Over wijn en warmte

Zaterdag

Een Snapchat van een video van Fiona wekt me, de beste manier om de dag te beginnen! Rick volgt niet veel later en om kwart over acht zitten we al in de auto op weg naar Starbucks. Na onze koffies en ontbijt op te hebben gehaald rijden we naar de glasbak. Natuurlijk spelen we zoals iedere ochtend ook Pokemon Go. 

In de Foodies groep zag ik dat de markt in Falls Church een paddenstoelenkraampje heeft met veel meer keuze dan King Mushrooms, waar ik iedere week mijn maitake paddenstoelen haal. Die markt wordt op zaterdag gehouden en wij zijn er nog nooit geweest. 

Falls Church is een kwartiertje rijden en de markt is net open als we er aankomen. Afgaand op de verhalen had ik een grote markt verwacht, maar hij is ongeveer hetzelfde als de Mosaic District markt. 

We lopen langs de verschillende kraampjes en stoppen bij The Mushroom Stand. Daar zijn inderdaad zeker tien soorten paddenstoelen aanwezig. Ik ben er zeer enthousiast over tot ik de prijzen zie! Die zijn veel te hoog, drie keer zo duur als de H Mart en ook duurder dan King. 

Jammer, ik had meer soorten willen kopen, maar houd het bij de maitake en judasoor paddenstoelen, die nog redelijk te betalen zijn. De rest koop ik wel van H Mart, want dit is niet genoeg voor een week. Enfin, nu hebben we de Falls Church markt ook eens bezocht. 

Op de terugweg rijden we door verschillende buurten en opeens zie ik een vroege Japanse kers in bloei. Ik vraag Rick te stoppen, want hier moet ik wat foto's van maken. Heerlijk, die prille lente, het is mijn favoriete tijd van het jaar. 

Thuis doe ik mijn uur cardio en terwijl ik dat doe komt het cardinalen paar langs op het deck. Mevrouw cardinaal kijkt nieuwsgierig naar binnen. Haar mannelijke partner is veel schichtiger. 

Na mijn sporten brengen Rick en ik gezamenlijk de winterspullen naar zolder en halen de lentespullen naar beneden. Binnen de kortste keren ziet alles binnen er vrolijk lenteachtig uit. Ik ben dol op al de verschillende kabouters. 

Gisteren vroeg Maria of ik zin had naar de "barrel wine tasting" bij The Winery at Bull Run te gaan. Natuurlijk had ik dat en we hebben kaartjes voor half twee. Maria haalt me op en keurig op tijd komen we bij de wijngaard aan. 

Ze zijn wat uitgelopen en we moeten een kwartiertje wachten tot ons groepje aan de beurt is. Jean wordt onze gids. Ze vertelt interessant en heeft duidelijk hart voor de zaak, maar ik ben stiekem een beetje jaloers op de groep voor ons. Die wordt door de wijnmaker zelf rondgeleid. 

Maar goed, Jean doet het ook goed. We gaan naar vier "stations" met ieder twee wijnen om te proeven. De eerste twee wijnen zitten al in de fles, de rest komt direct uit het vat en zal later dit jaar in flessen worden gegoten. 

We beginnen met twee droge witte wijnen. Bij iedere wijn wordt een kleine hors d'oeuvre geserveerd, die er goed bij past. Bij de eerste is dat een stukje groene asperge met prosciutto eromheen. De tweede is een garnaal met pittige cocktailsaus. Ik ben blij voor ik vertrok wat cottage cheese te hebben gegeten, want dit zijn wel heel kleine hapjes!

De tweede ronde is weer witte wijn, maar dit keer dus nog in het vak. Omdat het nog telkens geroerd wordt is deze wijn troebel. Bij de eerste, chardonnay, wordt scampi pasta geserveerd en bij de tweede een gefrituurd bolletje geitenkaas. 

Maria en ik willen eigenlijk dolgraag wat water en ik ga er snel tussen uit om een paar flesjes te kopen. Ik kan geen wijn drinken zonder water erbij, hetzelfde met ijs, ook daar moet ik water bij drinken, anders vind ik het niet lekker. 

