Over personal training en geen happy hourWe

Mijn stem is weg als ik wakker word. Verder voel ik me gelukkig niet zieker dan gisteren. Ik sta rond kwart over zes op en doe mijn ochtendroutine. Ik smul weer van mijn ontbijt en de koffie. Als Rick beneden komt is alles ook klaar voor zijn thee. 

Iedere ochtend kijk ik welke vogels op mijn voederhuisje zijn geweest. De meeste zijn wat saai, mus, tortelduif en regelmatig een Amerikaanse kraai (die gigantisch zijn). Mijn favoriet blijft natuurlijk de cardinaal en ik hoop dat de bluebirds binnenkort ook terugkomen. 

Als we onze koffies van de drive thru bij Starbucks halen blijkt het "red cup day" te zijn. We krijgen ieder een rode Starbucks beker aangereikt. Rick weigert de zijne, maar ik vind hem leuk en neem hem graag aan. 

Mijn cardio heb ik voor we naar Starbucks gingen al gedaan en na heel veel Duolingo lessen is het tijd om me klaar te maken voor personal training. Ik vertel Sharon dat ik verkouden ben zodat ze niet te dichtbij komt. Ik hoest helemaal niet dus Sharon vindt het prima. 

Als het halve uur voorbij is rijd ik naar huis en maak wat herfst foto's. De Japanse kersenbomen zijn prachtig rood net voor hun bladeren vallen. Zo rood als het stopbord op de bovenste foto. Verder maak ik een stapeltje van mooie esdoornblaadjes en fotografeer die. 

Eenmaal weer thuis voel ik toch goed dat ik niet helemaal in top gezondheid ben. Ik heb veel fibromyalgiepijn en voel me opeens slap als een vaatdoek. Tijd om naar mijn lichaam te luisteren en de rest van de dag echt rust te nemen.

Net als gisteren smul ik van komkommer en paprika met de Everything but the Leftovers specerijenmix. De gerookte tonijn met sesamzaad smaakt daar goed bij. De bak yoghurt met fruit en zaden helpt goed tegen de keelpijn. 

Na het eten ga ik een half uur in de zon voor de open garage zitten. Het waait weer eens hard en een beetje binnen is het aangenamer. Jammer genoeg zakt de zon in deze tijd van het jaar al snel achter de huizen en dan is het te koud.

Eigenlijk voel ik me met het uur slechter. Het is niets voor mij, maar ik lig de rest van de middag op de bank. Ik kleur wat leuke plaatjes in met de Happy Color app, lees wat en dan komt Rick uit zijn kantoortje. 

We gaan even naar Whole Foods, maar onderweg vindt Rick dat ik niet goed klink en er heel moe uitzie. Ik blijf in de auto en laat Christine weten dat ik geen puf heb voor het happy hour van vanavond. Ik weet dat dat een goede beslissing is aan de opluchting, die ik voel. Sociaal zijn is net iets teveel gevraagd.

Thuis steek ik de kaarsen aan en ga in mijn luie stoel liggen. We laten eten bezorgen van Taco Bamba. Hun taco's in koolbladeren zijn zo lekker! 

En nu ga ik Onderweg naar Liefde kijken. Ik ben benieuwd of iemand van die vanlifers een match vindt.