Vanmiddag vloog Rick weg naar Seattle. Liever hij dan ik, want het is daar al weken lang afschuwelijk weer. Hij komt vrijdagavond weer terug.

Om mij te verrassen nam hij vandaag vrij, dus we gingen samen naar de sportschool, altijd heel gezellig. Het is er nog steeds flink druk, allemaal mensen, die hun extra gewicht van de feestdagen eraf willen sporten. Over een paar weken is het opeens weer een stuk rustiger. Dan komen alleen de die-hards, zoals ik, nog iedere dag.

Een vriendin van mij heeft een zoon, die naar de Naval Academy in Annapolis, Maryland gaat, ongeveer een uur rijden hiervandaan. Ze leende mij het boek met de Navy Seals oefeningen, die ze daar moeten doen. Oef! Ik ben in goede vorm, maar die oefeningen zijn me toch wat "te"!

We gingen vervolgens samen lunchen bij Vie de France, een "Franse" bakkerij hier in de buurt. Ik moet zeggen, dat hun broodjes inderdaad echt Frans smaken, ook het stokbrood zou zo uit Parijs kunnen komen. Erg lekker.

Daarna was het helaas afscheid nemen geblazen. Ik blijf nerveus als Rick moet vliegen. Gelukkig heeft hij net een nieuwe baan binnen Microsoft aangenomen, die minder reizen inhoudt.

Aan de andere kant krijgen we natuurlijk ook vrije mijlen op de luchtvaartmaatschappijen en bij hotels. Zo gaan we op het weekend van Valentijnsdag 2 nachten gratis in het New York Hilton, op zijn hotel punten. Ik zie er zo naar uit! New York blijft spannend, hoe vaak ik er ook ben geweest.

Vandaag was de primary (verkiezing voor wie de Democratische presidentskandidaat moet worden) voor Washington DC. Dit was een politiek geladen iets. Traditioneel is de eerste "primary" in New Hampshire (de eerste "caucus" in Iowa). Maar, omdat DC de hoofdstad is en dus volgens de regering van de stad, de belangrijkste, werd dit jaar de eerste primary hier gehouden. Vrijwel zeker zal Howard Dean winnen, hoewel Al Sharpton ook populair is hier.

Erg belangrijk werd het dus in de nationale media niet gevonden. Maar hier lokaal wel degelijk. Het hele debat over of DC wel of geen staat moet zijn werd vandaag op de radio weer opgevoerd. Persoonlijk kan ik me er niet zo druk om maken, maar ja, ik woon ook in een staat en heb wel twee senatoren en een stel representatives als er iets is waar ik me druk om maak (en ik heb een aantal keren naar hen geschreven over dingen, waar ik een sterke mening over had).

Rond 3 uur gebeurde er ten noorden van ons een afschuwelijk ongeluk, een tanker viel van een viaduct op I-95, de grootste en drukste snelweg van noord naar zuid aan de oostkust. Hoeveel mensen dood zijn is nog niet bekend. Het verkeer staat voor mijlen vast en het is niet zeker of het morgen open zal zijn, want dit alles gebeurde op een brug en het vuur was zo heet, dat het delen van het asfalt heeft gesmolten.

Hier in Fairfax County moeten gevangenen voortaan $1 per dag betalen voor het verblijf in de gevangenis. Een heel stel gevangenen werd erover geinterviewed, natuurlijk niet happy (mensen brengen eigen geld in voor dingen als kapper, dokter e.d. en als iemand het niet kan betalen wordt het ook niet in rekening gebracht). Een man zei, dat hij daar niet meer zou komen, als hij $1 per dag moest betalen voor waar hij toch al niet wilde zijn. Hallo, zorg dan dat je niet in de gevangenis komt! (dit was overigens een blanke man, dit voor de statistieken). Hey, misschien zorgt die dollar per dag ervoor dat men minder misdaden pleegt (one can hope, right ;)).

Rick's verzekeringsmaatschappij vereist sinds 1 januari, dat je medicijnen, die je altijd moet slikken, per post bestelt. We hebben een heel goede verzekering, waarbij we vrijwel niets hoeven te betalen. Ik heb lang geageerd tegen het laten opsturen van die medicijnen, maar nu moet het dus. Ik heb het recept op 2 januari opgestuurd en nog niets ontvangen. Dus belde ik vandaag. En ik was weer eens onder de indruk van de klantenvriendelijkheid.

Omdat ik zelf als manager in de service industrie heb gewerkt, ben ik heel precies op telefoonmanieren (en gelukkig de meeste bedrijven ook). De Premera werkneemster aan de andere kant van de lijn was allervriendelijkst en beleefd en vertelde me, dat ik mijn credit card had gegeven en dat had alles verlangzaamd. Domme ik! Die credit card was helemaal niet nodig, want alles was gratis. Ok, dan, geen probleem. Het medicijn is inmiddels onderweg.

Tijd om Saskia naar bed te brengen, het is altijd zo gezellig de drie kinderen hier te hebben als Rick weg is! Het is wat ik vroeger altijd voor mezelf wenste en nu is het hier :).