Angel Tree

Al hoest ze nog flink, het lukt Saskia vandaag gelukkig wel om naar school te gaan. Hopelijk gaat de neusspray helpen, zodat ze minder school zal hoeven verzuimen. Iemand vroeg, of er nog zal worden uitgezocht, waar ze allergisch voor is. Volgens de dokter is dat niet nodig, omdat het duidelijk seizoensgebonden is.

Midden in de nacht heb ik het raam dichtgedaan, omdat het zo hard waaide en ijzig (-8) koud! Erg aanlokkelijk vind ik naar buiten gaan dus niet. Aan de andere kant schijnt de zon uitbundig en is de lucht dat mooie staalblauw, dat met vriesweer komt. Na enig intern beraad besluit ik de sportschool te laten voor wat het is en Cosmo mee te nemen naar Scott's Run.

Daar zijn een paar flinke heuvels en ik doe mijn gewichtenvest aan voor extra cardio. Er staat verder niemand op de parkeerplaats en dik ingepakt begin ik aan de wandeling. Cosmo vindt het duidelijk heerlijk en ik ook. De afgelopen week heb ik me om verschillende redenen nogal gespannen gevoeld en hier in de natuur vallen die spanningen even helemaal weg.

Bij de rivier aangekomen, zie ik, dat die (hoe kan het ook anders) hier ook heel hoog staat en hard stroomt. Er zitten zelfs miniwatervalletjes in, dat heb ik op deze plek nog nooit gezien. Ook de grote waterval zit voller, dan gewoonlijk.

Na een paar foto's te hebben genomen, loop ik het bos in. Het is zo stil, alleen de vogels hoor je. Die brengen ook de enige kleur in het bos, de rode Cardinaaltjes en blauwe Blue Jays vallen meteen op. We komen helemaal niemand tegen!


Net als ik het toch wel erg koud krijg, zijn we bij de auto terug. Thuis warm ik soep op, wat is dat dan lekker na zo'n koude wandeling! Ik ben blij, dat ik ben gegaan, want zo buiten zijn is ook goed voor het gemoed.

Het is alweer tijd om een bezoek aan Mona te brengen. Dit donkere haar laat grijze wortels een stuk beter zien, dan toen het lichter was. Mona zorgt ervoor, dat mijn kapsel er voor de feestjes dit weekend en de feestdagen weer tip top uitziet.

Intussen bedenk ik me, dat ik Saskia taart voor haar feest vrijdagavond nog moet bestellen. Ik ga langs Baskin Robbins en bestel de ijstaart, die Saskia de afgelopen paar jaar ook heeft verkozen. Het is chocolate mint chip ijs met allemaal kleine mini ijsjes erbovenop.

Al heb ik al een aantal erg leuke cadeautjes online besteld, ik wil ook even naar Tysons Corner voor een paar dingen. Bovendien "adopteren" wij ieder jaar een "engeltje" van de Salvation Army boom en zijn daar nu al rijkelijk laat mee, want alles moet voor zaterdag binnen zijn. Natuurlijk zouden we ook dat online kunnen doen, maar dat geeft toch niet hetzelfde gevoel.

Als ik de mall binnenloop overvalt me al een Kerstgevoel. Een groep handbellers speelt allerlei Kerstliedjes voor Macy's. Verderop zit natuurlijk Santa, die het op het moment niet zo druk heeft, maar zijn ontslag vorig jaar zorgde voor zoveel ophef, dat het mall management hem gauw weer aanstelde!

Mensen raken gehecht aan "de" Santa, waar ze hun kinderen al jaren heen nemen, iedere mall heeft daarmee te maken. Ongegrond ontslag van deze kindervriend is natuurlijk ook erger, dan de Grinch, die Kerstmis stal! Die traditie van de kinderen op de schoot van Santa zetten ben ik overigens nooit begonnen. De enige keer, dat Kai en Saskia op zijn schoot zaten, was toen er een Nederlandse vriend bij ons logeerde.

Bij L.L.Bean vind ik de paspoorthouder, die ik voor Katja zoek. Die kan ze mooi tijdens haar reis naar Egypte gebruiken. Helaas sms-t ze me net, dat ze ziek is! Heel vervelend met nog twee examens tegoed en morgen de hele rit naar huis. Hopelijk valt het wat mee. Ik kan nu helemaal niet wachten haar in de watten te leggen straks!

De Salvation Army boom staat naast L.L.Bean. Dit jaar hangen er alleen engeltjes van twaalf en jonger aan. Jammer, want onze traditie is altijd een kind van de leeftijd van een van onze kinderen te kiezen. Saskia zag ernaar uit te helpen de Kerst van een 14-jarige mooi te maken.

Nu kies ik de negenjarige Aisha, omdat haar naam op die van mijn zus lijkt. Op haar lijstje staan een fiets, speelgoed, een jas en natuurlijk haar maten voor kleding. Met Saskia vind ik een mooie fiets online bij Sears. Hij komt met een helm en ik kan hem morgen bij Fair Oaks ophalen.

Zoals ieder jaar sta ik in tweestrijd, of we er verder praktisch kleding bij zullen geven, waarvan ik weet, dat dat voor een negenjarige niet zo spannend is. Of zullen we de "toy" wens vervullen, door een Build A Bear beer te maken en daarvoor kleertjes bij te geven. Wat denken jullie?

Kai, Saskia en ik eten samen, want Rick vertegenwoordigt Microsoft bij een liefdadigheidsevenement in Washington vanavond. Daarvoor heeft hij ook een hele zak
met blikken en ander voedsel mee, want een van de liefdadigheidsinstellingen is Bread for the City.

Daarna wacht ik op Laura voor mijn massage, want ik heb in mijn gedachten vanavond (of was het nu morgenavond?) om zeven uur. Ik heb de afspraak niet op de kalender geschreven en bel Laura, als ze er om half acht nog niet is. Eindelijk krijg ik haar te pakken en blijk ik het dit keer verkeerd te hebben onthouden.

Morgenavond kan ik niet, dus we verzetten de afspraak naar maandag. Laura is niet altijd even betrouwbaar, maar zelf ook erg flexibel en na zoveel jaren is ze me ook dierbaar. Een andere massage therapist moet wel heel goed zijn om haar plaats in te nemen.