Vandaag en morgen zijn vrije dagen voor de kinderen. "Teacher workdays", met andere woorden, de leerkrachten werken aan van alles.
Korte conferenties met de ouders behoren tot die taken. Rick en ik ontmoeten vanochtend om tien over half negen Saskia's lerares, Mrs. Mongillo. Tot nu toe is er een verschil van dag en nacht tussen de Saskia van vorig jaar en de Saskia van dit jaar en dat is 100% te danken aan deze lerares. Ze straalt gewoon een liefde voor de kinderen uit, die Mrs. Draggon vorig jaar absoluut niet had.
Saskia gaat met plezier naar school, haar schoolresultaten zijn fantastisch (dat werd vanochtend ook bevestigd tijdens het praatje) en haar hele bubbelende, lachende persoonlijkheid is terug. De spanningen zijn weg, ze ruziet zelfs een heel stuk minder met Kai. Het is een enorme verademing!
Saskia's school
Dat Mrs. Mongillo echt dol is op de kinderen blijkt uit bijvoorbeeld de manier waarop ze over Saskia's schrijven praat. Ze zegt, dat Saskia een "stem" in haar schrijven heeft. Zonder naar de naam te kijken weet ze bij het lezen van een stukje, dat het van Saskia komt. "Saskia-esque writing" noemt ze het (en zegt "Seh-skia" tot Ricks ergernis, maar hij heeft het hart niet haar te verbeteren, mij valt het niet op). In ieder geval is het allemaal positief en dat blijkt ook aan het gebrek aan spanning thuis dit jaar!
Na de conferentie vertrekt Rick naar het vliegveld, hij gaat naar Austin, Texas tot woensdag avond. Ik haal Saskia op van haar logeerpartij bij Madison en op de terugweg gaan we naar de boekenmarkt bij haar school. Voor ieder boek, dat we daar kopen, krijgt de school een percentage. Ze hebben meestal goede boeken en Saskia kiest er vier, waaronder "Chasing Vermeer". Ik vind het grappig, dat ze dat kiest, want Mallory, Christine's dochter, heeft dat boek net gelezen en ze zijn naar de Vermeer schilderijen in de National Gallery of Art gaan kijken.
Thuis maak ik Kai wakker en pak de hark uit de schuur. Voor het eerst dit seizoen is het nodig om te harken! Dat is wel heel laat, want meestal is het voor Halloween al nodig. Het is lekker om buiten bezig te zijn en ik krijg de voortuin gedaan, maar slechts een klein gedeelte van de achtertuin. We mogen de bladeren gewoon in de goot harken, dan komt Vienna ze over een tijdje op zuigen.
Onze slaapkamer en deck met herfstbomen
Na de lunch speel ik maar weer eens chauffeuse voor Katja en Leah en zet ze bij Tysons Corner af. Kennelijk hebben ze nog niet genoeg geshopt. Op de terugweg stop ik bij Whole Foods, want de wortel- en boontjes"chips", die ik vorige week daar kocht, zijn zo lekker en gezond, ik wil er meer van.
Om half drie komt Lauren om Saskia op te halen. Lauren is al vele jaren een vriendin van ons gezin. We hebben haar toen Saskia een baby was leren kennen en ze heeft vele jaren voor ons gebabysit. In die jaren hebben we haar familie leren kennen en is zij een dierbare vriendin geworden. Nu is ze 26 en gaat ze volgend jaar augustus trouwen.
Al jaren heeft ze Saskia beloofd, dat die, als Lauren trouwt, bruidsmeisje mag zijn. En nu is het zover. Een maand geleden belde Lauren mij om het goede nieuws te vertellen en vandaag kwam ze Saskia officieel vragen of ze haar junior bridesmaid wilde zijn. Saskia is helemaal opgewonden! Ze weet al welke jurk ze zal gaan dragen (in turquoise) en wij mogen ook overal bij zijn. Ik vind Amerikaanse bruiloften prachtig (ik had er zelf ook een), dus ik kan niet wachten!
Terwijl Lauren, die altijd al straalt, maar nu helemaal van geluk, Saskia meeneemt voor een ijsje en een bezoek aan de speelgoedwinkel, rijden Kai en ik naar Great Falls. Het is nog steeds erg mooi en warm weer en de bomen zijn prachtig. Ik weet, dat dit op zijn hoogst nog een week duurt en we zijn nooit zeker van het weer, dus pluk de dag.
We rijden langs alle prachtige huizen in de stad Great Falls, hoewel we het er altijd over eens zijn, dat het veel te afgelegen is om te wonen! Dit zijn landgoederen met ijzeren hekken omringd en de buren zijn een halve kilometer verderop (als het niet meer is). Nee, dank je!
We komen laat in de middag bij de watervallen aan en de schaduwen zijn al lang. Een gedeelte van de watervallen ligt al in de schaduw. Het uitzicht hier is nooit hetzelfde, de reden waarom ik zo dol ben op dit park.
Ik ben trots op deze foto, het is eindelijk gelukt de watervallen als een zijdeachtig geheel weer te geven!
We lopen naar alle uitkijk punten en maken dan een flinke boswandeling door het park. Je kunt eindeloos lopen door dit park, helemaal naar de stad Washington. Omdat we Brynna mee hebben maken we het redelijk kort, hoewel de hond duidelijk geniet. Diep in het bos zien we een paar white tail deer (herten), als ze ons zien krijgen we enkel hun mooie witte staartjes toegekeerd.
Dit soort uitjes met Kai vind ik heel speciaal. Hij is al zo'n tiener en moeilijk te doorgronden. Wij hebben gelukkig een liefde voor de natuur en wetenschappelijke activiteiten gemeen. Brynna geniet ook en drinkt na de wandeling naar hartelust uit de waterbak, die speciaal voor honden bij het bezoekerscentrum is neergezet.
Vanavond hangen we met zijn viertjes voor de tv. We hebben net een interessante episode van "Wife Swap" gezien en nu is "Two and a Half Men" aan de beurt, Martin Sheen is daar te gast dit keer. De Sheens (Martin, Charlie en Emilio Estevez) maken deel van mijn favoriete acteurs.
Ons weer:
maandag, november 07, 2005
Junior Bridesmaid
Gepost door Petra op 18:06
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten