Dag 5 Europa: Marseille

Ricks wekker gaat om half acht en voor de verandering word ik daardoor wakker. Gewoonlijk ben ik wekkers voor. 

We maken ons klaar en pakken in. Dan gaan we naar beneden voor het ontbijt. Als eerste laten we de machine koffies maken. 

Dan zie ik dat er ook kleine pannetjes zijn om een ei in te bakken. Dat lijkt me wel lekker voor de verandering. 

Alleen snap ik niet hoe de bakplaat werkt en probeer maar iets. Oeps, dat is duidelijk niet goed, want mijn ei verbrandt aan de onderkant. 

De serveerster moet dat geroken hebben en snelt op me af om te vragen of ik hulp nodig heb. Niet meer, maar ik vraag of ze het me kan uitleggen voor de komende ochtenden dat we hier zijn. 

De rest van het ontbijt smaakt heerlijk. Hun kazen zijn zo lekker, hoewel veel te sterk voor Rick. 

Kai en Raquel zijn nog niet klaar, dus we laden onze bagage in de auto en lopen dan naar het station aan de overkant. 

Rick gaat een diet Coke kopen. Ik fotografeer de bijzondere architectuur van ons hotel en uide omliggende gebouwen. Kai zegt dat St. Etienne zich aan het herontwikkelen is tot een stad met bijzondere architectuur. 

Rond kwart voor tien halen we de kinderen op, leggen hun bagage in de auto en gaan op weg naar Marseille. 

Dat is een rit van drie uur. Eenmaal in de Provence zien we heel wat lavendel velden. Vooral tot mijn vreugde bloeien die. Het is al heel lang een wens van mij om hier in dit seizoen te zijn. 

Na drie uur rijden we Marseille binnen. We parkeren de auto in de garage van ons hotel en gaan dan op zoek naar een restaurant om te lunchen. 

Dat vinden we aan de gezellige Vieux Port. Het is druk, maar we vinden het laatste tafeltje op het terras bij La Chope d'Or.

Mijn vissalade is heel lekker en de anderen hebben ook goed uitziende salades. Het is weer veel sla en zo krijgen we ook goed groenten binnen. 

Rick gaat zijn fototoestel uit de auto halen en dan gaan we Marseille verkennen. Eerst kijken we wat rond in de haven. 

Daarna lopen we naar Le Panier, de oudste buurt in Frankrijk. Het is een kleurrijke buurt met veel graffiti. Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Soms vind ik het mooi, maar ook neemt het vaak het historische gevoel weg. 

y

Eenmaal weer aan de bodem van de heuvel bezoeken we de mooie Cathedrale Sainte Marie Majeure. Die is halverwege de negentiende eeuw gebouwd in een Bizantijns aandoende stijl. 

Hierna lopen we wat langs het water en zien in de verte het "Alcatraz" van Marseille. Het is een gevanenis op een eiland. Het boek "De Graaf van Monte Cristo" speelt er. 

Dan lopen we naar het treintje dat ons naar Notre Dame de La Garde bovenop de heuvel zal brengen. We kopen retourtjes voor 9 euro per persoon. 

Op weg naar boven neemt de trein een omweg en zo is het ook een beetje een rondleiding door de stad. 

Eenmaal boven krijgen we 25 minuten om rond te kijken. Aangezien er een dienst gaande is en wij daardoor de kerk niet binnen kunnen is dat genoeg. 

Het uitzicht over Marseille is prachtig. We hebben tot nu toe ook zulk mooi weer en dat zal voorlopig zo blijven. 

De terugweg gaat veel sneller de steile heuvels af. We hebben allemaal dorst en een wc nodig. We strijken neer op het terras van La Cigale, waar we lekkere drankjes bestellen. Voor mij wordt het weer de "spritz". 

De anderen gaan de bagage naar de hotelkamer brengen. Mijn taak is om af te rekenen en een restaurant voor het avondeten te vinden. 

Dat vind ik bij L'Hippocampe. Ik vraag of ik alvast aan een tafeltje op de rest kan wachten en dat is het geval.

Een kwartier later komt de rest aanlopen. We wilden eigenlijk bouillabaise nemen, maar dat is heel duur. Vanavond doen we dat dus maar niet.

Kai, Raquel en ik bestellen de aioli, ook een gerecht uit de streek. Het is een bord vol groente en vis met knoflooksaus erbij. 

Er zijn een witte vis, mosselen, een garnaal en een paar slakken, die ik nog nooit gegeten heb. Ze zijn veel groter dan de gewoonlijke escargots. Ze smaken perfect met de saus. 

Na het eten willen Kai en Raquel nog romantisch de zonsondergang gaan kijken. Rick en ik gaan terug naar het hotel. Vanuit het raam zien we ook mooie luchten. 

Wij vinden Marseille een interessante en bruisende stad. We zijn het er wel over eens dat vieux Lyon mooier is dan het historische gedeelte hier. Je proeft hier echt nog het ruige zeemansverleden. 

Morgen weer een nieuw avontuur, we gaan de natuur buiten de stad wat verkennen.