Over een warme woensdag

Het bevalt ons wel, dat vroege opstaan. Nog voor zevenen zijn we beiden beneden. Net als gisteren smul ik buiten van mijn ontbijt, terwijl Rick naar de narigheden, die over de hele wereld gebeuren, luistert. 

Dan gaat Rick naar boven om zich klaar te maken en ik doe alvast wat stappen op het deck. Zelfs zo vroeg is het al flink warm. Ik heb ongeveer een derde van mijn stappendoel bijeen als we naar Starbucks gaan.

Omdat we zo vroeg zijn hebben we ook meer tijd om Pokemon Go te spelen. Dat is altijd weer leuk om samen te doen. Intussen heeft Rick de tuinsproeiers aangezet en ik fotografeer wat van de druppels op de planten. 

Als ik klaar ben met sporten doe ik mijn gewoonlijke Duolingo lessen en breinspelletjes. Daarna ga ik al vroeg mijn salade van Subway halen. Als ik die opheb loop ik naar het zwembad.

Omdat ik een kappersafspraak heb wil ik mijn baantjes vroeg getrokken hebben. Om vijf over twaalf lig ik al in het water. Na twintig baantjes zie ik Lois en Kathy en praat wat bij met hen. Als zij gaan lunchen zwem ik de tweede helft van de kilometer, nummer twee dit seizoen. Ik hoop de vijftig kilometer weer te overschreiden. 

Om twee uur loop ik Lofty Salon binnen. Ik ben wat vroeg, maar Mona is beschikbaar om mijn haar bij te knippen. Het wordt schouderlengte, zodat het wat meer volume heeft en lang genoeg is om met een klem op te steken. 

Nadat Carmen mijn haar heeft bijgekleurd rijd ik naar huis. Daar realiseer ik me dat ik bijna geen groentensap meer heb. Ik ga terug naar Vienna en neem ook gelijk de lege Greenheart flessen mee. Daar hebben ze een nieuw apparaat voor dat ze schoonmaakt zodat ze opnieuw gevuld kunnen worden.

Als ik het cafe binnenloop zie ik lege schappen. Er staat nog welgeteld een fles groen sap, maar dat hoeft geen Rooster te zijn. Er zijn ook andere, zoetere, groene sappen. Maar het geluk is met mij, het is de allerlaatste fles Rooster! Vanavond drink ik dus weer een lekkere mocktail van groentensap en bloody Mary mix. 

Nu ik hier toch ben loop ik een stukje van het W&OD pad. Dat is wel erg warm met 34 graden, maar zo kom ik bij de korenbloemen, die er nog prachtig bijstaan. Na een paar foto's ben ik blij weer in de airconditioning van de auto te zitten!

Voor onze vakantie en eventueel voor mijn rondleidingen zocht ik een sandaal met een goed voetbed. Ik denk dat ik die in onderstaande heb gevonden. De schoenen passen me perfect. Ook grappig dat het model "Fiona" heet.

Rick en ik zitten op het deck om te bedenken waar we eten zullen bestellen. Intussen vermaken we ons met het kijken naar de eekhoorns, die onze moerbeiboom heerlijk vinden. Ze eten al het fruit voor wij het kunnen proberen. Een hangt zelfs ondersteboven aan een tak om te eten, klein acrobaatje. 

Onze keuze valt weer eens op Plaka Grill. Dat is lekker Grieks eten en ze zijn snel met bereiden. Rick wilde het nieuwe Thaise restaurant vlakbij proberen, maar daar zijn vrijwel alle gerechten pittig. Ik vind dat heel lekker, maar mijn gestel helaas niet meer. 

We eten op het deck, maar helaas zijn de muggen er weer en vooral tegen zonsondergang. Leukere insecten zijn de vuurvliegjes. Onze achtertuin lijkt weer kerstlichtjes te hebben door die beestjes. 

Vanavond kijk ik de Au Pairs serie op NPO. Die is volgens mij al ouder, maar wel leuk om te zien. Ik erger me aan sommige mede-Amerikanen en anderen zijn juist heel leuk. 

Tot slot Fiona's elf maanden foto's :