Het is licht buiten, ik open mijn ogen en kijk op mijn wekkerradio. Half negen, zegt die. Bah, al zo laat, denk ik! Ik luister naar de slagen van de grootvaderklok en die slaan ook doem, opstaan, dus! Ik sleep mezelf uit mijn bed, Rick is nog volop in ruste, maar ik heb Christine beloofd te gaan lopen.
Beneden zet ik koffie en ga zoals altijd mijn email en de fora lezen. Dan kijk ik naar de klok op mijn computer: 8:15! Ik ben een uur eerder opgestaan, dan ik wilde! Ik moet die klokradio veranderen!
Dit was de laatste keer in een paar weken, dat ik echt had kunnen uitslapen, maar ik schuif die gedachte gauw opzij. Ik maak van de tijd gebruik om een grotere auto te huren in Nederland via Kemwel, een reservering voor een rijsttafel te maken voor een van de avonden en ons hotel voor de laatste avond te bevestigen. Het lukt allemaal prima, ik cancel de reservering met Avis, want die auto is gewoon te klein voor ons. Mijn vader is helemaal jaloers op de lage prijs, die wij van Kemwel krijgen. Het is echt een hele organisatie, zo'n weekje Nederland!
Christine en ik lopen naar Wegmans door het heerlijke weer. Ik loop notabene met een t-shirt zonder mouwen op 13 november! We drinken een lekkere iced cafe latte bij hun coffee shop (het is te warm voor een gewone latte) en kopen een paar benodigdheden. Bij elkaar is het zes mijl lopen en een leuke wandeling.
Omdat hij nu voor het tweede jaar achter elkaar zijn Thanksgiving maaltijd moet missen, heeft Rick besloten er vandaag een te koken. Hij bereidt een 17-pond (Amerikaanse, dat wel) kalkoen, aardappelpuree, boontjes, spinazie, zoete aardappels met marshmallows en toe pompoen pie. Alle kinderen hebben met het voorbereiden geholpen en mijn vader komt helpen met opeten.
Katja maakt de puree
Voor we aan het eten beginnen, zeggen we allemaal, waar we dankbaar voor zijn. Dit is een Thanksgiving traditie en de antwoorden van de kinderen zijn altijd leuk. Zo is Kai dankbaar voor zijn slang, Saskia voor het lekkere eten en Katja, dat mijn vader erbij was. Mijn vader zegt, dat hij dankbaar is dat al onze kinderen het zo goed doen op school (ik ook!), Rick is dankbaar voor ons leven (hee, my line!) en ik ben dankbaar, dat mijn vader hierbij is en dat we zo samen een volle, rijke maaltijd kunnen nuttigen met alle narigheden in deze wereld.
Het wordt een heerlijke maaltijd! Voor we de pompoen pie eten kijken we de football wedstrijd van de Redskins tegen de Buccaneers. Het is heel spannend en helaas verliezen de Redskins op het laatste moment met een punt!! What a bummer, zoals we hier zeggen!
Saskia helpt pompoen pie maken
De pompoen pie is erg lekker, de verse slagroom ook (die Kai geklopt heeft, maar hij wilde niet op de foto). Desperate Housewives rondt de leuke avond af en we bereiden ons voor op de week (helaas is Katja ziek, even heel hard hopen, dat de rest van de familie dat niet wordt, ik heb iedereen aan de echinacea!).
Ons weer:
zondag, november 13, 2005
Vroege Thanksgiving
Gepost door Petra op 20:53
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten