadeautjes voor in de stockings uit te zoeken. We hebben veel meegebracht uit Griekenland en geven nog wat andere kleinigheden in de sokken. Iedereen heeft een eigen zak en dat werkt heel goed.
Als dat gedaan is ga ik aan de jaarlijkse cadeautjes voor de buren. Die heb ik al een tijdje in huis en als we ze vroeg rondbrengen is er nog niemand op reis. Ik moet de lintjes eerst door de kerstboomversieringen halen en daar gebruik ik een mini schroevedraaiertje voor, dat gaat super.
Daarna plak ik elke versiering op een doosje Daelmans stroopwafels en doe ze in een mand. Rick en ik gaan samen langs de deuren en maken een praatje met de buren, die thuis zijn. De stroopwafels worden altijd weer enthousiast ontvangen. Een drietal buren was niet thuis en daar gaan we morgen of overmorgen dan wel even langs.
We willen in maart naar Zwitserland zodat Rick daar kan skien. We hebben eindelijk de tijd daaraan te werken en kiezen een leuk hotel in Wengen. Ook de vluchten zijn geboekt. Nu nog een hotel in Zurich en de eerste grote reis volgend jaar is geboekt.
We willen in maart naar Zwitserland zodat Rick daar kan skien. We hebben eindelijk de tijd daaraan te werken en kiezen een leuk hotel in Wengen. Ook de vluchten zijn geboekt. Nu nog een hotel in Zurich en de eerste grote reis volgend jaar is geboekt.
Voor het avondeten gaan we naar de gezellige bar van Bonaroti. Daar zijn we al een tijd niet geweest. Het eten is voortreffelijk. Ik heb de Michelangelo soep met spinazie, ei en Parmezaanse kaas en Rick de asperge soep. Dan smul ik van zwaardvis met boontjes en linguine en Rick vindt zijn kipgerecht erg lekker.
Voor we naar huis gaan rijden we door Oakton Park Ct waar de huizen spectaculair versierd zijn. Sommigen vinden het overdreven, maar wij vinden het smaakvol gedaan. Er wordt geld ingezameld voor twee plaatselijke Vienna goede doelen en wij geven graag een donatie.
We sluiten de dag af met het kijken naar een Hallmark kerstfilm.
Zondag
Al om vijf uur weet ik al dat het helemaal mis is met mijn lichaam. Het staat compleet in brand van de pijn. Ik neem ibuprofen en probeer nog wat te slapen, maar dat gaat heel slecht.
Om zeven uur staan we op en ik heb even een flinke huilbui, want ik voel me het slechtst dat ik me in lange tijd gevoeld heb. En natuurlijk is uitgerekend vandaag de jaarlijkse kerstbrunch bij Maria waar ik al weken naar uitzie.
In de auto doe ik de stoelverwarming aan, hopend dat dat zal helpen. Rick haalt mijn broodje van Panera en mijn paddenstoelen van H Mart en de Mosaic markt. Thuis probeer ik even te sporten, maar zelfs dat heeft geen nut. Dit is de ergste fibromyalgie aanval in jaren.
Als ik me om kwart over tien nog zo belabberd voel brengt Rick me naar Maria. Daar geef ik haar cadeautje af en wens haar een fijne Kerst. Ze probeert me over te halen toch te blijven, maar op dagen als deze zitten de tranen me hoog en ik bedank dus huilend voor de uitnodiging. Zo vervelend!
Rick zegt dat ik afleiding moet zoeken, want hij kent me goed en weet dat thuiszitten met de pijn me enkel slechter stemt. Hij stelt voor naar Washington te rijden en daar vanuit de auto de diverse kerstbomen te gaan zien.
Dat lijkt me wel wat en we gaan eerst naar de boom bij het Witte Huis. Om daar te komen is het best een wandeling en ik voel me er niet toe in staat. Van veraf ziet de boom er ook niet spectaculair uit en je moet er dichterbij komen om de kleinere boompjes van de staten te zien. Dat gaat later misschien nog wel gebeuren.
Bij het Capitool staat de boom vlak aan de weg. Daar kan ik dus wel een foto van maken. Er zijn heel wat families rond de boom. Deze ziet er imposanter uit dan de National Kerstboom bij het Witte Huis.
Rick heeft gelijk dat afleiding helpt, maar ik voel me nog geen moer beter. Voor het eerst gaat Rick mijn poke bowl halen, want als ik sta voel ik me duizelig. Rick heeft weer een chili van Potbelly en het smaakt thuis goed.