Dan lopen we door de zaal met vaten naar de derde proeverij. Dit zijn de rode wijnen en we beginnen met pinot noir. Daar krijgen we een stukje kip bij en bij de cabernet sauvignon een hapje zalm. Het is erg lekker, maar iets meer eten was wel fijn geweest.

De laatste proeverij is van hun speciale rode wijnen. De eerste komt met een stukje (in mijn geval heel overgaar) filet mignon en de tweede met cheesecake. De wijnen zijn goed, maar ik ga er niets van kopen. 

Maria overweegt even lid van hun wijnclub te worden, maar komt daar toch van terug. Er zijn veel leuke evenementen en andere plussen, maar er zijn zoveel wijngaarden in deze omgeving. Het is fijner om afwisseling te hebben. 

Het is intussen heerlijk weer met een graad of zeventien, dus we lopen ook buiten nog even rond om te fotograferen. Dan stappen we weer in de auto en rijden terug naar Vienna. Deze uitjes naar wijngaarden geven me altijd het mini vakantie gevoel, zo'n andere omgeving opeens!

Thuis tref ik Rick al Halo spelend aan. Ik ga wat puzzelen en dan komt Rick met het voorstel naar de McMillan Whiskey Room in het Mosaic District te gaan. Daar hebben ze kleine open haardjes buiten en we zijn vroeg genoeg om bij een ervan te zitten. 

Het is zestien graden, maar er staat een wat koude wind. Rick gaat dekens uit zijn auto halen en dat helpt erg. We beginnen met het delen van Schotse eieren. Dan bestellen we een klein charcuterie plankje, gehaktballen en spinazie "ballen". Het is een lekker maal van kleine gerechtjes. 

Rick verdwijnt de basement weer in en ik steek de kaarsten en feeenlichtjes aan. Het was een superleuke zaterdag! Ik zie nog meer uit naar de reis met Maria, we gaan zoveel lol hebben samen!

Zondag

Hakuna matata! Oeps, ik ben vergeten de Alexa wekker uit te zetten. Dat geeft niet, want we lagen er gisteren vroeg in en zijn nu dus ook klaar om op te staan. Rick vraagt wat ik als ontbijt wil en ik merk dat hij geen zin in hetzelfde Starbucks ontbijt als gisteren heeft.

Prima, dan valt de keuze op crepes, die hebben we alweer een tijd niet gegeten. We halen de koffies en gemalen koffie voor het koffiezetapparaat thuis van Starbucks. Dan steken we over naar Crepe Amour. 

Daar bestel ik de Margherita met kaas, rucola, tomaat en een tomaat basilicum saus. Rick heeft de Poulet Gruyere met o.a. kip en kaas. We eten het buiten op, want het is maar liefst achttien graden! Het smaakt weer heerlijk. 

We spelen nog een tijdje Pokemon Go om wat opdrachten af te maken en gaan dan huiswaarts. Daar doe ik mijn uur cardio. In de tussentijd zijn mijn lente doorhangers en vlaggetjes bezorgd. Ik haal de winterversies weg en hang de vrolijke nieuwe op. 

Na onze douches buigen Rick en ik ons nog even over de puzzel. Die schiet nu goed op. Als we daarna aanstalten maken om te gaan lunchen zien we dat het zomaar 24 graden is! Dat wordt buiten eten in The Boro. 

Rick haalt zijn favoriete lunch van Tasty Kabob en ik heb natuurlijk mijn heerlijke poke bowl. Het waait wel heel erg hard, maar we vinden een tafel ietwat in de luwte. Tijdens het eten bedenken we waar wij vanmiddag willen gaan wandelen, 

De keuze valt op Burke Lake. We gaan nog even naar huis, zodat ik mijn sportschoenen aan kan trekken, en gaan dan op pad naar het meer. Vroeger kwam ik hier heel vaak met Christine, maar het is nu alweer een paar jaar geleden dat ik het meer zag. 

Het pad om het meer is meer dan zeven kilometer lang en dat is ons wat teveel. We stellen onze Fitbit en Garmin in op wandelen, zodat de GPS bijhoudt hoe ver we hebben gelopen. Zo lopen we 2,5 kilometer en keren dan terug. Vijf kilometer vinden we een mooie afstand. 

