Over een winters weekend

Zaterdag

Rick staat tot mijn verbazing al om half acht op, maar ik merk aan mijn lichaam dat ik nog verder moet doezelen. Om tien over acht heb ik ook genoeg rust gekregen en sta op. 

Katja schrijft dat Fiona om half zes wakker werd met 40,5 graden koorts en ze heeft de dokter gebeld. Fiona heeft nu al een aantal dagen hoge koorts, die met paracetamol en ibuprofen onderdrukt moet worden. Gek genoeg heeft ze verder geen symptomen. 

Wij gaan onze gewoonlijke zaterdagse dingen doen, beginnend met ontbijt en koffies van de Starbucks in Pan Am Center. Dan rijden we naar de Starbucks in Vienna in de hoop te zien wanneer die weer open gaat. Helaas staat daar geen datum bij.

Dan gaan we naar de glasbak en dumpen onze lege glazen flessen. We rijden even langs Greenheart om te kijken of daar al iets gaande is van de festiviteiten voor het eenjarig bestaan van de winkel in Vienna. Dat is niet het geval en we besluiten later vandaag terug te gaan. 

Als laatste rijden we naar de H Mart. Daar koop ik een paar bakjes judasoor paddenstoelen. De rest van mijn paddenstoelen ontbijt haal ik morgen op de markt. 

Thuis neem ik eerst een aantal foto's van onze Yoshino prunus. Die staat zo mooi in bloei, maar het gaat de komende nachten vriezen en ik vrees dat het dan helemaal gedaan is met de bloesems. Ik baal daar zo van! 

Eerst de magnolia's en nu de kersenbloesems, Rick heeft wel gelijk dat we tenminsten van die laatsten hebben kunnen genieten. 

Rick gaat naar beneden Halo spelen en ik begin aan mijn cardio. Katja bericht dat de dokter wil dat ze met Fiona naar het ziekenhuis gaan. Hij vindt de koorts te hoog om het niet te laten onderzoeken. 

Onderstaande foto's zijn met koortsverlagende middel en slapend bij de spoedeisende hulp. Er wordt bloed afgenomen en met een katheter wordt Fiona's urine gecheckt. Intussen maken wij ons natuurlijk allemaal zorgen. 

Even is Katja bang dat Fiona opgenomen moet worden, omdat een verpleegkundige een COVID test komt afnemen. 

Gelukkig horen we net voor de lunch dat ze niets hebben gevonden en Fiona terug naar huis mag. Het is dus hoogstwaarschijnlijk een virus, hopelijk gaat de koorts snel verdwijnen. 

Wij rijden naar The Boro voor onze lunch. Ik heb een gratis poke bowl, na tien bowls krijg je die. Heb je in Nederland ook zulke acties? De meeste restaurants hier geven punten, die je verdient bij elke aankoop. Daarmee krijg je dan op een gegeven moment korting of iets gratis. 

We wilden buiten eten, maar er staat weer zo'n venijnige koude wind dat we toch maar weer de auto induiken. De kleurrijke poke bowl is weer heerlijk.

Nu we toch in de buurt zijn halen we onze bestelling van Total Wine & More meteen even op. Onderweg krijgen we een winterse bui over ons heen, een mengeling tussen sneeuw en hagel. In het Engels is daar een naam voor "graupel". Het komt, althans hier, niet vaak voor. 

Dan rijden we naar Greenheart. Daar zijn de festiviteiten in volle gang. Lydia van de Vienna VA Foodies is er met haar twee maanden oude zoontje Gio. 

Gio heeft al heel wat gezien in zijn korte leventje, want Lydia sleept hem overal mee naar toe. Hij ligt nu zoet te slapen in de armen van een andere Foodie. 

Lydia maakt foto's van Rick en mij bij de ballonnen. Daarvan plaats ik onderstaande in de Foodies groep om mensen aan te moedigen naar Greenheart te gaan. 

Dan zien Rick en ik Matt, een van de eigenaren, die ons met enthousiasme begroet. Wij zijn trouwe Greenheart fans. 

Matt laat ons een heel aantal sapjes en cashew drankjes proeven. Die laatsten doen me niets, maar de sappen zijn heerlijk. Helaas bevatten ze, behalve de Rooster, teveel suiker voor mij om regelmatig te drinken. 

We luisteren nog even naar de heel goede zangeres en ik bespreek wat groepdingen met Lydia. Dan nemen we afscheid en ik vind mijn gele themafoto buiten bij de mini narcisjes. Om de een of andere reden blijkt geel een moeilijke kleur om te isoleren  in een foto. 

Thuis hebben we even tijd om ons te ontspannen. Helaas schrijft Katja dat Fiona toch weer met hoge koorts wakker werd. 

Ze weten nu dat er geen infectie is, dus hopelijk overwint Fiona dit onbekende virus snel. Erg moeilijk en vermoeiend voor Katja en Kevin, die maar weinig slaap krijgen. 

Rick stelt voor naar Fairfax te gaan voor ons avondeten. Hij wil een bierproeverij doen bij Ornery en stelt voor daarna bij Wine House Bistro te gaan eten. Dat vind ik natuurlijk helemaal prima. 

Ornery heeft ook bitterballen, maar ik heb gisteravond al teveel koolhydraten gegeten en wil dat vandaag niet weer doen. Rick vindt zijn biertjes lekker en proeft er vijf. Het is een gezellige bar met vriendelijk personeel.

Als Rick zijn biertjes geproefd heeft gaan we naar boven en vinden nog net een paar stoelen aan de bar van Wine House. 

