Over een reuzeleuke rondleiding

Het belooft een heel mooie dag te worden en dat is bij het opstaan al te voelen. Het is niet zo koud als de afgelopen weken. De lente zit echt in de lucht.

Rick vertrekt vroeg, want hij heeft een afspraak met het National Spine and Pain Center voor een consult met de dokter, die hem zijn injectie tegen de pijn gaat geven. Vandaag is het slechts een bezoek, vrijdag zal de eerste prik gezet worden. Nog even doorbijten voor Rick, dus.

Na mijn ontbijt ga ik naar de Starbucks in het Pan Am Center om mijn nitro brew op te halen. Daar speel ik wat Pokemon Go en zie dat er een aantal nieuwe Pokemon te vangen zijn. Om dat te doen rijd ik naar het centrum van Vienna en speel daar een half uurtje tot ik ze bijna allemaal heb.

Thuis doe ik dertig minuten cardio, want ik heb vanmiddag een rondleiding en dan krijg ik de rest van mijn stappen wel bijeen. Daarna doe ik mijn Franse les en breinspelletjes en bestel een vroege lunch van Subway. 

Na die bak vol groentes maak ik me klaar om naar de stad te gaan. Rick zet me af bij de metro en ik moet even op de trein wachten, want het schema van de Metro app klopt niet. Maar ruim op tijd stap ik bij het Capitol South metrostation uit. 

Daar heb ik om twee uur met M. uit Belgie afgesproken. Zij komt een kwartiertje later aan en we lopen naar de Library of Congress. Daar heb ik kaartjes voor kwart over twee gereserveerd en we zijn een kwartier te vroeg. Geen probleem, we kunnen zo door. 

Natuurlijk ben ik hier nog vrij recentelijk met Kai en Raquel geweest, maar in het Nederlands heb ik er al bijna drie jaar niet meer gegidst. Gelukkig ben ik nog helemaal niets vergeten en is het zoals altijd weer genieten van dit prachtige gebouw. 

We gaan eerst helemaal naar boven waar we over de grote leeszaal uitkijken. Na M. daar alles aangewezen te hebben gaan we een verdieping lager. Ook daar is van alles te zien en uit te leggen. 

Met Kai en Raquel was het nog gesloten, maar vandaag kunnen we de oorspronkelijke bibliotheek van Thomas Jefferson bewonderen. Nadat de oorspronkelijke bibliotheek van het Congres in vlammen was opgegaan, verkocht Jefferson zijn bibliotheek, waaruit de huidige Library of Congress gegroeid is. 

Op de onderste verdieping bewonderen we de Gutenberg bijbel nog even. We leren dat alleen de zwarte letters daarin gedrukt zijn, alles wat kleur heeft is met de hand getekend. Op de bladzijde, die open ligt, is dat een mooie elegante blauwe hoofdletter L. 

Als laatste laat ik M. de oudste kaart van de Verenigde Staten uit 1784 zien. Die vind ik zo mooi, helemaal met de hand uitgemeten en de grenzen van de staten zijn nu zo anders. Ik wil eigenlijk weleens opzoeken waarom die eerste staten nu zoveel kleiner zijn. Van Virginia weet ik het gedeeltelijk, want daar hoorde West Virginia vroeger bij. 

Eenmaal weer buiten lopen we eerst naar het Hooggerechtshof. Daar vertel ik een beetje over de Trias Politica, die in de Verenigde Staten geldt. De uitvoerende, wetgevende en juridische macht zijn onafhankelijke machten, die elkaar (theoretisch, want tegenwoordig zijn de grenzen wat onduidelijker) in balans moeten houden. 

We steken over naar het Capitool, waar de hekken van gisteravond voor de State of the Union nog staan. Gelukkig is er wel een opening en we lopen om het altijd weer imposante gebouw heen. 

Langs Pennsylvania Avenue hangen de Amerikaanse vlag, de vlag van de stad Washington en de Oekraiense vlag aan alle lampen. Een mooi blijk van solidariteit van de bevolking van Washington met de Oekraiense bevolking. 

De National Archives met o.a. de Onafhankelijkheidsverklaring en Constitutie erbinnen

Bij 7th Street slaan we af naar rechts in de richting van Chinatown. We lopen nu een gewone buurt binnen met woningen, winkels en restaurant. Dit is de eerste keer sinds ik mijn volle dag rondleiding heb geschrapt dat ik deze gebouwen rondleiding doe en het bevalt me heel goed. 

M. stelt voor ergens koffie te gaan drinken, maar de eerste twee cafe's, een Starbucks en Pitango, zijn gesloten. Dan komen we langs Gregorys en daar is het druk! We bestellen wat ijsthee en M. een kleine latte. Aan een tafeltje buiten nemen we daarmee een korte pauze.

Vervolgens lopen we tot H Street en bewonderen daar een van de grootste Chinese bogen buiten China. Dan slaan we linksaf en lopen naar 9th Street. Hier wijs ik M. op Zaytinya, aangezien ze op zoek is naar een lekker restaurant voor vanavond. 

Op 10th Street komen we langs het Ford's Theatre, waar president Lincoln werd vermoord, en het foeilelijke FBI gebouw. Dan zijn we terug op Pennsylvania Ave en via het nieuwe Eerste Wereldoorlog Monument lopen we naar de achterkant van het Witte Huis. Daar zien we de nationale kerstboom, maar door het nieuwe hoge hek is het Witte Huis alleen door de tralies te bekijken. 

We gaan de heuvel waar het Witte Huis op ligt omhoog en bekijken dan de voorkant van het presidentiele onderkomen. We zien hier de West Wing en de Blair Mansion, waar de bezoekende staatshoofden logeren. 

Als ik alles over het Witte Huis heb verteld is de rondleiding afgelopen. M. gaat op de vrienden, die ze hier bezoekt, wachten. We nemen hartelijk afscheid en dan loop ik blij naar het McPherson Square metrostation. Wat heb ik de rondleidingen gemist en wat was het genieten om mijn geliefde stad weer te kunnen laten zien!

Mijn trein is net geweest, dus ik moet 13 minuten wachten. Als ik bij East Falls Churck ben sms ik Rick dat ik bijna thuis ben. Hij wacht me bij het station in Vienna op. En zo zit mijn eerste rondleiding dit jaar erop en ik hoop er nog veel meer te krijgen!

Moe en voldaan zijg ik neer op mijn luie stoel. We bestellen eten van Natta Thai, sate en knapperige boerenkoolsalade voor mij, heerlijk! Vandaag was een dag met een sterretje, ik realiseerde me niet hoeveel ik het rondleiden gemist had!