Het is vrij druk met dit mooie weer, maar niet ergerlijk veel mensen. Het is altijd weer mooi langs dit meer en ik neem me voor er vaker heen te gaan. Vooral als het straks lente wordt en er veel bloeit. 

Terug bij de auto zie ik dat ik meer dan 18000 stappen bijeen heb vandaag. Het was een heerlijke, warme wandeling en we hebben dorst gekregen. Greenheart debuteert vandaag een drietal sappen en die kunnen we proeven, dus dat gaan we doen. 

We zijn het erover eens dat de Luna, waarvan ik mijn rode themafoto maak, het lekkerst is. Het andere vruchtensap ook wel, maar we zijn geen van beiden gecharmeerd van de cashew melk met banaan. Ik houd het sowieso bij The Rooster, waarvan we een fles meenemen.

Thuis gaan we nog even verder aan de puzzel, maar hebben geen puf om hem helemaal af te maken. Rick heeft meer zin om weer Halo te gaan spelen en ik maak een begin aan dit blog en kijk dan Boer Zoekt Vrouw. 

Halverwege pauseer ik het programma, want we gaan bij Greenhouse Bistro eten. Daar hebben ze een groot terras en vanavond is het met 22 graden natuurlijk perfect om buiten te eten. 

We delen de biefstukhapjes en dan heb ik de zalmkabob met gegrilde bloemkool in plaats van rijst. Rick neemt het broodje met grouper. Het eten is heel goed en de bediening enorm attent. Waarom we hier niet vaker gaan eten weten we niet, want het is vlakbij. 

Okay, terug naar Boer Zoekt Vrouw en dan Project Rembrandt, als er nog tijd is verder met Emily in Paris. En dan is het weekend alweer voorbij, allemaal een fijne week gewenst!

Over een verrassende vrijdag

 Rick staat om zeven uur op en ik droom net dat ik door een rivierotter word gebeten. Tijd om ook mijn ogen open te slaan voor er iets engs gebeurt! Ik lees wat op mijn telefoon en ga dan naar beneden.

Op vrijdag heb ik altijd het lekkerste ontbijt, want dan maak ik mijn paddenstoelen op en ligt mijn bord heerlijk vol. Dit weekend gaan we een andere markt bezoeken met een paddenstoelen kraam met veel meer soorten. Ik ben benieuwd!

Rick komt naar beneden in zomerkleding, korte mouwen en broek, en ik vraag hem of hij wel naar de temperatuur gekeken heeft. Volgens hem is het nu lente en daar kleedt hij zich naar. Ik moet er wel om lachen en doe mijn winterjas maar weer eens aan.

We gaan naar Starbucks en dit keer neem ik een slok van mijn nitro brew om me ervan te verzekeren dat er amandelmelk en suikervrije vanille siroop inzit. Op de terugweg spelen we ons gebruikelijk rondje Pokemon Go en dan moet ik weer aan mijn sporten geloven. 

De personal training gisteren heeft ervoor gezorgd dat ik nogal wat spierpijn heb en ik ben blij als mijn uur cardio erop zit. Na afloop begin ik aan mijn breinsporten en doe Frans, Elevate en de verschillende Wordle's.

Dan ga ik de etiketten van de fles, waar ik vanmiddag op wil tekenen, weken. Dat vergt nogal wat tijd, maar het lukt met wat inspanning. Het blauwe van de fles zal helpen met de tekening, die ik erop wil maken. 

Rick vertrekt naar zijn afspraak om een injectie in zijn rug te krijgen. Ik heb hem herhaalde malen gevraagd of ik hem erheen zal brengen en ophalen, maar dat is volgens Rick niet nodig. In plaats daarvan ga naar een lunch met een aantal Vienna VA Foodies groep dames. 

Deze is bij Sushi Koji, een nieuw Japans restaurant vlakbij ons. Als ik er om twee minuten over een binnenloop zijn de anderen er allemaal al. Barbara en Sandi ken ik van de vorige lunch en ik maak kennis met Lynn, Ashley en Laurie.

Het wordt een heel erg leuke maaltijd, we lachen wat af! De eigenaar van het restaurant is zich ervan bewust dat wij bij de grote Foodies groep horen en brengt ons een tempura soft shell krab in inktvis inkt, heerlijk! 

De anderen zijn onder de indruk van mijn keuze, de zalm eitjes en ankimo. Die laatste is zeeduivel lever en ik vind het heerlijk. Een van de dames wil haar miso soep niet en ik neem die graag ook. Al met al een superlekkere lunch. 

We blijven nog een tijdje napraten en Laurie blijkt heel dichtbij te wonen. We worden Facebook vrienden en hopelijk gaan we af en toe samen dingen ondernemen. Ik heb genoeg vriendinnen om 's avonds iets mee te doen, maar het is leuk wat mensen te ontmoeten, die ook overdag beschikbaar zijn. 

Als we afscheid hebben genomen ga ik mijn lijstje in Vienna afwerken. Als eerste zet ik mijn verdiensten op de bank. Eigenlijk moet ik heel erg plassen, maar besluit dat ik ook nog wel even naar Greenheart kan gaan en een fles van The Rooster kopen. 

Met die fles sap haast ik me naar huis en zoek de wc op voor ik Rick vraag hoe zijn injectie ging. Het was geen fijne ervaring, maar voor nu heeft Rick geen pijn. Dat moet tenminste een maand zo blijven. Eind deze maand begint Rick met fysiotherapie.

Die fles, die ik vanochtend schoonmaakte, staat er om versierd te worden. Ik wil er een boom met kersenbloesem op tekenen. Eigenlijk heb ik geen idee hoe, maar ik begin gewoon. En dan lukt het me, de blauwe fles als achtergrond met een boom en bloesems erop. Het is niet perfect, maar ik ben tevreden. 

Opeens heb ik helemaal genoeg van alle sneeuwpoppen en doe ze in een zak om op zolder te zetten. Ik leg mijn tulpen tafelloper op de tafel en zet de lente kaarsenhouders op tafel. Onderstaan drietal kabouters gaat op de trap. Morgen komt de rest waarschijnlijk van zolder.

Ricks Delirium Tremens biervat is leeg en we brengen dat terug naar Norm's Beer and Wine. Ervoor in de plaats krijgt Rick een vat St. Bernardus. Het wordt voor hem naar de auto gebracht. 

Thuis heeft Rick echter mijn hulp nodig het naar de basement te krijgen. Ik ben verbaasd dat ik het vat kan dragen! Het is zwaar, maar te doen. Het laatste wat we willen is dat Rick onverhoopt iets teveel doet. Samen krijgen we het in de ijskast in de basement.

Voor ons avondeten willen we naar een restaurant met een bar. We hebben het gemist om gewoon aan de bar aan te kunnen schuiven en ons maal te bestellen. De keuze valt op Founding Farmers. We gaan vroeg om zeker te zijn van stoelen.

Die vinden we met gemak, want duidelijk is het nog niet zoals "normaal". Toen moesten we vechten voor een stoel en stonden mensen in onze nekken te ademen. Duidelijk is men daar nog niet klaar voor (gelukkig). 

Chris is een heel leuke barman. We bestellen een paar cocktails en toasten op het weekend en het feit dat Rick eindelijk zijn verlossende injectie heeft kunnen krijgen. 

We delen de gevulde eieren als voorafje. Die smaken heel goed. Rick gaat voor de biefstuk met boontjes en een gepofte aardappel met spek, groene uitjes en kaas. Ik neem de tonijn biefstuk met knapperige spruitjes en een drie bonensalade. Het is allemaal zeer smakelijk. 

Dit was een goede keuze om ons weekend mee te beginnen. Thuis steken we de kaarsen aan en ook de feeenlichtjes in de kersenbloesem fles. Dat ziet er heel goed uit. Zodra ik de volgende fles sake opheb ga ik er ook zo een maken voor een plaatselijke vriendin. 

En zo is er alweer een werkweek voorbij! Allemaal een heel fijn weekend gewenst!

Over een degelijke donderdag

Hakuna Matata! Altijd het leukste Disney liedje om bij op te staan. Dat doe ik dus ook meteen. Beneden heeft Rick de koffie al klaarstaan en ik maak een flink bord met maitake, enoki en judasoor paddestoelen. Iedere dag is dit ontbijt weer een genot. 

