Over een mistige dag

Het is enorm mistig als we opstaan. Dat is heel ongewoon voor hier. We kunnen de huizen aan de overkant bijna niet zien. Des te gezelliger zijn de kerstlichtjes als ik naar beneden loop. 

Terwijl ik mijn ontbijt eet maakt Rick zich snel klaar. Hij heeft om acht uur een tandartsafspraak en gaat daar met frisse tegenzin heen. Ik heb het gelukkig al achter de rug. 

Na het eten en mijn mok koffie doe ik mijn cardio op de elliptische machine en Scoop. Daar ben ik fijn vroeg klaar mee. Ik begin aan mijn Duolingo lessen en dan komt Rick alweer terug met onze Starbucks koffies.

Er is nog net tijd om van de nitro brew te genieten voor ik naar Sharon moet. Zoals altijd als ik erge fibromyalgie klachten heb laat Sharon me behalve de krachttraining ook veel rek- en strekoefeningen doen. Verder heeft ze een machine, die warm masseert, en dat voelt fijn op mijn rug.

Als het halve uur voorbij is ga ik Vienna in. Ik wil naar Trace The Zero Waste Store, maar die is pas om elf uur open. Dan loop ik naar Pure Pasty en daar kan ik wel binnen. Ik koop wat Britse chocolade repen voor de sokken van Rick en de anderen.

Bij Bard's Alley vind ik leuke badboekjes voor Fiona en Nico. Voor hen heb ik nu meer dan genoeg, ze zullen een fijne Kerst krijgen. Ik kan wel aan het kopen blijven voor die twee. Als laatste ga ik naar Caffe Amouri en koop daar hun zelf geroosterde koffie om in Riley's sok te doen. 

Op weg naar huis maak ik een aantal foto's van huizen met opblaasbare figuren als versieringen. Wij willen die niet in onze tuin, maar in andermans tuinen vind ik ze wel erg leuk. Mijn favoriet is de bizon op de derde foto.

Het is alweer lunchtijd als ik thuiskom en Rick maakt zijn zoveelste boterham met de overgebleven Thanksgiving kalkoen. Ik maak een blikje sprotjes open, zo lekker, en met de mini paprika's en bramen is mijn maag weer tevreden. 

Vanochtend zag ik dat de vloer van onze voorraadkast heel vies is. Er lijkt iets bruins gelekt te hebben en het ding is al jaren niet schoongemaakt. De schoonheidsprijs voor huishoudens zullen wij nooit krijgen.

Het ene leidt tot het andere, want eigenlijk mag deze kast sowieso weleens opgeruimd worden. Hij heeft diepe planken en het nadeel daarvan is dat er nogal wat allang verlopen spullen achterin staan. Het is altijd weer een goed gevoel als een kast er weer overzichtelijk uitziet. 

Dan buig ik me over mijn Lego project. Dat test mijn geduld wel, want een deel blijft maar niet zitten en bijna aan het einde bemerk ik dat ik de besjes niet op de juiste plek heb gezet. Maar als het eenmaal af is vind ik het wel erg leuk. Ik houd erg van deze bouwpakketten van Lego. 

De rest van de middag lees ik in mijn inderdaad leuke boek dat ik gisteren begonnen ben. Al gauw is het dan kwart voor vijf en we hebben kaartjes voor een speciaal kerstevenement in Vienna. Boven de chocoladewinkel zijn kamers vol vrolijke kerstbomen te zien. 

Al deze versieringen waren van een dame. Haar hele huis stond vol met de kerstbomen. Toen kochten haar zoon en schoondochter het huis plus kerstbomen en versieringen. Die versieringen hebben ze nu aangebracht in het kantoor van de schoondochter en het op een aantal avonden opengesteld voor het publiek. 

Er is zoveel te zien dat we er langer mee zoet zijn dan we hadden gedacht. Na afloop gaan we nog even naar Cocoa Vienna beneden. Daar kiezen we chocolaatjes uit voor in de sokken van Katja, Kai en Raquel. 

Op weg naar huis zien we onderstaande auto. Die is echt helemaal in de kerstsferen! Het ziet er wel vrolijk uit, maar we zouden toch niet alle auto's zo versierd willen zien. 

We halen Chinees bij Lotus Garden, perfect eten met dit mistige, regenachtige weer. Ik heb hot and sour soup en moo shi varkensvlees. Ik houd van de Sechuan en Hunan keuken, maar ik mis weleens een mie goreng of babi pangang uit Nederland.