Over een drukke donderdag

Eigenlijk zijn we alle twee om vijf voor half zeven al wakker, maar blijven nog een half uurtje liggen. De regen is weg en de kou is terug. Beneden zetten we meteen de verwarming aan. 

Als Rick zijn cereal in een kom doet verbaas ik me erover hoe weinig dat is. En dan heb ik een bord vol spinazie en paddenstoelen plus ei met kaas. Maar ik smul er iedere dag van en het is gezond. 

Na het ontbijt doe ik mijn dagelijkse cardio terwijl Rick zijn douche neemt. Dan gaan we op pad naar Starbucks. Mijn stoelverwarming gaat aan, want het vriest. Toch houd ik het bij de koude nitro brew.

Thuis maak ik mijn cardio af en doe daarna, terwijl ik mijn koffie drink, de nodige Duolingo lessen tot het tijd is om naar Sharon te gaan. Onderweg daarheen lijkt het wel een hindernisbaan. 

Vlak voor ons plein zijn ze bezig een enorme boom neer te halen. Ik kan er maar net langs. Een paar blokken later wordt er aan de straat gewerkt. Dan zie ik drie herten vlakbij en daar moet ik natuurlijk een foto van maken. Toch ben ik keurig op tijd bij Sharon. 

Dit keer heeft Sharon allemaal oefeningen met elastieken voor me. Dat lijkt makkelijk, maar is het allerminst. Het is vaak moeilijker dan gewichten, omdat de elastieken gespannen worden en tegengas geven. Het halve uur is weer snel voorbij.

Thuis verdeel ik de chocolade voor in de sokken om te zien voor wie we nog wat nodig hebben. Dat blijken Athena, Kai, Raquel en Katja te zijn. De anderen zijn goed voorzien. Bij Whole Foods koop ik pure chocolade waar iedereen om vraagt.

Verder neem ik Sint Bernardus kerstbiertjes mee voor Rick, want die zijn hier goed geprijsd. En natuurlijk kan ik het niet laten garnalensalade voor mijn lunch mee te nemen. Die eet ik met mini paprikaatjes, bramen en frambozen, altijd weer smakelijk. 

Na het eten ga ik hier in Vienna winkelen. Als eerste ga ik naar Karin's Florist. Dat is een bloemist, maar met Kerst hebben ze heel veel andere dingen. Ik zoek iets voor Kevin, die zo moeilijk is om voor te winkelen. Maar het is hier allemaal te vrouwelijk al vind ik het wel erg leuk om een paar foto's te maken. 

Voor Church Street, het gezellige gedeelte van ons stadje, parkeer ik bij Whole Foods. Het is koud, maar wel lekker om een stukje te wandelen. De eerste winkel waar ik binnenga is Trace The Zero Waste Store. Daar verkopen ze allemaal milieuvriendelijke producten, maar ook hier zie ik niets van mijn gading. 

Bij Cocoa Vienna kom ik Serena tegen en we praten even bij. Dan kies ik wat lekker bonbons voor Rick en een reep van hun pure chocolade met zeezout voor Katja. Ik weet dat zij daar dol op is. 

Alle Cocoa Vienna chocolade wordt in de winkel gemaakt en het ruikt er dan ook hemels

Via het W&OD pad met de versierde locomotief loop ik naar Pennywise. Dat is een soort kringloopwinkel met mooie spullen voor een zachte prijs. Helaas tref ik ze nooit open, zo ook niet vandaag. Ik had willen kijken naar hun kerst schalen e.d. 

Aan de overkant ligt de Freeman Store met allerlei lokale producten. Ook hier hoop ik wat voor Kevin te vinden, maar hij is niet in Vienna of Virginia opgegroeid. Al die leuke dingen zeggen hem dus niets. Ik geef Kevin nu aan Rick, want mij lukt het niet voor hem te slagen. 

Iedereen die mijn blog leest weet hoeveel ik van onze mooie rode cardinaaltjes houd. Ik ben dan ook super blij als ik er een op de voeder met camera tref. Alleen ben ik de app nog aan het leren en zijn de foto's volgens mij niet zo goed als ze zouden moeten zijn. Maar het rode vogeltje heeft het zaad ontdekt!

Half zes komt al gauw en het is tijd voor ons wekelijkse virtuele happy hour met Christine en Chuck. Het wordt weer heel gezellig en we hebben het erover dat de coronatijd toch ergens goed voor was. We doen dit happy hour al bijna vijf jaar!

Rick haalt Indiaas eten en ik ga onder een deken een kerstfilm liggen kijken. Ik heb het constant koud wat mijn spieren niet fijn vinden. Gelukkig hebben we een aantal heerlijk zachte dekens om onder te liggen.