Voor Rick klaar loop ik alvast wat hard op de plaats en heb een kwart van mijn stappen binnen als we naar Starbucks gaan. Daar krijgen we onze koffies aangereikt en de nitro brew ziet er om te beginnen wel goed uit, maar als het stikstof optrekt zie ik dat er geen amandelmelk inzit. 

Kennelijk moet er nog wat beter getraind worden met de nieuwe barista's. Gelukkig heb ik thuis ook amandelmelk, want ik ben geen fan van zwarte koffie. 

Thuis ga ik verder aan mijn cardio en maak me dan klaar voor personal training. Sharon heeft heel veel verschillende dingen om mee te oefenen, zoals onderstaande foto laat zien. Het is dan ook nooit saai en het alle spieren komen elke keer aan bod. 

Thuis maak ik mijn tienduizend stappen af en daarmee is de ochtend grotendeels voorbij. Ik ga op zoek naar een "Rood" foto voor mijn themafoto van deze week. De bijna bloeiende esdoorn en onze tomaten zijn de kandidaten. Ik kies voor de laatste, want zo rood!

Rick heeft tot twee uur training en geen gelegenheid om lunch te maken of te gaan halen. Ik werp me op om ervoor te zorgen dat hij proviand krijgt. Ik haal mijn salade van Subway en bestel die van Rick bij Cava. Rick eet in zijn kantoor. 

Na tweeen is Rick er wel aan toe om een stuk te gaan wandelen. Ik ook en we lopen een stuk door het bos vlakbij. Daar is duidelijk dat er heel wat herten zijn, maar we zien er helaas geen. Het is beduidend koeler dan gisteren met een koude wind, dus ik ben blij dat ik vandaag geen rondleiding heb. 

Rick gaat terug aan het werk en ik verder aan de Two Dots nieuwe speurtocht. Het is maar goed dat er daarvan niet zoveel zijn, want het werkt verslavend. Ik vind de tekeningen ook heel erg leuk. Ik verheug me alweer op de volgende. 

Als Ricks werkdag erop zit buigen we ons nog even over de puzzel. Die schiet al goed op, maar nog steeds hebben we niet alle randstukjes bij elkaar. Dat is toch wat onhandiger, want de puzzel schuift zo nogal. 

We maken ons klaar voor het virtuele happy hour met Chuck en Christine. Dit keer hebben we bresaola als snack, erg lekker. Het uur vliegt altijd voorbij en het wordt vandaag een uur en een kwartier. 

Voor ons avondeten doen we wat we zo vaak op donderdagavond bestellen. Rick Mexicaans en ik Japans, de restaurants liggen tegenover elkaar. Rick gaat het ophalen en het is weer heerlijk. 

Kai en Raquel hadden vandaag heel goed nieuws. Het contract voor hun nieuwe appartement is door alle partijen ondertekend. Ze kunnen twaalf maart beginnen met verhuizen. St. Etienne ziet er leuk uit en we hopen daar begin deze zomer heen te gaan. 

Over een reuzeleuke rondleiding

Het belooft een heel mooie dag te worden en dat is bij het opstaan al te voelen. Het is niet zo koud als de afgelopen weken. De lente zit echt in de lucht.

Rick vertrekt vroeg, want hij heeft een afspraak met het National Spine and Pain Center voor een consult met de dokter, die hem zijn injectie tegen de pijn gaat geven. Vandaag is het slechts een bezoek, vrijdag zal de eerste prik gezet worden. Nog even doorbijten voor Rick, dus.

Na mijn ontbijt ga ik naar de Starbucks in het Pan Am Center om mijn nitro brew op te halen. Daar speel ik wat Pokemon Go en zie dat er een aantal nieuwe Pokemon te vangen zijn. Om dat te doen rijd ik naar het centrum van Vienna en speel daar een half uurtje tot ik ze bijna allemaal heb.

Thuis doe ik dertig minuten cardio, want ik heb vanmiddag een rondleiding en dan krijg ik de rest van mijn stappen wel bijeen. Daarna doe ik mijn Franse les en breinspelletjes en bestel een vroege lunch van Subway. 

Na die bak vol groentes maak ik me klaar om naar de stad te gaan. Rick zet me af bij de metro en ik moet even op de trein wachten, want het schema van de Metro app klopt niet. Maar ruim op tijd stap ik bij het Capitol South metrostation uit. 

