Over een zonnige zaterdag en zondag

Zaterdag

We hebben beiden geen zin om uit te slapen en zijn al om kwart over zeven beneden. Het is schitterend weer en we vinden het fijn om zoveel mogelijk van het daglicht te genieten. 

Als eerste halen we ons weekend Starbucks ontbijt. Dan gooien we het glas van de week in de glasbak. Daar ligt Greenheart vlakbij en we kopen er een paar flessen Rooster groentensap. Het gaat allemaal bijzonder vlot. 

De markt is dan ook maar net geopend als we er aankomen. Het is nog rustig. Dit keer heeft Rick zijn portemonnee wel mee en we kopen een potje rood Hawaiiaans zout van Gypsy Hill. Dat heeft een heel bijzondere smaak. 

Verder vind ik het weer leuk om kleurrijke foto's te maken van de verse producten. Ik vind de prijzen op de markt wel heel erg hoog voor dingen, die direct van het land komen. We kopen er dan ook meestal geen groente of fruit. 

Thuis ga ik aan mijn cardio en doe dat op het deck. Rick gaat de voortuin maaien. Als we daarmee klaar zijn rijden we naar Home Depot. Hier kopen we onder anderen "carpenter bee" gif, want die heeft nog een gat in ons bankje geboord.

Zo loopt de ochtend al snel ten einde en na onze douches gaan we op weg om lunch te halen. Rick kiest een salade van PizzaRoni en ik smul weer van een poke bowl. We eten op het terras van Poki DC. Hier waait het altijd enorm, maar met dit warme weer is dat juist wel lekker. 

Rick wil vervolgens nog wat rond het huis doen, maar ik loop naar het zwembad. Daar praat ik even met Maria en Lorraine en begin dan aan mijn baantjes. Het water is kouder dan de afgelopen dagen, maar ik ben al gauw door en dan is het verfrissend. 

Halverwege mijn kilometer is Rick er ook, maar hij waagt zich maar tot zijn knieen in de koele nattigheid. Voor hem moet het warm genoeg zijn om een tijdschrift in het water te kunnen lezen. Dat duurt denk ik nog wel even. 

We hebben vanavond afgesproken met Karin en Frank om bij The Wharf in Washington te gaan eten. Wij gaan om half vier op pad, want we weten dat het altijd heel druk is daar. Er staat een file op de brug naar de stad, dus het is hier sowieso altijd goed om de tijd te nemen ergens te komen. 

Eenmaal bij The Wharf staat er dat de parkeergarage vol is. Toch zien we auto's naar binnen rijden en wij doen dat ook. We vinden nota bene een perfecte plek voor elektrische auto's. 

Karin en Frank zouden rond vijf uur komen en wij gaan op zoek naar een terras om wat te drinken. Dat vinden we bij Kirwan's. Rick en ik bestellen beiden een virgin Mary (zonder alcohol) en die is erg lekker. Ik stuur een berichtje naar Karin dat we hier zitten. 

Intussen kijken we onze ogen uit, want verderop in de stad is de Awesome Con bezig en veel van die in allerlei fantasie kostuums verklede mensen lopen hier rond. Ook is er een of ander formeel evenement, want we zien mannen in smoking en vrouwen in de mooiste jurken. 

Karin heeft mijn berichtje nog niet gelezen en het is al na vijven. Rick gaat eens kijken of ze soms bij Kaliwa, waar we gaan eten, zijn. Dat blijkt het geval, ze hebben zelfs al een tafel op het terras. Wij rekenen af bij Kirwan's en begroeten dan Karin en Frank. 

Zeven jaar geleden alweer verhuisden zij van Vienna terug naar Nederland. Er is natuurlijk heel veel veranderd en meer dan genoeg gespreksstof.

We zijn inmiddels grootouders van kleine meisjes en onze andere kinderen zijn ook aan hun volwassen leven begonnen. We praten zoveel dat de arme ober telkens onverrichterzake weer vertrekt, want we hebben het menu nog niet eens bekeken. 

Eindelijk hebben we besloten wat we als voorafje willen. Rick en ik delen de garnalen en varkensvlees Philippijnse loempia's en Karin en Frank een Koreaans buikspek voorgerecht. Dat smaakt allemaal bijzonder goed. Dit restaurant heeft een Michelin Bib Gourmand en dat is te merken.

Rick en Frank bestellen vervolgens het ribbengerecht en Karin de pad Thai. Ik neem de steak tartare met een bijgerecht van gewokte groentes. Het is allemaal zeer smakelijk. De tartare is zeker anders dan anders en heeft echt een Aziatische smaak. 

