Luray Grotten

Terwijl Saskia nog naast me snurkt ben ik om half zeven klaar wakker. Ik besluit toch verder te doezelen, want tenslotte moet ik morgen weer serieus om half zeven op en dan zul je zien, dat ik nauwelijks mijn bed uit kan komen! Wat is dat toch?

Eindelijk is de dag dan aangebroken, de bevrijding van eindeloze politieke telefoontjes: verkiezingsdag! Dat weerhoudt de Republikeinse partij er niet van mijn eerste kop koffie te onderbreken met een telefoontje om me aan deze heuglijke dag te herinneren. Nog geen vijf minuten later volgt de Democratische partij! Het is een wonder, dat Kai en Saskia doorslapen en ik zegen het feit, dat we het grootste gedeelte van de dag niet thuis zullen zijn. De inbreuk op onze rust door al die telefoontjes loopt werkelijk de spuigaten uit, ik heb het nog niet eerder zo erg meegemaakt.

Na een snel ontbijt stap ik op de fiets om naar Cedar Lane Elementary School te gaan en mij van mijn civiele taak te kwijten. Buiten worden me allerlei pamfletten aangereikt, die ik beleefd weiger. Ik ben meteen aan de beurt om te stemmen en de zeker 80-jarige mevrouw met de registratielijst vraagt me mijn adres om zeker te zijn, dat ik het ben. De Republikeinse "poll watcher" (hij heeft olifant op zijn sticker, dus ik neem tenminste aan, dat hij Republikeins is) achter haar kruist mijn naam van zijn lijstje. Hij weet niet voor wie ik ga stemmen, dus wat dat betekent is me een raadsel.

Ik geef mijn stemkaart aan de ook al heel oude meneer bij de stemmachine en vertel hem, dat ik die machine al vaker heb gebruikt. Ik tik de Democratische kandidaten aan en stem "Yes" voor de "School Bond" (geld om de scholen verder te verbeteren) en druk dan op de grote rode "VOTE" knop. Klaar, en nu maar hopen, dat het Democratische team Virginia verder mag regeren. Ik ben er een beetje bezorgd over. De campagne was erg negatief en ik weet niet of Tim Kaine dezelfde uitstraling heeft als Mark Warner, de tegenwoordige goeverneur. Traditioneel is Virginia een Republikeinse en conservatieve staat.

Tien minuten later ben ik weer thuis en bel Christine om te vragen of zij en Mallory zin hebben om mee te gaan naar Luray Caverns.

In de vierde klas leert Saskia alles over de staat Virginia en het eerste deel van deze "Social Studies" (zoals de combinatie aardrijkskunde en geschiedenis hier wordt genoemd) ging de afgelopen maanden over de geologische regio's van Virginia.

Gisteren viel het me bij haar klas op, dat ze kunstwerken hadden gemaakt over de Valley and Ridge regio, waar onder andere de Luray grotten liggen. Om dit alles meer te laten leven voor Saskia leek het me leuk om vandaag die grotten in het echt te gaan bekijken. Bij mijn voorstel om te gaan sprong Kai bijna letterlijk een gat in de lucht, hij is dol op grotten!

Christine en Mallory gaan ook graag mee, dus om half elf halen we hen op van huis. De rit naar Luray is zo'n anderhalf uur. Eerst rijden we de voorsteden van Washington uit en dan via dezelfde prachtige weg, die we donderdag naar het oosten reden, naar het westen richting Shenandoah National Park.

Met flinke haarspeldbochten windt de weg zich door de prachtige heuvels en bergen van het park. Ik vrees even, dat Saskia's autoziekte zal opspelen, maar zij en Mallory zingen vrolijke liedjes op de achterbank.

Plotseling zijn we uit de bergen in wat Saskia van haar lessen als "Valley and Ridge" kent. Het stadje Luray met zijn prachtige grotten ligt hier. Virginia heeft een uitgebreid grottensysteem in de Appalachen, waarvan er drie te bezoeken grotten binnen makkelijke rij afstand van ons liggen. De Luray grot is daarvan de grootste en ik vind hem erg mooi.

Als we in Luray aankomen is het lunchtijd. We besluiten voor we de grotten ingaan toch maar te eten. In dit gedeelte van Virginia is geen gourmet restaurant te bekennen, zelfs geen gezonde Subway, alles is "Fried dit" en "Fried dat", dus we kiezen uit armoede maar McDonald's.