Daar heb ik om twee uur met M. uit Belgie afgesproken. Zij komt een kwartiertje later aan en we lopen naar de Library of Congress. Daar heb ik kaartjes voor kwart over twee gereserveerd en we zijn een kwartier te vroeg. Geen probleem, we kunnen zo door. 

Natuurlijk ben ik hier nog vrij recentelijk met Kai en Raquel geweest, maar in het Nederlands heb ik er al bijna drie jaar niet meer gegidst. Gelukkig ben ik nog helemaal niets vergeten en is het zoals altijd weer genieten van dit prachtige gebouw. 

We gaan eerst helemaal naar boven waar we over de grote leeszaal uitkijken. Na M. daar alles aangewezen te hebben gaan we een verdieping lager. Ook daar is van alles te zien en uit te leggen. 

Met Kai en Raquel was het nog gesloten, maar vandaag kunnen we de oorspronkelijke bibliotheek van Thomas Jefferson bewonderen. Nadat de oorspronkelijke bibliotheek van het Congres in vlammen was opgegaan, verkocht Jefferson zijn bibliotheek, waaruit de huidige Library of Congress gegroeid is. 

Op de onderste verdieping bewonderen we de Gutenberg bijbel nog even. We leren dat alleen de zwarte letters daarin gedrukt zijn, alles wat kleur heeft is met de hand getekend. Op de bladzijde, die open ligt, is dat een mooie elegante blauwe hoofdletter L. 

Als laatste laat ik M. de oudste kaart van de Verenigde Staten uit 1784 zien. Die vind ik zo mooi, helemaal met de hand uitgemeten en de grenzen van de staten zijn nu zo anders. Ik wil eigenlijk weleens opzoeken waarom die eerste staten nu zoveel kleiner zijn. Van Virginia weet ik het gedeeltelijk, want daar hoorde West Virginia vroeger bij. 

Eenmaal weer buiten lopen we eerst naar het Hooggerechtshof. Daar vertel ik een beetje over de Trias Politica, die in de Verenigde Staten geldt. De uitvoerende, wetgevende en juridische macht zijn onafhankelijke machten, die elkaar (theoretisch, want tegenwoordig zijn de grenzen wat onduidelijker) in balans moeten houden. 

We steken over naar het Capitool, waar de hekken van gisteravond voor de State of the Union nog staan. Gelukkig is er wel een opening en we lopen om het altijd weer imposante gebouw heen. 

Langs Pennsylvania Avenue hangen de Amerikaanse vlag, de vlag van de stad Washington en de Oekraiense vlag aan alle lampen. Een mooi blijk van solidariteit van de bevolking van Washington met de Oekraiense bevolking. 

De National Archives met o.a. de Onafhankelijkheidsverklaring en Constitutie erbinnen

Bij 7th Street slaan we af naar rechts in de richting van Chinatown. We lopen nu een gewone buurt binnen met woningen, winkels en restaurant. Dit is de eerste keer sinds ik mijn volle dag rondleiding heb geschrapt dat ik deze gebouwen rondleiding doe en het bevalt me heel goed. 

M. stelt voor ergens koffie te gaan drinken, maar de eerste twee cafe's, een Starbucks en Pitango, zijn gesloten. Dan komen we langs Gregorys en daar is het druk! We bestellen wat ijsthee en M. een kleine latte. Aan een tafeltje buiten nemen we daarmee een korte pauze.

Vervolgens lopen we tot H Street en bewonderen daar een van de grootste Chinese bogen buiten China. Dan slaan we linksaf en lopen naar 9th Street. Hier wijs ik M. op Zaytinya, aangezien ze op zoek is naar een lekker restaurant voor vanavond. 

Op 10th Street komen we langs het Ford's Theatre, waar president Lincoln werd vermoord, en het foeilelijke FBI gebouw. Dan zijn we terug op Pennsylvania Ave en via het nieuwe Eerste Wereldoorlog Monument lopen we naar de achterkant van het Witte Huis. Daar zien we de nationale kerstboom, maar door het nieuwe hoge hek is het Witte Huis alleen door de tralies te bekijken. 

We gaan de heuvel waar het Witte Huis op ligt omhoog en bekijken dan de voorkant van het presidentiele onderkomen. We zien hier de West Wing en de Blair Mansion, waar de bezoekende staatshoofden logeren. 