Het is al na achten als we afrekenen. Dan brengen Rick en ik Karin en Frank even naar hun appartement. Hoewel, het is eigenlijk nooit "even" in DC met zijn eenrichtingsstraten en dubbel geparkeerde auto's. 

Bij het appartement nemen we afscheid, want Karin en Frank hebben nog last van jetlag. Rick en ik zien een mooie zonsondergang op de weg terug. Het was erg leuk om onze oude vrienden weer terug te zien!

Zondag

Eigenlijk ben ik om zeven uur al wakker, maar Rick slaapt nog en ik wacht tot Alexa haar half acht deuntje begint te spelen. Dan ga ik op mijn telefoon lezen en om kwart voor acht sta ik stilletjes op. Kennelijk niet stil genoeg, want Rick zet de fan af terwijl ik mijn contactlenzen indoe. 

Natuurlijk zijn we nog steeds vroeger dan gewoonlijk op pad. Het is dan ook heel stil op de weg en niemand in de drive thru van Starbucks. We spelen vervolgens wat Pokemon Go en halen wat benodigdheden van de Giant. 

We zijn te vroeg in het Mosaic District, de marktmensen zijn nog aan het opzetten. Wij spelen dan maar weer, je raadt het al, Pokemon Go. Om negen uur is de markt op en we lopen langs de kraampjes. Ik koop een tomaat voor $1 en wat paddenstoelen van King Mushroom.

Mijn gewoonlijke bestelling zou teveel zijn, aangezien ik alleen morgen thuis ontbijt. Nu neem ik een klein bakje maitake en wat Judasoor paddenstoelen mee. Dat wordt weer een smakelijk maal morgen. 

Thuis gaat Rick de achtertuin maaien en ik doe met tegenzin mijn cardio. Ook vullen we het formulier in dat nodig is om Frankrijk binnen te komen. Dat is de enige restrictie om in Europa te kunnen reizen. De stomme Covid test is enkel nog nodig om terug naar de VS te komen. 

Voor we het weten is het lunchtijd. Rick haalt een lamskabob van Friends en ik weer een poke bowl van Poki DC. Net als gisteren eten we op hun terrasje en net als gisteren waait het hard. De temperatuur is wel heerlijk. 

Na het eten bezoeken we de Tysons Galleria mall. Daar komen we niet vaak en ik zie op de muur dat een van Ricks favoriete (bier)restaurants hier gaat komen: Yard House. Rick kijkt niet naar die muur en ik wijs hem erop. Hij danst als een kind zo blij door de mall, zo grappig!

Ons doel hier is Tommy Bahama. Rick heeft een bon voor $50 korting en wil een nieuwe zomerbroek. Hij vindt er zowaar twee, dus volgens hem is dit bezoek aan de mall "a dream come true". 

Ook in het Tysons Corner Center vinden we bij de Barnes and Noble precies waar we naar zoeken. We nemen een Rick Steve's boekje over Londen mee. Rick zoekt ook nog een tijdschrift om in het vliegtuig te lezen en vindt Popular Mechanics. Ik lees eigenlijk nooit meer Amerikaanse tijdschriften, enkel soms de Libelle of Margriet. 

Thuis pakken we al heel wat in. Rick heeft morgen een drukke werkdag, dus voor hem is het belangrijk zoveel mogelijk gedaan te krijgen. Ik heb daarentegen een vrij open dag, maar het is gewoon fijn om te zien hoe alles past. Ik hoef ook niet veel meer te doen. 

Tijd om naar het zwembad te gaan. Ik denk dat ik vandaag niet wil zwemmen, maar als ik de temperatuur van het water voel trek ik toch even twintig baantjes. Rick gaat ook vandaag maar "knieen baden". 

We genieten een tijdje van het heerlijke weer. Rick leest over Londen en ik lees in mijn boek. De tijd gaat altijd sneller in het zwembad om de een of andere reden. Het is dan ook zo kwart voor vijf en we lopen terug naar huis. 

Onderweg spreken we met een paar buren en gaan daardoor later dan we wilden naar Bear Branch Tavern. Gelukkig zijn er nog een aantal tafeltjes open op hun terras. 

Rick en ik delen een quesadilla als voorafje en dan bestellen we beiden de special: filet mignon met pepersaus op een bed van gefrituurde uienpuree, champignons en broccolini. Het is verrukkelijk en ook nog koolhydraatarm. 

Tevreden gaan we huiswaarts. Het was weer een heel fijn weekend en Ricks werkweek zal heel kort zijn. Allemaal een fijne week gewenst!