Over eindelijk zomer

Rick staat om half zeven op en ik volg niet veel later. Terwijl ik mijn ontbijt eet maakt Rick zich klaar voor de dag. Hij heeft een belangrijke presentatie. Zodra we onze koffies van de Pan Am Center Starbucks hebben gehaald zet Rick me dan ook af en rijdt door naar Rosslyn.

Het is 21 graden en dan is het lekker mijn mini elliptische machine naar buiten te slepen en daar mijn cardio te doen. Door Ricks vroege vertrek ben ik al om kwart over negen klaar met mijn sporten. 

Na me opgefrist te hebben besluit ik eens te gaan kijken hoe Meadowlark Gardens 's ochtends is. Ik kom er om tien uur bij openingstijd aan. Er is een hele schoolbus met kinderen en woensdag zijn honden kennelijk toegestaan. 

Het lijkt een lange rij, maar vijf minuten later betaal ik mijn $4 senioren entree al. Het wordt zoals altijd een mooie wandeling. Ik prijs me gelukkig deze mooie botanische tuin zo dichtbij te hebben. Natuurlijk maak ik al lopend de nodige foto's. Het is al best warm met 25 graden. 

Een zwaluwtje zont zich

Een eenzame schildpad

Een mooi rustplekje

Een natuurlijk hart

Het feeentuintje is terug

Een uurtje later ben ik terug bij de auto en breng mijn lijstje boodschappen mee naar Whole Foods. Het is niet lang, maar vier dingen. Verder herinner ik me voor de verandering contant geld te pinnen voor Sharon morgen. 

Omdat de schoonmaakploeg komt maak ik vroeg lunch. Het is weer een bordvol groente, de tonijn en eiwrap met gesmolten Goudse kaas en een flink stuk papaya. Die laatste vind ik heerlijk en ik hoop dat ze die deze week weer hebben bij H Mart.

Na het eten laat ik Orion even uit en maak me dan klaar voor het zwembad. Daar trek ik mijn wetsuit aan en vraag de vrouw in mijn favoriete baan of ze het erg vindt te delen. Dat vindt ze niet, want ze moet zich er nog toe zetten om te gaan zwemmen. Niet veel later lukt haar dat toch. Ik ben blij met mijn wetsuit. 

Het is zo ontspannend dat baantjes trekken. Ik denk nergens anders aan en de muziek is leuk en staat niet te hard. Ik had als doel twintig baantjes gezet voor het geval ik pijn zou krijgen. Dat is niet het geval en ik heb nog geen zin het water uit te gaan dus ik zwem er nog eens twintig.

Kilometer nummer twee is gezwommen en ik zoek mijn ligstoel onder een parasol op. Het leuke van het zwembad is altijd dat ik bekenden weerzie, die ik sinds augustus vorig jaar niet gesproken heb. Ik klets gezellig met Sabayna en Joy en dan is het opeens half vijf. 

Op de Arlo webcam zie ik dat de schoonmakers al vertrokken zijn. Ik loop terug naar huis en daar wacht een doos met dingen van Michaels. Dat zijn wat nieuwe spulletjes voor Fairyville. 

Er zitten een molentje, kasje, bandschommel, watervalletje en een nieuwe huisje met een bloemendak in. Ik zet ze meteen in het feeentuintje. 

Ricks presentatie ging goed en dat is altijd een opluchting voor hem. Hij komt dus blij thuis. We drinken even wat, een biertje voor Rick en een alcoholvrije dirty martini voor mij. Dan gaat Rick de door mij ingeslagen spullen voor spaghetti met gehaktballen koken. 

Deze spaghetti is koolhydraatarm en vezelrijk en we zijn benieuwd naar de smaak, maar vooral ook de textuur. En die blijkt weinig onder te doen voor gewone spaghetti! Eindelijk kunnen we weer pasta eten (ook weer niet te vaak, want er zitten wel koolhydraten in). Rick heeft er een heerlijke saus met gehaktballetjes bij gemaakt en het is smullen geblazen. 

Vandaag was qua pijn veel beter dus hopelijk blijft dat zo. Het weer blijft warm, maar er komt weer onstabiele lucht. We zullen zien, maar vandaag heb ik in ieder geval kunnen genieten.