Daar zijn we absoluut "anders" dan de rest van de clientele. Kai fluistert me in mijn oor, dat hij zich zo "stads" voelt hier. Waarom? Dat kunnen we geen van allen aangeven, maar we voelen de blikken. De stedelingen zijn uit voor een dagje "country". Het formaat van de meeste mensen is flink. Maar gezien de keuze van restaurants hier verbaast ons dat ook niet. Er is wel een enorm verschil tussen de stedelijke en landelijke gebieden! Maar McDonald's heeft heus gezonde keuzes nu. Christine en ik nemen een heel lekkere kip salade met vinaigrette.

We zijn net op tijd bij de grot om met de rondleiding van 13 uur mee te gaan. We dalen af in de grot en de gids vertelt ons, dat in ongeveer een uur anderhalve mijl zullen lopen. In die tijd komen we langs prachtige formaties van witte, rode en zwarte steen. We zien een "natuurlijk" orgel en horen een presentatie daarvan, heel erg mooi! Er worden hier huwelijken gesloten onder begeleiding van dit orgel van stalagtieten.

Een reflecterend meer in de grot


Saskia poseert trots om te laten zien dat ze er echt geweest is

De kinderen genieten! Kai vooral, hij wijst enthousiast dingen aan en hangt aan de woorden van de gids. We zien zogenaamde gordijnformaties, waarvan er een aantal zo dun is, dat ze transparant zijn. Een ervan ziet er als een keukendoek uit. En er zijn nog veel meer spectaculaire formaties.

De gordijnen formaties met de doorschijnende "theedoek"


Tegen het einde van de rondleiding bereiken we de wensbron. Ieder jaar worden de opbrengsten hiervan aan een goed doel gegeven. Het is een mooie bron en de gids vertelt, dat de laag munten op het moment al meer dan 60 cm diep is! In 2002 werd $167.000 opgehaald!

De wensbron, met alle munten

Als laatste zien we de formatie, die bekend staat als de spiegeleieren. Ze lijken inderdaad op twee gebakken eieren. Het uur gaat heel snel voorbij en voor we het weten staan we weer boven.

"Gebakken eieren"

Natuurlijk eindigt de rondleiding, zoals bij elke commerciele aangelegenheid hier in de VS, in de winkel. De kinderen kijken er rond en Saskia koopt een sleutelhanger van Luray Caverns met de voornaam van haar lerares. Zo kan ze laten zien, dat ze er vandaag was.

Buiten doen de kinderen met zijn drieen het grote labyrinth, terwijl Christine en ik buiten op een bankje koffie drinken. Het is alweer heerlijk weer en de mooi gekleurde heuvels op de achtergrond maken het geheel compleet.

Om half vier beginnen we aan de terugreis. Doordat er meer donkere wolken zijn, maar ook veel zon, worden we getracteerd op spectaculaire uitzichten. Op sommige momenten lijken de heuvels wel in brand te staan met de felle zon op felgele bomen en de donkere lucht op de achtergrond!

De herfstkleuren zijn nog ruimschoots aanwezig en de spectaculaire aanblik van het wijdse landschap valt niet te beschrijven of in foto's weer te geven. Zo af en toe drupt het wat en daardoor verschijnt dan weer een regenboog boven de heuvels. Het is zo'n natuurlijke schoonheid waarbij je je als mensenkind maar heel nietig voelt. Vooral over de regenbogen raken de kinderen niet uitgepraat. Grappig hoe dat van alle natuurlijke fenomenen het meest aanspreekt. Zo mysterieus, zo ongrijpbaar en zo kleurrijk!

Na een dag genieten zetten we Christine en Mallory weer thuis af. Katja zal vanavond weer niet thuis zijn, ze is met vrienden naar Washington. Omdat Rick nog op reis is besluit ik met Kai en Saskia direct naar Glory Days Grill te gaan.

Dit restaurant is zo'n beetje onze traditie voor als Rick op reis is. We bestellen dan steevast de "cheese fries", frietjes met gesmolten kaas en bacon. Niet gezond, maar wel heel erg lekker!! Mijn hoofdgerecht is een klein stukje filet mignon, perfect gebakken, met gestoomde broccoli en worteltjes (die Saskia allemaal opeet). Het is gezellig met mijn twee jongsten en we zijn al heerlijk vroeg klaar.

Saskia is dolblij, dat ze nu de grotten heeft gezien, waar ze op school over heeft geleerd. En ik ben blij, dat ik haar deze ervaring heb kunnen geven. Ze zal morgen heel wat te vertellen hebben. De veelzijdigheid van dit gebied, natuur, cultuur, geschiedenis, is wat mij er zo van aantrekt.

En net kwam er op de tv een aankondiging, dat de Democraat Tim Kaine de goeverneursrace van Virginia heeft gewonnen! Jippie, hoera, fantastisch! Dit heeft trouwens nationale gevolgen, want het toont, volgens politieke journalisten, een afwijzing van de Republikeinse partij en dan vooral president Bush aan.