Over wijn en warmte

Zaterdag

Een Snapchat van een video van Fiona wekt me, de beste manier om de dag te beginnen! Rick volgt niet veel later en om kwart over acht zitten we al in de auto op weg naar Starbucks. Na onze koffies en ontbijt op te hebben gehaald rijden we naar de glasbak. Natuurlijk spelen we zoals iedere ochtend ook Pokemon Go. 

In de Foodies groep zag ik dat de markt in Falls Church een paddenstoelenkraampje heeft met veel meer keuze dan King Mushrooms, waar ik iedere week mijn maitake paddenstoelen haal. Die markt wordt op zaterdag gehouden en wij zijn er nog nooit geweest. 

Falls Church is een kwartiertje rijden en de markt is net open als we er aankomen. Afgaand op de verhalen had ik een grote markt verwacht, maar hij is ongeveer hetzelfde als de Mosaic District markt. 

We lopen langs de verschillende kraampjes en stoppen bij The Mushroom Stand. Daar zijn inderdaad zeker tien soorten paddenstoelen aanwezig. Ik ben er zeer enthousiast over tot ik de prijzen zie! Die zijn veel te hoog, drie keer zo duur als de H Mart en ook duurder dan King. 

Jammer, ik had meer soorten willen kopen, maar houd het bij de maitake en judasoor paddenstoelen, die nog redelijk te betalen zijn. De rest koop ik wel van H Mart, want dit is niet genoeg voor een week. Enfin, nu hebben we de Falls Church markt ook eens bezocht. 

Op de terugweg rijden we door verschillende buurten en opeens zie ik een vroege Japanse kers in bloei. Ik vraag Rick te stoppen, want hier moet ik wat foto's van maken. Heerlijk, die prille lente, het is mijn favoriete tijd van het jaar. 

Thuis doe ik mijn uur cardio en terwijl ik dat doe komt het cardinalen paar langs op het deck. Mevrouw cardinaal kijkt nieuwsgierig naar binnen. Haar mannelijke partner is veel schichtiger. 

Na mijn sporten brengen Rick en ik gezamenlijk de winterspullen naar zolder en halen de lentespullen naar beneden. Binnen de kortste keren ziet alles binnen er vrolijk lenteachtig uit. Ik ben dol op al de verschillende kabouters. 

Gisteren vroeg Maria of ik zin had naar de "barrel wine tasting" bij The Winery at Bull Run te gaan. Natuurlijk had ik dat en we hebben kaartjes voor half twee. Maria haalt me op en keurig op tijd komen we bij de wijngaard aan. 

Ze zijn wat uitgelopen en we moeten een kwartiertje wachten tot ons groepje aan de beurt is. Jean wordt onze gids. Ze vertelt interessant en heeft duidelijk hart voor de zaak, maar ik ben stiekem een beetje jaloers op de groep voor ons. Die wordt door de wijnmaker zelf rondgeleid. 

Maar goed, Jean doet het ook goed. We gaan naar vier "stations" met ieder twee wijnen om te proeven. De eerste twee wijnen zitten al in de fles, de rest komt direct uit het vat en zal later dit jaar in flessen worden gegoten. 

We beginnen met twee droge witte wijnen. Bij iedere wijn wordt een kleine hors d'oeuvre geserveerd, die er goed bij past. Bij de eerste is dat een stukje groene asperge met prosciutto eromheen. De tweede is een garnaal met pittige cocktailsaus. Ik ben blij voor ik vertrok wat cottage cheese te hebben gegeten, want dit zijn wel heel kleine hapjes!

De tweede ronde is weer witte wijn, maar dit keer dus nog in het vak. Omdat het nog telkens geroerd wordt is deze wijn troebel. Bij de eerste, chardonnay, wordt scampi pasta geserveerd en bij de tweede een gefrituurd bolletje geitenkaas. 

Maria en ik willen eigenlijk dolgraag wat water en ik ga er snel tussen uit om een paar flesjes te kopen. Ik kan geen wijn drinken zonder water erbij, hetzelfde met ijs, ook daar moet ik water bij drinken, anders vind ik het niet lekker. 

Dan lopen we door de zaal met vaten naar de derde proeverij. Dit zijn de rode wijnen en we beginnen met pinot noir. Daar krijgen we een stukje kip bij en bij de cabernet sauvignon een hapje zalm. Het is erg lekker, maar iets meer eten was wel fijn geweest.

De laatste proeverij is van hun speciale rode wijnen. De eerste komt met een stukje (in mijn geval heel overgaar) filet mignon en de tweede met cheesecake. De wijnen zijn goed, maar ik ga er niets van kopen. 

Maria overweegt even lid van hun wijnclub te worden, maar komt daar toch van terug. Er zijn veel leuke evenementen en andere plussen, maar er zijn zoveel wijngaarden in deze omgeving. Het is fijner om afwisseling te hebben. 

Het is intussen heerlijk weer met een graad of zeventien, dus we lopen ook buiten nog even rond om te fotograferen. Dan stappen we weer in de auto en rijden terug naar Vienna. Deze uitjes naar wijngaarden geven me altijd het mini vakantie gevoel, zo'n andere omgeving opeens!

