Over een heel gezellig happy hour

Gisteravond ging ik inderdaad om negen uur naar bed. Daardoor ben ik om half zeven helemaal uitgeslapen. Ik lees stilletjes op mijn telefoon om Rick niet wakker te maken, maar tot mijn verbazing staat die tien minuten later al op.

Beneden staat de koffie als vanouds klaar, gebrouwd door mijn lieve man, en ik maak mijn geliefde ontbijt. Dat heb ik echt gemist tijdens de vakantie. We hebben natuurlijk meestal heerlijk ontbeten, maar dit is gezonder en lichter. 

Terwijl Rick zich klaarmaakt begin ik aan mijn cardio. Ik ben daar al voor meer dan de helft mee klaar als we naar Starbucks vertrekken. De nitro brew smaakt ook telkens extra lekker, omdat die in Frankrijk niet te krijgen was. 

Door het vroege beginnen ben ik om half tien al klaar met mijn stappen. Ik doe mijn Franse les en breinspelletjes op het deck. De zon schijnt niet, maar de temperatuur is zeer aangenaam. 

Dan besluit ik een stuk te gaan lopen. Eerst naar de mooie tuinen langs de straat achter ons, waar ik onder anderen bezige bijen fotografeer. Ik zie onderweg een gewonde jonge kraai. Zo zielig, maar ik zou niet weten wat ik eraan kan doen. Om hem niet weer te zien loop ik het blok om. 

Judith kan vandaag helaas niet samen lunchen, dus ik eet gezellig met Rick. De Subway salade smaakt me prima en Rick smult van zijn Cava salade. Misschien dat ik een dezer dagen ook weer eens zo'n salade bestel. 

De zon is er eindelijk en ik besluit bij het zwembad te gaan zitten lezen. Ik verwacht dat het water me na de koele afgelopen dagen te koud zal zijn, dus ik verkleed me niet in badkleding. Daar heb ik wel een beetje spijt van als ik de eigenlijk heel lekkere temperatuur aan mijn voeten voel, maar ik ben te lui om terug naar huis te gaan. 

Morgen zal ik het baantjes trekken weer beginnen. Maria komt ook en we praten even bij voor zij haar zwemroutine gaat doen. Tegen vieren ga ik huiswaarts om me klaar te maken voor het happy hour van vanavond. 

Maria komt me om kwart voor vijf ophalen en we rijden naar Viet Aroma. De opkomst is vanavond heel goed. We zijn maar liefst met zijn tienen! Het is ook een gemengde groep waarvan veel mensen elkaar nog niet kennen. Zelfs ik ontmoet Aubrey en Gretchen voor het eerst in persoon na veel contact online. 

Het worden een dolgezellige paar uur met zeer verschillende gespreksonderwerpen. Duidelijk heeft iedereen het naar haar zin. Als we afscheid nemen krijg ik allemaal bedankjes voor het organiseren. Dat vind ik juist zo fijn aan deze groep: er is nauwelijks organisatie. Ik prik een datum en kies een restaurant en dan zie ik wel wie er kan komen. 

Dat is dus nu weer mijn taak. Welk restaurant wordt het volgende maand en welke datum. Ik wil vooral restaurants kiezen, die wel wat extra klandizie kunnen gebruiken. Sommige restaurants zijn zo populair dat het ook moeilijk zou zijn een tafel voor tien personen te krijgen. 

Buiten vliegen de vuurvliegjes weer, ik blijf dat zo leuk vinden. Hopelijk lukt het me vanavond weer vroeg naar bed te gaan. Dat vroege opstaan vooral bevalt me wel. 

Over een mooie maandag

Gisteravond ben ik bijna meteen na thuiskomst naar bed gegaan. Ik was zo moe! Rick bleef nog op voor pizza, maar dat lukte mij niet. Om kwart voor zeven ben ik dan ook uitgeslapen en wakker. Tot mijn verbazing is Rick ook klaar om op te staan. 

Als eerste pak ik mijn tas uit. Ik leg en hang alles weg en bedenk me hoeveel makkelijker dat nu is in vergelijking met toen ik niet alleen voor mezelf, maar ook voor drie kinderen in en uit moest pakken. 

