Over een heel gezellig happy hour

Gisteravond ging ik inderdaad om negen uur naar bed. Daardoor ben ik om half zeven helemaal uitgeslapen. Ik lees stilletjes op mijn telefoon om Rick niet wakker te maken, maar tot mijn verbazing staat die tien minuten later al op.

Beneden staat de koffie als vanouds klaar, gebrouwd door mijn lieve man, en ik maak mijn geliefde ontbijt. Dat heb ik echt gemist tijdens de vakantie. We hebben natuurlijk meestal heerlijk ontbeten, maar dit is gezonder en lichter. 

Terwijl Rick zich klaarmaakt begin ik aan mijn cardio. Ik ben daar al voor meer dan de helft mee klaar als we naar Starbucks vertrekken. De nitro brew smaakt ook telkens extra lekker, omdat die in Frankrijk niet te krijgen was. 

Door het vroege beginnen ben ik om half tien al klaar met mijn stappen. Ik doe mijn Franse les en breinspelletjes op het deck. De zon schijnt niet, maar de temperatuur is zeer aangenaam. 

Dan besluit ik een stuk te gaan lopen. Eerst naar de mooie tuinen langs de straat achter ons, waar ik onder anderen bezige bijen fotografeer. Ik zie onderweg een gewonde jonge kraai. Zo zielig, maar ik zou niet weten wat ik eraan kan doen. Om hem niet weer te zien loop ik het blok om. 

Judith kan vandaag helaas niet samen lunchen, dus ik eet gezellig met Rick. De Subway salade smaakt me prima en Rick smult van zijn Cava salade. Misschien dat ik een dezer dagen ook weer eens zo'n salade bestel. 

De zon is er eindelijk en ik besluit bij het zwembad te gaan zitten lezen. Ik verwacht dat het water me na de koele afgelopen dagen te koud zal zijn, dus ik verkleed me niet in badkleding. Daar heb ik wel een beetje spijt van als ik de eigenlijk heel lekkere temperatuur aan mijn voeten voel, maar ik ben te lui om terug naar huis te gaan. 

Morgen zal ik het baantjes trekken weer beginnen. Maria komt ook en we praten even bij voor zij haar zwemroutine gaat doen. Tegen vieren ga ik huiswaarts om me klaar te maken voor het happy hour van vanavond. 

Maria komt me om kwart voor vijf ophalen en we rijden naar Viet Aroma. De opkomst is vanavond heel goed. We zijn maar liefst met zijn tienen! Het is ook een gemengde groep waarvan veel mensen elkaar nog niet kennen. Zelfs ik ontmoet Aubrey en Gretchen voor het eerst in persoon na veel contact online. 

Het worden een dolgezellige paar uur met zeer verschillende gespreksonderwerpen. Duidelijk heeft iedereen het naar haar zin. Als we afscheid nemen krijg ik allemaal bedankjes voor het organiseren. Dat vind ik juist zo fijn aan deze groep: er is nauwelijks organisatie. Ik prik een datum en kies een restaurant en dan zie ik wel wie er kan komen. 

Dat is dus nu weer mijn taak. Welk restaurant wordt het volgende maand en welke datum. Ik wil vooral restaurants kiezen, die wel wat extra klandizie kunnen gebruiken. Sommige restaurants zijn zo populair dat het ook moeilijk zou zijn een tafel voor tien personen te krijgen. 

Buiten vliegen de vuurvliegjes weer, ik blijf dat zo leuk vinden. Hopelijk lukt het me vanavond weer vroeg naar bed te gaan. Dat vroege opstaan vooral bevalt me wel.