Over een wekelijkse woensdag

"We don't talk about Bruno, Bruno" en bedankt, Alexa, nu heb ik dat Encanto liedje de hele dag in mijn hoofd. Het is wel vrolijk wakker worden en monter sta ik op. Het is wat somber buiten en heeft vannacht geregend, maar de zon moet volgens het verhaal spoedig tevoorschijn komen. 

De koffie staat klaar en ik schenk een mok in. Dan maak ik de paddenstoelen op en dat wordt een heel vol bord. Ik eet het niet allemaal in een keer, maar besluit een gedeelte te bewaren om na mijn sporten te eten. 

Rick neemt de tijd vandaag en ik heb al 3500 stappen bij elkaar als we naar Starbucks vertrekken. We bespreken hoe we het morgenochtend met het ontbijt gaan doen, want we moeten om vijf uur naar het vliegveld. Hopelijk is de Starbucks daar voor zessen geopend. 

Met onze koffies komen we terug en Rick gaat naar "kantoor". Ik loop naar boven en doe de rest van mijn stappen op de elliptical. Ik merk aan mijn benen dat dat een goede training is. Ik heb mijn stappen ook sneller bijeen volgens mij. 

Dan is het tijd voor mijn breinspelletjes en, na een foto gemaakt te hebben, afscheid te nemen van mijn tulpen. Ik wacht wel tot volgende week met nieuwe bosjes kopen, aangezien we dit weekend weg zijn. 

Voor ik het weet is het tijd om mijn Subway salade op te halen. Keurig op tijd voor mijn virtuele lunch met Judith ben ik terug. Zoals altijd wordt dat een gezellige anderhalf uur kletsen. Ooit gaan we elkaar weer in persoon treffen!

Het is intussen inderdaad zonnig en met zestien graden een aangename temperatuur. Eindelijk het moment om Fairyville terug te zetten en meteen ook maar lenteachtig te maken. Een aantal dingen zijn kapot en ik bestel een paar nieuwe spulletjes online. 

Dan besluit ik een stuk door de buurt te gaan lopen. Ik zie dat er al wat wilde bloemen bloeien en die vind ik mooi. Ik vind het jammer dat zoveel "onkruid" wordt genoemd. Zelfs paardenbloemen hebben hun functie. 

Op mijn Weatherbug weer app zie ik dat het in Omaha best aangenaam lenteweer gaat zijn. De winterkleding hoeft gelukkig niet mee. Ik pak in en Rick komt boven om hetzelfde te doen. We hebben wel zin om een nieuwe stad te leren kennen, al zal Rick naar zijn conferentie moeten. 

We maken het vanavond makkelijk en halen Grieks van Plaka Grill. Voor mij het gyro vlees, taramosalata en komkommer, altijd lekker. Rick heeft een paar gyro pita's. 

Omdat we morgen zo belachelijk vroeg op moeten hoop ik vanavond rond negen uur naar bed te gaan. De wekker zal om half vijf al gaan, gaap! 

Tot slot nog een foto van Fiona, die haar pasta erg lekker vond. En ze is 9 maanden (al een week, maar toen was ze ziek).