Rick heeft Orion intussen uitgelaten en ik maak me nog even nuttig door een zak met schoenen, die ik nooit meer draag, te vullen. Rick klaagt al een tijdje dat de garage daar vol mee ligt. We brengen die zak naar een bak waar ze kleding en schoenen verzamelen. 

Dan rijden we naar Starbucks. Rick is helemaal blij dat hij zijn app weer kan gebruiken. Er zijn een aantal andere dingen waardoor het heerlijk is weer thuis te zijn. 

Een daarvan is de airconditioning in onze slaapkamer. Die in de hotels werkte nauwelijks en om de een of andere reden sliepen we onder dikke dekbedden. Ik dreef iedere nacht bijna mijn bed uit!

We zijn zo vroeg dat Greenheart nog niet eens open is als we er aankomen. Vijf minuten later is dat wel het geval en ik heb mijn geliefde Rooster groentesap weer. Ik kan al uitzien naar mijn "mocktail" van vanavond. 

Thuis geef ik eerst mijn meegebrachte nieuwe vriendjes een plekje. Het draakje met baby gaat op de plank met andere draken. Voor de pixies moet ik ruimte maken. Die staan nu gezamenlijk in de huiskamer. 

Natuurlijk moet ik er dan aan geloven. Voor het eerst in bijna twee weken doe ik weer een uur op de mini elliptische machine. Het is buiten een heerlijke temperatuur en met de groene bomen en het vogelgezang om me heen waan ik me in een bos.

Ook met het sporten ben ik fijn vroeg klaar. Na de schoenen opruimen heb ik nu ook wel zin om mijn kast weer eens onder handen te nemen. Ook daar komt een zak vol kleding uit. Daarmee rijd ik naar de parkeerplaats bij de Safeway. De bakken worden net geleegd en ik geef mijn zak aan de man, die dat doet. Hij bedankt me hartelijk.

Bij de Safeway haal ik wijn en zonnebrandspray, die afgeprijsd is. Wij hebben in Frankrijk twee volle spuitbussen gebruikt! Daarna is H Mart aan de beurt voor de paddenstoelen voor mijn ontbijt. Als laatste ga ik naar Whole Foods voor ontbijttomaten. 

De zomerbloemen bloeien, waaronder de echinacea. Dat betekent dat de tuin op de hoek van de straat achter ons weer prachtig is. Ik stop er en fotografeer een bij en een lieveheersbeestje. Verder vind ik er mijn "schaduwen en reflecties" themafoto. 

Als ik thuiskom is Rick de voortuin aan het maaien. Dat was inderdaad heel hard nodig. Onvoorstelbaar hoe hard gras groeit in de zomer!

Dan is het alweer lunchtijd en we gaan onze gewoonlijke salades ophalen. Mijn salade komt van Subway en die van Rick van Cava. Buiten op het deck eten we het op. Het is heerlijk weer, "maar" 27 graden en er staat een frisse wind. 

Het is mij te koud voor het zwembad en bovendien is mijn energie op. Naarmate de middag vordert voel ik mijn jet lag steeds meer. Ik blijf dus rustig op het deck lezen en genieten van de rust. Ik heb dat sowieso nodig na zo'n hele reisdag als gisteren. 

Mooie wolken vanmiddag

Netjes zet ik ieder uur 250 stappen om mijn Fitbit blij te houden. Het is zo na vijven en Rick en ik willen vroeg gaan eten. We zijn beiden echt moe, maar gaan proberen het uit te zingen totdat het donker wordt.

Bij Bear Branch Tavern zijn er twee stoelen over aan de buiten bar. We delen eerst een quesadilla en nemen dan beiden een garnalen en zalm "burger". Misschien is het omdat ik moe ben, maar ik heb niet veel trek. Na een stuk quesadilla kan ik de burger niet meer op. 

Thuis trekken Rick en ik de uit Cassis meegebrachte rose open. Die konden we daar niet proeven, dus het is een verrassing. Die is aangenaam, het is een lekkere fruitige wijn. Ik ben benieuwd of ik het volhoud tot negen uur...

Over afscheid en de terugreis

Ricks wekker gaat om zeven uur. We douchen en moeten een baddoek delen, want om de een of andere reden is er geen tweede achtergelaten. 