Dat is een wijnzaak, maar ze serveren ook heel lekker eten. We bestellen een charcuterie plankje en ik een glas wijn. Rick houdt het nu bij diet Coke. 

Terwijl we op onze bestelling wachten kunnen we er niet omheen te luisteren naar het luide gesprek tussen het stel naast ons. Zij zijn duidelijk op een eerste date en we schatten hen begin veertig. 

De man overheerst het gesprek en als zij wat wil zeggen interrumpeert hij haar meteen. Ik zou als ik haar was hard wegrennen!

Als "hoofdgerecht" neem ik zoals zo vaak twee voorgerechten. Het worden de aspergesoep en gegrilde tonijn met groentes en olijven, erg lekker! Rick is ook zeer te spreken over zijn varkenshaas. Het eten is goed en niet duur, een geslaagde maaltijd. 

Nu ga ik verder met Het Verhaal van Nederland, bedankt voor de tip! 

Zondag

Orion heeft volgens ons niets vreemds gegeten, maar hij wekt me om half drie om naar buiten te gaan. Dat gebeurt nog eens om half zes en dan gaat Rick met hem naar beneden. Daardoor zijn we moe en slapen wat langer. 

Om half negen word ik echter weer gewekt door Orion, die overgeeft. Hij lijkt verder niet ziek, dus het moet iets zijn dat Orion ongezien tot zich heeft genomen. 

Het is guur en koud weer en ik kleed me dik aan voor we op pad gaan. We doen Orion in zijn bench zonder zijn gewoonlijke ontbijt. Eerst eens kijken of hij niet meer moet overgeven. 

Rick ziet op zijn app dat de Starbucks in Vienna weer open is. We rijden erheen en zien niets dat er anders uitziet dan voor hun "verbouwing". Rick gaat even binnen kijken en ook daar is het niet erg anders. 

Met onze koffies en egg bites spelen we nog een tijdje Pokemon Go en rijden dan naar het Mosaic District. Net voor tienen komen we er aan, dus perfect. Ik ben blij dat ik me warm heb aangekleed, want het is ijzig en we worden bijna weggeblazen! De arme marktmensen, die daar de hele ochtend moeten staan!

Als eerste lopen we naar de eierboer waar we een dozijn eieren meenemen. Dan brengen we Peggy Savage een bezoek en kopen een paar van haar korstloze quiches om de komende week te verorberen. We praten even over, hoe kan het ook anders, het extreem koude weer voor deze tijd van het jaar. 

Tenslotte brengen we de dame van King Mushrooms een bezoek. Zij kijkt mij altijd aan alsof ze me nog nooit gezien heeft, terwijl ik er natuurlijk vrijwel wekelijks kom. Het is iedere week weer een grap tussen Rick en mij, zal ze me vandaag herkennen? Ik hoef dit keer enkel te zeggen dat ik mijn bestelling op kom halen, dus er is vooruitgang (hoewel ik zo te zien de enige bestelling ben). 

Op de terugweg gaan we de Safeway nog even binnen. Daar kopen we kip, rijst en pompoen voor Orion. Die helpen altijd als hij problemen met zijn ingewanden heeft. Aan de overkant halen we medicijnen op van Walgreens en gaan dan huiswaarts. 

Katja laat blij weten dat Fiona bij het wakker worden geen koorts had. Hopelijk blijft dat zo en laat het volgende virus het pukje lang met rust. Dit is wel erg veel ziek zijn achter elkaar. Onze kinderen waren dat niet, maar die gingen naar een prive opvang met minder kinderen. 

In haar kersenbloesem pakje

Na mijn cardio is het al na twaalven. We frissen ons op en gaan weer naar The Boro. De poke bowl en Ricks Mediterraanse gerecht van Tasty Kabob zijn onze favoriete lunches, dus we eten het met plezier twee dagen achtereen. 

Rick wil graag een nieuwe koffer, want de ritsen van de zijne zijn stuk aan het gang. We gaan naar Macy's in Tysons Corner Mall om te kijken wat die hebben. Macy's is een van de grootste warenhuizen in de VS. 

Er is een redelijk aanbod aan koffers, maar nergens staan prijzen bij. Er hangt enkel een papier dat alles 50% afgeprijsd is. Maar ja, als je de oorspronkelijke prijs niet weet heb je daar niets aan. De enige verkoper is druk met andere klanten en Rick ziet toch niets waar hij tevreden mee zou zijn. We vertrekken dus onverrichterzake. 

Als we buiten komen sneeuwt het zelfs een beetje, br! Ik voel me dan ook absoluut niet lekker. Thuis ga ik onder een dekentje zitten en leer wat meer over het Hooggerechtshof voor toekomstige rondleidingen. Helaas wordt die van dinsdagmiddag net geannuleerd. 

Verder zet ik alle Fiona foto's op mijn Amazon Show, zodat we een soort elektronisch fotolijstje in de keuken hebben. Zo gaat de middag snel voorbij en voor we het weten is het tijd om aan avondeten te denken. 

Aangezien ik me echt niet lekker voel besluiten we te laten bezorgen. Dat wordt van Artie's. We delen een voorafje met krab en garnalen en dan heb ik de forel met een korstje van pecannoten. Dat wordt geserveerd met broccolini en is erg smakelijk. 

En nu is het tijd voor Boer Zoekt Vrouw en de recensie van Rick Evers waar ik altijd zo om moet lachen! Daarna zijn de Oscars aan de beurt, ik hoop alleen dat Lin Manuel Miranda er een wint voor Encanto. Verder interesseert het me niet zo. Allemaal een heel fijne week gewenst!