Over een milde maandag

Rick staat net voor zevenen op en ik ben ook meteen van de partij. Zo begint onze dag fijn vroeg. Ik maak mijn ontbijt en smul weer van de paddenstoelen. Dan begin ik aan mijn stappen, terwijl Rick zich klaarmaakt. 

De warme dag van gisteren heeft de natuur doen ontwaken. De narcissen bloeien en de magnolia knoppen laten flink wat roze zien. Als we om kwart over acht naar Starbucks gaan is het alweer 20 graden!

Verwacht wordt dat vandaag het warmte record voor deze datum zal worden verbroken. Dat staat op 27 graden en men verwacht tenminste 28 graden. Ik zet mijn mini elliptische machine op het deck en doe daar de rest van mijn cardio. 

Even overweeg ik naar personal training te fietsen, maar er zijn fikse windstoten en dat in combinatie met de heuvels doet me besluiten toch de auto maar te nemen. Sharon heeft weer een pittig half uur voor me in petto wat dan ook omvliegt. 

In de hele buurt staan de esdoorns in bloei. Dat werpt een rode en oranje gloed op de bomen. Ik heb me laten vertellen dat esdoorn bloesem dezelfde kleur heeft als hun bladeren in de herfst. Geen idee of dat waar is, maar het brengt wel kleur in de buurt. 

Met dit warme weer heb ik wel weer eens zin in een Italian Gourmet slawrap. Ik bestel de Siena met hun smakelijke garnalensalade. Jeremy, de eigenaar, begroet me enthousiast als ik het op ga halen. Het slawrap seizoen komt er langzaam weer aan. 

Na het eten besluit ik Orion eens onder handen te nemen. Die haart enorm uit en ik ruim iedere dag heel wat flinke plukken haar op. Orion laat het kammen een tijdje gelaten toe en er komt weer een berg uit zijn vacht. Er zit nog veel meer, maar op een gegeven moment heeft meneer er genoeg van. 

Rick neemt af en toe een wandelpauze en ik ga met hem mee. We zien hoe de nieuwe huizen aan de overkant gras in hun tuinen krijgen. Van de negen huizen, die gebouwd werden waar vorige zomer nog een bos stond, zijn er zeven al bewoond. De andere twee zijn bijna klaar. 

Voor mijn weekthema Rood neem ik een foto van een van de Rustic Love hartjes, die overal in de tuinen staan. Die actie is tijdens de pandemie begonnen door tieners om voedsel voor minder bedeelden mee te kopen. 

Er is nu van alles mee te krijgen van magneten tot kerstboomversieringen en de tieners maken de bordjes ook nog steeds. Hun simpele idee is uitgegroeid tot een flinke liefdadigheidsorganisatie. 

Op de radar zie ik dat er regen aankomt en het is flink bewolkt. Ik blijf buiten zitten tot het begint te spetteren. Zo heb ik optimaal van de warmte genoten. Ik voel het front aankomen en ben daardoor nogal futloos.

Als Rick klaar is met zijn werk leggen we de laatste puzzelstukjes en dan is ook deze leuke puzzel weer af. Hij was bepaald niet makkelijk, want de stukjes leken vaak niet te passen en de randstukjes waren niet eenvoudig te vinden. Maar hij is volledig, nu bedenken welke de volgende gaat worden. Er ligt boven nog een stapeltje. 

Rick gaat Grieks halen van Plaka Grill. Ik kies voor kip souvlaki en taramosalata met komkommer, dat is een lekker en koolhydraatarm maal (deze taramosalata is gluten vrij). Ricks gyro wrap ziet er ook goed. Dit restaurant stelt nooit teleur.

Buiten huilt de wind om het huis en de kaarsen gaan aan. Een van mijn kaarsen is Peace en die brand ik voor alle vluchtelingen, die hun thuis door oorlog moesten verlaten. Onvoorstelbaar dat er gewoon nooit vrede is in de wereld. 

Hoe kan dat met zoveel religies, die het allemaal over vrede op aarde hebben? Ik zie mezelf als een agnost. Ik las vandaag dat zelfs deze oorlog in Oekraine in de Russische propaganda religieus wordt gebracht. Wat is er gebeurd met "heb uw naaste lief"?

Enfin, wij doen wat we kunnen doen. We doneren aan World Central Kitchen en Save The Children en plaatselijke doelen. Want ook hier in onze naaste omgeving wonen mensen, die honger hebben. Tijd om breinloze kookshows te gaan kijken, zodat ik kan slapen.