Dan pakken we in en doen de spullen in de auto. Vervolgens gaan we op de tram van Raquel en Kai wachten. Die komen keurig om drie voor acht aan. 

Wij krijgen een kaart overhandigd om ons te bedanken en Rick een fijne Vaderdag te wensen. Het is erg leuk gedaan met plaatjes van de afgelopen week. 

Bij gebrek aan andere opties komen Kai en Raquel bij ons in het hotel eten. Zij doen zich met veel enthousiasme tegoed aan het uitgebreide buffet. 

Er zijn weer allemaal super lekkere kazen en mijn ontbijt bestaat daar voornamelijk uit. Zo zacht en romig heb ik ze bij Whole Foods nog niet gevonden. 

Na het eten maak ik mijn schaduwen themafoto. Kai heeft laten weten dat hij met Kerst wil komen. Hopelijk kan Raquel mee. Dat is alvast een fijn vooruitzicht. 

Om het moeilijke moment van afscheid maar gedaan te hebben brengen we Kai en Raquel weer naar de tram. Natuurlijk is het weer even flink slikken. Toch is het zo ietsje makkelijker dan op het vliegveld. 

Rick en ik halen nog even wat drankjes bij de Casino en gaan dan op weg naar het vliegveld. Een uurtje later komen we aan bij Sixt. 

Rick laat de schade, die we bij de parkeergarage in Saint Etienne opliepen, zien. De medewerker is super aardig en we zijn verzekerd dus geen probleem. 

De volgende stap is wachten op de bus naar de terminal. Die komt al snel en vier uur voor vertrek checken we onze bagage al in. 

De veiligheidscontrole is ook snel gedaan en dan zoeken we een bankje met stopcontact om onze apparatuur op te laden. 

Om de beurt verkennen we het vliegveld. Drie jaar geleden haalden we bijna onze vlucht niet vanwege een onbegrijpelijke paspoortcontrole. 

Of die is er niet meer of onze gate is anders, want als Rick het gaat vragen weet niemand waar hij het over heeft. Ook krijgt hij onze gate te horen (wordt officieel pas 45 minuten voor vertrek vermeld). Die blijkt stappen van waar we zitten te zijn. 

Bij Delices de Lyon koop ik wat lekkernijen voor onze buren, die voor de dieren hebben gezorgd. Als lunch neemt Rick een baguette en ik een soort poke bowl. 

Wij zijn als eerste bij de gate, maar het duurt eeuwig voor we aan boord kunnen. Daardoor verliezen we onze vertrektijd en lopen een half uur vertraging op. 

Dat is niet fijn met een overstap van maar een uur. We komen ook nog bij een A gate aan en moeten rennen naar de Z gates. Ik zie ons al in Frankfurt overnachten. 

Gelukkig zijn we nog op tijd en bezweet en moe zijgen we in onze stoelen neer. Deze 767 heeft 2-4-2 rijen, dus we zitten naast elkaar zonder iemand anders. 

Het eten valt vies tegen. Het is de geijkte kipfilet met aardappelpuree en drie erwtjes en boontjes. Het ijsje is gesmolten en super zoet. Maar goed, behalve het ijsje eet ik het maar. 

De vlucht duurt iets meer dan acht uur. Ik koop wifi en dan gaat de tijd best snel. Een uur voor landing krijgen we een warm broodje met kaas en kalkoen. Lekker! 

We landen om vijf over acht, maar er is iemand onwel geworden, dus we moeten wachten tot die wordt behandeld. 

Daarna gaat alles heel vlot met Global Entry en iets a meer dan een half uur na landing zitten we al in de taxi naar huis. 

En zo zijn we weer terug bij Orion en Zorro. Beiden zijn heel blij ons te zien. Buiten zie ik de vuurvliegjes dansen. Het is fijn om weer thuis te zijn. 

Dag 11 Europa: Saint Etienne en omgeving

Weer staan we om acht uur op. Na onze douches gaan we naar beneden voor het ontbijt. We hebben eindelijk uitgevogeld hoe lang het duurt om een ei te koken. Maar liefst tien minuten en dan is het nog zacht. 

Met volle magen, het is maar goed dat er thuis geen buffet is, gaan we bij de Casino koude drankjes halen. Dan rijden we naar het centrum van Saint Etienne. 

