Na de late avond van gisteren was het even slikken bij het opstaan. Maar de zon maakt alles goed en Saskia en ik moeten om half negen al bij de orthodontist zijn. Dr. McGrath is van Schotse afkomst en zijn hele kantoor hangt vol met foto's van hem, terwijl hij de doedelzak speelt. Het is een ontzettend aardige, leeftijdloze (zijn praktijk is al vele jaren oud en hij ziet er nog jeugdig uit) man. Saskia's gebit is een extra uitdaging voor hem, want ze mist genetisch een aantal tanden en kiezen.
Een kwartiertje later staan we weer buiten en Saskia heeft een vieze smaak in haar mond van de lijm van haar beugel. We halen een vanilla milkshake bij McDonald's en dan zet ik haar af bij school.
Christine en ik hebben afgesproken rond lunchtijd langs het Burke meer te gaan lopen. Dat pad is vier en een half mijl lang en nu met de herfstkleuren is het een adembenemend gezicht. Halverwege komt een jogger ons tegemoet en zegt "er ligt een slang verderop". Nu hebben we het beiden niet zo op (wilde) slangen, dus een beetje griezelend en goed rondkijkend lopen we verder. Maar de slang is langzaam en nog midden op het pad als wij langskomen. Het is een grote slang, zwart met wat tekening. Ik denk, dat het een Black Rat slang is, maar zeker weet ik het niet.
Een blauwe reiger in het meer
Een zwerm Canadese ganzen rust in het meer
Het was een flinke slang!
We genieten van de prachtige natuur en eten dan lunch bij Christine thuis. We maken plannen voor morgen, want we willen naar het westen, waar de herfst nu in volle gang is (hier ook, maar in de bergen is het altijd mooier).
Op weg naar huis stop ik bij Michael's, Saskia heeft dit weekend twee verjaarspartijtjes en Safeway voor wat nodige boodschappen.
Kai heeft om kwart over drie ook een orthodontist afspraak en we halen het maar net. Onderweg probeer ik hem ervan te overtuigen, dat een kapper best wat van zijn "shag" (haar) af kan halen zonder de "look" te verpesten. Hij is er maar nauwelijks warm voor te krijgen.
Overal waar je rijdt staan de politieke bordjes. De Virginia goeverneursrace zal spannend worden. In minder dan een week staan we weer in de stemhokjes en de telefoontjes voor onze stemmen komen constant binnen. Vandaag was er zelfs een van "Clinton" (hmm?) voor Tim Kaine. De "big guns" worden er bij gesleept om stemmen te winnen. Het blijkt wel wat een kleine en beperkte wereld de politiek eigenlijk is, als een ex-president voor een staats goeverneurschap campagne voert.
Tim Kaine is de Democraat en Jerry Kilgore de Republikein. Let op de verkiezingen van volgende week dinsdag, want de Virginia race belooft interessant te worden. Mijn stem gaat naar Kaine en het hele Democratische "ticket".
Als Rick thuis komt na meer dan een uur vast te hebben gestaan in het verkeer (men moet er weer aan wennen in het donker thuis te komen) vraagt hij mij mee uit. Hij wil het nieuwe Libanese restaurant, Lebanese Taverna, proberen. Het wordt een lekkere maaltijd, ze hebben allerlei kleine gerechtjes, die je kunt delen en we krijgen een voortreffelijke selectie.
Ons weer:
woensdag, november 02, 2005
Burke Lake revisited
Gepost door Petra op 21:03
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten