Winds-Day

"Gopher: If I was you, I'd think about skedaddlin' out of here.
Winnie the Pooh: Why?
Gopher: 'Cause it's "Winds-day."" - Winnie the Pooh and the Blustery Day

Deze "Wednesday" is ook inderdaad echt een "Winds-day". Zoals altijd in de lente slapen we met het raam open, maar het lijkt vanochtend wel storm in onze kamer! Vaak klagen mensen hier, dat we van de winter naar de zomer gaan qua temperaturen (wat ik overigens prima vind) en de lente overslaan. Dit jaar is dat niet het geval, al hebben we al wat zomerse dagen gehad. Het heeft vannacht zelfs licht gevroren.

Die wind huilt om het huis en blaast de laatste maple "helicoptertjes" van de bomen. Daarvan lijken er dit jaar wel heel erg veel te zijn, de straten liggen ermee bezaaid. Dat wordt weer mini-mapletjes trekken uit de bloembedden straks. Die bomen groeien hier als onkruid (letterlijk).

Rillend rijd ik naar de sportschool. Ik heb boek nummer twee van de Amelia Peabody serie uit en begin meteen aan nummer drie. Gelukkig zijn er nog heel wat om te lezen. Na een half uur op de crosstrainer ben ik alweer zo in het boek, dat ik er nog een kwartier langer op blijf staan. Niet voor niets is deze serie zo populair!

Na nog zo'n twintig minuten gewichten houd ik het weer gezien voor vandaag. Bij Giant haal ik spullen voor het avondeten, want we willen sateh, rijst, komkommersla en asperges eten. Safeway is dichterbij, maar Giant heeft de pindasaus van Thai Kitchen, die wij het meest op satehsaus vinden lijken.

Gisteren zag ik in de spiegel, dat mijn uitgroei toch nog lichter is, dan de rest van mijn haar. Op maandag dacht ik het ook al te zien, toen Mona mijn haar foehnde, maar zij zei, dat ik het verkeerd zag. Ik liet het dus aan Rick en Kai zien, die het met mij eens waren.

Dit is al de tweede of derde keer en ik baal ervan, want ik vind bij de kapper zitten helemaal geen pretje. Mona is ook nogal een kordate dame, dus ik bel haar met wat tegenzin op. Het kost allemaal echter genoeg om er echt wat aan te willen doen. Gelukkig neemt Mona het goed op en kan ik vanmiddag langskomen.

Medewerkster Carmen brengt mijn kleur aan en daar ga ik weer onder de kap (wat ik dus het ongemakkelijkst van alles vind). Maar goed, wie mooi wil zijn moet pijnlijden, zei mijn oma altijd, en gelijk had ze. Na anderhalf uur sta ik weer keurig gekleurd op straat.

Nu ik toch in Vienna ben, ga ik ook meteen de ballonnen voor Kai's verjaardag morgen halen bij Party Mania. Ze hebben een hele muur met folie ballonnen, dus het is altijd even kiezen geblazen. Ik vind de ballonnen, waar je de naam en leeftijd op kunt zetten altijd leuk en neem daar een grote van. Ook de zingende ballonnen zijn altijd leuk, dus ik kies de Looney Tunes.

Bij Rite Aid haal ik de batterij van medicijnen, die de dermatologe voorschreef, op. Gisteren hadden ze daar een paar niet van, maar kennelijk andere filialen wel, zodat Kai vandaag met zijn regime kan beginnen. Ik hoop, dat het gauw gaat helpen.

Het avondeten gaat er bij allemaal heel goed in. Dit is een maaltijd, die iedereen lekker vindt, altijd makkelijk. Zo meteen komt Laura om mij een massage te geven en dan is deze "winds-day" ook weer voorbij. Hopelijk wordt het morgen lekkerder, aan het weerbericht te zien zal die wens in vervulling gaan.