Dan kleed ik me in bikini om in de hot tub te gaan. Dat helpt mijn spieren altijd wel. Helaas heeft Rick slecht nieuws als hij het bad opendoet. Het water is koud! Wat een tegenvaller!
We hebben in onze badkamer ook een bubbelbad, hoewel dat niet zo goed is als een hot tub. Ik vul dat en gooi er een flinke schep Epsom zout in. Het is ontspannend en mijn kussentje ligt lekker. Na een half uur ben ik een pruim en het warme water en de bubbels hebben wat geholpen.
Het is werkelijk heerlijk weer buiten, maar ik heb nog te veel pijn om op de stoep te gaan zitten. Dan maken we maar een korte wandeling. Rick en ik proberen de overgebleven stroopwafels voor de buren te brengen en twee ervan zijn nu wel thuis. De overgebleven twee zullen we morgen nog eens proberen.
Omdat ik me zo naar voel laten we eten bezorgen in plaats van ergens heen te gaan. Ik smul van de yakitori en sushi van Genki. Rick eet zijn gyro van Plaka Grill met smaak.
En zo is dit weekend ook weer voorbij. Vandaag was niet zo'n fijne dag en ik hoop dat dat morgen weer een stuk beter is. Allemaal een heel fijne week gewenst!
10 reacties:
Wat een nare dag en zo jammer voor je dat je de lunch moest skippen. Ik hoop van harte dat het snel beter gaat ❤️.
Katten voelen gewoon wanneer je een foto van ze wil maken.
De kadootjes voor de buren zien er feestelijk uit.
Wat jammer dat je de lunch bji Maria moest missen en dat het bubbelbad niet warm was, dan werkt alles even tegen voor je gevoel. Ik hoop dat vandaag een betere dag wordt.
Wat een vervelend einde van je weekend en zo jammer dat je niet naar Marias brunch kon.
Fijn dat Rick iets had bedacht om de aandacht wat af te leiden.
Bijzonder om zoveel versierde huizen te zien, kan er echt van genieten. Ik blijf het bijzonder vinden hoe vaak jullie ergens gaan eten of wat halen en thuis opeten. Doen de meeste Amerikanen dat?
Zat net te denken waarom dan die enorme grote twee-deurs koelkasten Amerikaanse koelkasten heten, want zoveel zal je dan niet in huis hebben
Wel heel vervelend voor je zo'n pijndag. Afleiding is dan de beste remedie. Veel werk om die huizen zo te versieren maar mijn smaak is het niet. Wij waren zaterdag naar Home Goods en Marshalls en natuurlijk liepen we met een paar tasjes naar buiten.Een erg leuke notenkraker hanger voor in de boom. Was best voordelig voor zo'n hanger van glas. Wat mij hier opvalt dat praktisch alles nog in plastic zakjes en tasjes verpakt wordt.Bij de supermarkt ga je met wel 20 tasjes de deur uit????? Dat zie je niet meer in Nederland. Fijne dag en ik hoop een pijnloze voor je.
@Sonja - Dank je wel!
@Anja - ik vind dierenfotografie best moeilijk. Ze kijken meestal net weg bij mij.
@Petra - ik vond het vooral zo jammer omdat ik vorig jaar ook niet kon. Sommigen van die vrouwen zie ik maar eens per jaar.
@Lot - Ik dacht dat ik dit al beantwoord had, sorry. Nee, wij zijn niet zoals de "meeste" Amerikanen, want dit is een land van meer dan 300 miljoen mensen :). Toen wij kinderen hadden aten we vrijwel iedere maaltijd thuis. Nu we met zijn tweeen zijn is het makkelijk gauw even iets te gaan eten of laten bezorgen. Uit eten gaan is hier in dit gebied meer de norm dan in Nederland maar in andere gebieden is dat anders. We hebben ook het geluk dat we in een internationaal gebied wonen met veel verschillende cuisines en dat het makkelijk is gezond te eten. Ik heb mijn blog "Avonturen uit ons hoekje van de wereld", omdat wij in een uniek gebied wonen en het leven elders in de VS heel erg anders kan zijn.
@Wil - Dat verbaast me van die tasjes. Ik had Nevada meer milieu bewust gedacht. Hier brengen wij onze eigen tassen en anders is het meeste papier. Voor plastic tasjes moet je betalen.
Een reactie posten