Thuis tref ik Rick al Halo spelend aan. Ik ga wat puzzelen en dan komt Rick met het voorstel naar de McMillan Whiskey Room in het Mosaic District te gaan. Daar hebben ze kleine open haardjes buiten en we zijn vroeg genoeg om bij een ervan te zitten. 

Het is zestien graden, maar er staat een wat koude wind. Rick gaat dekens uit zijn auto halen en dat helpt erg. We beginnen met het delen van Schotse eieren. Dan bestellen we een klein charcuterie plankje, gehaktballen en spinazie "ballen". Het is een lekker maal van kleine gerechtjes. 

Rick verdwijnt de basement weer in en ik steek de kaarsten en feeenlichtjes aan. Het was een superleuke zaterdag! Ik zie nog meer uit naar de reis met Maria, we gaan zoveel lol hebben samen!

Zondag

Hakuna matata! Oeps, ik ben vergeten de Alexa wekker uit te zetten. Dat geeft niet, want we lagen er gisteren vroeg in en zijn nu dus ook klaar om op te staan. Rick vraagt wat ik als ontbijt wil en ik merk dat hij geen zin in hetzelfde Starbucks ontbijt als gisteren heeft.

Prima, dan valt de keuze op crepes, die hebben we alweer een tijd niet gegeten. We halen de koffies en gemalen koffie voor het koffiezetapparaat thuis van Starbucks. Dan steken we over naar Crepe Amour. 

Daar bestel ik de Margherita met kaas, rucola, tomaat en een tomaat basilicum saus. Rick heeft de Poulet Gruyere met o.a. kip en kaas. We eten het buiten op, want het is maar liefst achttien graden! Het smaakt weer heerlijk. 

We spelen nog een tijdje Pokemon Go om wat opdrachten af te maken en gaan dan huiswaarts. Daar doe ik mijn uur cardio. In de tussentijd zijn mijn lente doorhangers en vlaggetjes bezorgd. Ik haal de winterversies weg en hang de vrolijke nieuwe op. 

Na onze douches buigen Rick en ik ons nog even over de puzzel. Die schiet nu goed op. Als we daarna aanstalten maken om te gaan lunchen zien we dat het zomaar 24 graden is! Dat wordt buiten eten in The Boro. 

Rick haalt zijn favoriete lunch van Tasty Kabob en ik heb natuurlijk mijn heerlijke poke bowl. Het waait wel heel erg hard, maar we vinden een tafel ietwat in de luwte. Tijdens het eten bedenken we waar wij vanmiddag willen gaan wandelen, 

De keuze valt op Burke Lake. We gaan nog even naar huis, zodat ik mijn sportschoenen aan kan trekken, en gaan dan op pad naar het meer. Vroeger kwam ik hier heel vaak met Christine, maar het is nu alweer een paar jaar geleden dat ik het meer zag. 

Het pad om het meer is meer dan zeven kilometer lang en dat is ons wat teveel. We stellen onze Fitbit en Garmin in op wandelen, zodat de GPS bijhoudt hoe ver we hebben gelopen. Zo lopen we 2,5 kilometer en keren dan terug. Vijf kilometer vinden we een mooie afstand. 

Het is vrij druk met dit mooie weer, maar niet ergerlijk veel mensen. Het is altijd weer mooi langs dit meer en ik neem me voor er vaker heen te gaan. Vooral als het straks lente wordt en er veel bloeit. 

Terug bij de auto zie ik dat ik meer dan 18000 stappen bijeen heb vandaag. Het was een heerlijke, warme wandeling en we hebben dorst gekregen. Greenheart debuteert vandaag een drietal sappen en die kunnen we proeven, dus dat gaan we doen. 

We zijn het erover eens dat de Luna, waarvan ik mijn rode themafoto maak, het lekkerst is. Het andere vruchtensap ook wel, maar we zijn geen van beiden gecharmeerd van de cashew melk met banaan. Ik houd het sowieso bij The Rooster, waarvan we een fles meenemen.

Thuis gaan we nog even verder aan de puzzel, maar hebben geen puf om hem helemaal af te maken. Rick heeft meer zin om weer Halo te gaan spelen en ik maak een begin aan dit blog en kijk dan Boer Zoekt Vrouw. 

Halverwege pauseer ik het programma, want we gaan bij Greenhouse Bistro eten. Daar hebben ze een groot terras en vanavond is het met 22 graden natuurlijk perfect om buiten te eten. 

We delen de biefstukhapjes en dan heb ik de zalmkabob met gegrilde bloemkool in plaats van rijst. Rick neemt het broodje met grouper. Het eten is heel goed en de bediening enorm attent. Waarom we hier niet vaker gaan eten weten we niet, want het is vlakbij. 

Okay, terug naar Boer Zoekt Vrouw en dan Project Rembrandt, als er nog tijd is verder met Emily in Paris. En dan is het weekend alweer voorbij, allemaal een fijne week gewenst!