Als ik alles over het Witte Huis heb verteld is de rondleiding afgelopen. M. gaat op de vrienden, die ze hier bezoekt, wachten. We nemen hartelijk afscheid en dan loop ik blij naar het McPherson Square metrostation. Wat heb ik de rondleidingen gemist en wat was het genieten om mijn geliefde stad weer te kunnen laten zien!

Mijn trein is net geweest, dus ik moet 13 minuten wachten. Als ik bij East Falls Churck ben sms ik Rick dat ik bijna thuis ben. Hij wacht me bij het station in Vienna op. En zo zit mijn eerste rondleiding dit jaar erop en ik hoop er nog veel meer te krijgen!

Moe en voldaan zijg ik neer op mijn luie stoel. We bestellen eten van Natta Thai, sate en knapperige boerenkoolsalade voor mij, heerlijk! Vandaag was een dag met een sterretje, ik realiseerde me niet hoeveel ik het rondleiden gemist had! 

Over een doodgewone dinsdag

Als ik om vijf uur wakker word om naar de wc te gaan, zie ik dat Ricks kant van het bed leeg is. Ik ga naar hem op zoek en Rick ligt op de bank in de woonkamer, proberend een minder pijnlijke houding te vinden. De arme man, ik heb zo met hem te doen! Het wordt hoog tijd dat hij de injectie krijgt, die hem van zijn pijn moet verlossen!

Na nog een paar uur doezelen staan we net na zevenen op. Er staat bijna niets op mijn programma vandaag, dus ik doe het rustig aan. Ik maak en eet mijn ontbijt op mijn gemak. 

Als Rick beneden komt gaan we op weg naar Starbucks. Voor het eerst in weken overhandigt Nick ons onze koffies. Hij vertelt dat ze veel nieuwe mensen hebben aangenomen en hij druk is geweest met het trainen daarvan. Lijkt me nogal wat om al die verschillende koffiedrankjes te leren!

Thuis ga ik aan mijn stappen en om de een of andere reden duurt dat ook langer dan gewoonlijk. Opeens moet ik me haasten, want mijn lunch met Judith is vandaag al om twaalf uur. Gauw maak ik me klaar en haal mijn salade op van Subway.

Een van mijn kerststerren is nog steeds helemaal goed, zo gek, want ik verwaarloos hem compleet

Met mijn lunch ga ik de basement in en klets weer een gezellig uur bij met Judith. Orion wordt dan altijd vervelend en gaat tegen me blaffen. Helaas voor hem wordt hij daarom naar Ricks kantoor verbannen. 

Na mijn dagelijkse Elevate breinspelletjes en Franse lessen ga ik op weg naar Whole Foods. Onderweg stop ik om mijn nieuwe themafoto voor maart te maken. Het thema is een andere kleur per week, beginnend met rood deze week. Nu ik oplet zie ik dat de drie foto's in dit blog allemaal rood zijn!

Bij Whole Foods kan ik maar niet bedenken wat we zullen eten. Al mijn ideeen werken niet. Er is geen Marokkaanse tajine saus als Rick de Marokkaanse spiesjes zou maken. De kabeljauw is uitverkocht, maar de zalm niet, dus die neem ik mee. 

Ook koop ik een mooie grote bos tulpen, want de roosjes zijn alweer uitgebloeid. Daar ga ik me niet weer toe laten verleiden. Wel jammer, want ik vind ze zo mooi. 

Thuis ga ik verder aan de puzzel en Katja stuurt een video waarin Fiona met behulp van Kevin wat stapjes zet. Het is zo leuk om zo'n kleintje zich te zien ontwikkelen. Lang leve het internet, anders zouden we zoveel daarvan missen!

Rick werpt zich zoals meestal op als kok vanavond. Hij maakt de zalm met Old Bay kruiden in de airfryer en we hebben er gemengde groene groentes en bloemkool tots bij. Het smaakt uitstekend. 

Vanavond houdt president Biden zijn jaarlijkse (voor hem eerste) State of the Union speech voor het Congres. Hij doet het wat mij betreft super goed. Zo veel beter om Trump nu niet te hebben, die is nog steeds Poetin fan!