Over een gure dag

Gisteravond vond ik het wat warm in de kamer en ging slapen in een pyjama met korte mouwen en korte broek. Nou, daar kreeg ik spijt van. Halverwege de nacht had ik het echt koud! Het is dan ook om zeven uur moeilijk om in die koude kamer uit mijn warme bed te komen. Rick heeft er geen enkele moeite mee. 

Mijn ontbijt bestaat weer uit ei, kaas, spinazie en twee soorten paddenstoelen dit keer. Rick heeft koffie gezet en vandaag kies ik de NICE Grinch mok. Dan ga ik aan mijn cardio en heb daar al heel veel van gedaan als Rick klaar is om naar Starbucks te gaan. 

Daar is het vandaag druk en daardoor heb ik maar tien minuten om op de Scoop te sporten en dan moet ik me klaarmaken voor personal training. Sharon heeft een pittig programma voor me met veel bovenlichaam krachttraining. Ik ben zo blij dat mijn pols weer werkt!

Na afloop ga ik naar Oakton en zoek bij de Hallmark winkel een leuke kaart voor Saskia's verjaardag. Die moet verstuurd om op tijd te komen voor 11 december. Nu ik hier toch ben kies ik ook een kerstkaart voor Rick. Dat vindt hij altijd leuk in zijn stocking. 

Hallmark heeft ieder jaar zulke leuke kerstboomversieringen en onze halve boom hangt daarmee vol. De rest zijn gepersonaliseerde versieringen. 

Dit keer zie ik een heel leuk huisje met lichtjes en Minnie, Mickey, Donald en Pluto. Donald is aan het vallen met de lichtjes. Ik neem hem mee voor Rick, die er erg blij mee is.

Op weg naar Whole Foods stop ik even bij DePaul's Urban Farm. Dat wordt echt een korte stop, want de harde koude wind gaat door merg en been. Ik heb te doen met het personeel daar, want het is allemaal in een schuur, die aan drie kanten open is. Ik kom later nog weleens terug voor meer foto's. 

Bij Whole Foods haal ik mijn benodigdheden voor de lunch en besluit dan langs het Candy Cane Huis, zoals wij het noemen, te rijden. Dat is weer heel leuk versierd. 

Het Grinch huis zal er dit jaar waarschijnlijk niet zijn, althans er is nog geen versiering te zien en het lijkt mij al laat daarvoor. 

Rick en ik eten gezellig samen. Hij heeft zijn na Thanksgiving kalkoen boterham en ik garnalen, mini paprika's en bosbessen. Het smaakt goed en ik ben precies op tijd klaar voor Judiths wekelijkse telefoontje. 

Dit keer heeft Judith maar een half uur de tijd, maar iets is beter dan niets. Het is altijd weer leuk om bij te praten en het ziet ernaar uit dat we elkaar volgende lente weer in persoon zullen zien. Natuurlijk zijn dertig minuten zo voorbij en Judith gaat weer aan het werk.

Rick heeft de kerstboomversieringen naar beneden gebracht en ik begin de boom te versieren. Ik doe maar de helft, want Rick moet ruimte hebben voor de diverse elektronische versieringen, die we hebben. 

Het is ieder jaar weer leuk om de jaarlijkse familie versieringen weer te zien. Die van dit jaar plaatste ik gisteren al in mijn blog. 

De oudste stamt uit 2008 en vind ik nog steeds een van de leukste. Verder hang ik de White House ornaments erin en een heel aantal Hallmark versieringen. 

Het anker is het White House ornament van dit jaar 

Opeens overvalt me dan weer de enorme moeheid van de pijn. Ik geef er maar even aan toe en ga een uurtje op de bank liggen. Dat helpt wel wat en lang houd ik zoiets niet vol dus daarna ga ik naar boven. 

Daar pak ik alle kerstavond pyjama's in mooie kerstdozen. Het zijn er elf en de twaalfde komt natuurlijk van Rick voor mij. Het staat vrolijk, zo rond de boom voor. 

Rick heeft intussen de bladeren, die door de harde wind onze tuin weer invlogen, weggeblazen. Hij komt vragen of ik zin heb om een drankje van Starbucks te gaan halen. Een hibiscus thee gaat er altijd wel in bij mij.

De eggnog, die Rick vorige week had gekocht, vonden we niet lekker. Rick koopt een nieuw karton van een ander merk bij Safeway. Ik ben geen enorme eggnog fan, maar tijdens het versieren van de boom is het traditie geworden er wat van te drinken.

Dan is het alweer tijd voor ons wekelijkse virtuele happy hour met Christine en Chuck. Als snack hebben we crackertjes met Leidse kaas, die we bij Wegmans vonden. Het wordt weer een leuk uur en we praten over van alles en nog wat.

Als we weer voor een week afscheid hebben genomen bestellen we taco's van Taco Bamba. Rick gaat die halen. Ik vind het lekker dat ze de keuze hebben de taco in koolbladeren in plaats van tortilla's te wikkelen. 

Het vriest en met de wind voelt het als -9. Na zaterdag moet het wat warmer worden. Dit weer is funest voor mijn fibromyalgie, dus ik kan niet wachten. 

Hoewel er dan ook meteen regen komt, ik ben geen fan van dit seizoen door het weer. De kaarsen en lichtjes gaan aan en zo is het behaaglijk en gezellig binnen. 

We kijken naar de Grinch en Frosty the Snowman terwijl we de boom verder versieren. De tekenfilm van de Grinch vind ik vele malen leuker dan de film. Frosty is ook een begrip hier.