Op weg daarheen komen we langs een interessant modern gebouw. Dat wil ik al de hele tijd fotograferen. Rick vindt een plekje om op me te wachten. Ik zou nog wel tientallen meer foto's kunnen nemen vanuit verschillende oogpunten. 

We parkeren de auto in de parkeergarage en gaan dan wat wandelen tot Kai en Raquel klaar zijn. Dat is al gauw het geval en we halen hen op. 

We blijven vandaag in de buurt van Saint Etienne. Als eerste gaan we naar een uitkijkpunt waar we twee kastelen kunnen zien. 

Het Chateau de Grangent ligt op een eiland en stamt uit de achtste eeuw. Het Chateau d'Essalois bovenop de heuvel stamt uit de 13e eeuw. Dat gaat pas om twee uur open, dus we gaan er niet dichterbij. 

Er is een grote moderne dam, waardoor Chateau de Grangent nu op een eiland ligt. Rick wil daar graag overheen rijden. 

Dat doen we en daarna draait Rick om en gaan we naar het kasteel en de kerk van St. Victor sur Loire. Van hieruit hebben we ook prachtig uitzicht over de Loire. 

Daarna rijden we naar het strand aan de Loire. De bedoeling is hier te gaan zwemmen. We hebben enorm geluk dat er net iemand vertrekt, want de parkeerplaats is vol. 

Als eerste willen we lunchen en nemen plaats op het terras van La Piccola Palermo. Raquel en ik nemen een salade en de mannen een pizza. 

Daarna zoeken we een plek in de schaduw op de enorme heuvel bij het strand. Rick en ik gaan als eerste het water in en dat is fris! Heerlijk op een hete dag als vandaag. 

Om Kai en Raquel de kans te geven te zwemmen ga ik de heuvel weer op om op de spullen te passen. Zo wisselen we elkaar af en het is zo ontspannend! 

Om een uur of drie ruimen we op, verkleden ons en gaan terug naar Saint Etienne waar Rick ons drieen bij Kai en Raquels appartement afzet. Hij gaat de auto parkeren. 

Als we allemaal weer klaar zijn om op pad te gaan werpt Kai zich op als gids door Saint Etienne. Als eerste bezieken we de kathedraal St. Charles. 

Deze is niet zo oud, van begin vorige eeuw, maar wel heel mooi van binnen. Er zijn enorme mozaïeken en heel veel glas in lood ramen. 

Dan bezoeken we het winkelgebied en ik ga wat kledingwinkels binnen in de hoop een leuke jurk te vinden. Jammer genoeg lukt dat niet. 

Op een gegeven moment komen we in een straatje met allemaal pubs. We hebben dorst van het door de warme stad lopen. 

We nemen plaats op het terras van Piccadilly Circus. Raquel en ik nemen een Aperol spritz en de mannen een biertje. Dat is lekker fris. 

Als laatste bezoeken we het oudste gedeelte van de stad. Er een aantal zestiende eeuwse huizen uit de Renaissance. De Grand'Eglise is nog ouder en stamt uit de veertiende eeuw. 

Deze kerk is een perfect voorbeeld van Gotische kerk

Dan is de "rondleiding" afgelopen. Raquel en Kai hebben ook nog een korte speurtocht op het grote plein georganiseerd. Erg leuk! 

We zoeken weer een terrasje op en drinken onze laatste pastis van deze vakantie. Dan lopen we naar Bistrot de Paris, waar Kai en Raquel ons op ons afscheidsmaal trakteren. 

Het waait heel hard en stoelen vliegen rond. Het koelt wel fijn af zo. Ik ben geen fan van wind, ondanks dat ik mijn haar heb oogestoken. 

We delen nems met kaasvulling als voorafje. Er zit blauwe kaas in, maar zelfs Rick vindt het lekker. Ook de hoofdgerechten zijn smakelijk, voor mij tartare de boeuf. 

Dan is het tijd om afscheid te nemen. Gelukkig hebben we morgen nog tijd om samen te ontbijten. We hebben alles uit deze dagen gehaald en zoveel kwaliteitstijd met Kai en Raquel besteed. Heel bijzonder!