Rabies = hondsdolheid

Uitgeput na een week met kleintjes slaapt de hele familie vanochtend flink uit. Om 9 uur vind ik het wel genoeg geweest en ga beneden koffie zetten. Ik doe mijn oefeningen en verwacht een lekkere rustige dag, waarin niets hoeft.

Een paar minuten nadat ik met mijn kop koffie ben gaan zitten, gaat de telefoon. Het is Christine. Of ik zin heb om koffie te gaan drinken bij Starbucks dichtbij, want we hebben het allebei zo druk en dit is het enige uur voorlopig, dat we beiden vrij hebben.

Ik pak mijn fiets en rij naar de Starbucks. Daar kletsen we een uurtje lekker weg en Christine moet nog wat spullen halen bij de Safeway. Hierna nemen we afscheid, zij moet naar Mallory's opvoering (van haar drama kamp) en ik naar huis om te helpen met opruimen.

Omdat we volgende week naar het Waldorf Astoria hotel in New York gaan, dat allerlei speciale eisen heeft over hoe gasten gekleed gaan, wil ik per se mijn nagels netjes hebben. Ik ga dus voor de verandering naar iemand, die mijn nagels nog nooit heeft gedaan en ik ben heel blij met het resultaat! Deze Vietnamese spreekt zelfs heel goed Engels! Veel leuker, dan zo sprakeloos voor je uit te moeten kijken, terwijl je nagels worden gedaan.

Het duurt wel allemaal veel langer dan gewoonlijk, ook al omdat een van hun klanten verschrikkelijk kletserig is. Gezellig, maar ik wil verder.

Zodra ik thuiskom zijn Rick en Saskia klaar om naar het zwembad te gaan. Kai wil niet en Katja moet babysitten voor ons buurjongetje, die net een hoofdoperatie heeft ondergaan. Zij en Leah hebben aangeboden gratis te babysitten.

Het zwemmen is heerlijk, maar het Harry Potter boek is als een onzichtbare trekpleister. Ik wil er verder in lezen. Wat is het toch met die boeken? J.K.Rowling schrijft echt erg goed, want het vergt wel wat om mij zo tot een boek aan te trekken! Ik krijg ook veel opmerkingen erover in het zwembad, ik ben lang niet de enige, die het boek leest!

Vanavond gaan we de overblijfselen van mijn vaders rijsttafel eten. Onderweg lees ik gauw nog even een paar Harry Potter bladzijden. Rick is sterk, want die bewaart het boek tot onze vakantie in Aruba. Ik voel me tweestrijdig, aan de ene kant wil ik het lezen, aan de andere kant wil ik er zo lang mogelijk over doen.

De rijsttafel bij mijn vader is ontzettend lekker. Zelfs Kai en Saskia genieten van de kroepoek en sateh. Ik krijg Rick zo ver om een Ikan Terie te proberen (gedroogde zoute visjes), het is duidelijk niet zijn favoriet. Mijn vader heeft zich weer helemaal uitgeleefd en er is zelfs na ons nog voor weken voedsel over. Hij zal er nog lang van genieten.

Al vroeg gaan we weer huiswaarts en bij thuiskomst wacht ons een minder bericht. Een van onze katten, Snickers, is in gevecht geweest met een vleermuis en Animal Control heeft de vleermuis meegenomen om hem te testen voor Rabies (hondsdolheid). Nu zijn al onze dieren ingeent daartegen, maar Snickers is aan het einde van de geldigheid van die inenting.

Dit wordt hier allemaal heel serieus genomen. Rick heeft net met een politie agent, die aan de deur kwam, gesproken over de consequenties voor Snickers. In het ergste geval moeten we hem laten inslapen, maar laten we hopen, dat het zover niet komt. Met spanning wachten we de resultaten van morgen af.