Bijna een normale dag vandaag. Op het moment wordt de gebroken electriciteitsdraad achter ons huis gerepareerd, daarmee heeft eindelijk iedereen in onze buurt zijn electriciteit terug. Maar nog lang niet iedereen in dit gebied! Er gaan al klagende stemmen op over het electriciteitsbedrijf, dat Washington en omgeving van stroom voorziet. Zelfs in het congres werd erover gedebatteerd. En ik moet toegeven, Dominion Virginia Power is veel sneller met het repareren, dan Pepco!
De kinderen hadden dus 2 uur vrij vanochtend. Dat is een vrij normale gang van zaken bij slecht weer. Het is nl. zo, dat de high school studenten vaak al om 6 uur klaar moeten staan voor de schoolbus en dan is het dus nog donker. Gevaarlijk, als het glad is of als er, zoals nu, electriciteitsdraden los op de stoep liggen.
Vannacht wordt er overigens weer onweer voorspeld met harde windstoten, maar hopen, dat dat niet te veel extra schade brengt.
Rick is vanmiddag naar Seattle vertrokken, hij komt woensdagavond weer terug. De meeste banen hier vereisen, dat je flink wat reist. Toen ik nog werkte, was dat soms een heel gedoe, vooral als Rick en ik op dezelfde tijd moesten reizen. Gelukkig konden we de kinderen dan bij mijn ouders onderbrengen, maar de meeste mensen hebben die luxe niet. Toen Rick echt veel ging reizen, zo om de week, ben ik opgehouden met werken, ook al omdat met de komst van het derde kind, het duurder voor mij werd om te werken, dan om thuismoeder te zijn. De kosten voor kinderopvang zijn hier ontzettend hoog.
Meestal reist hij binnen de VS, maar dat kan net zo ver weg zijn als Londen, zo ongeveer, zoals nu naar Seattle. Hij hoeft nauwelijks naar het buitenland, maar gaat begin November bijvoorbeeld wel naar Hawaii en dan benijd ik hem toch even flink!
Omdat Rick niet van Chinees eten houdt, hebben de kinderen en ik besloten dat vanavond te bestellen. Het menu bij Chinese restaurants hier is heel anders dan in Nederland. Het is veelal gebaseerd op de Sechuan en Hunan keuken. Persoonlijk vind ik het lekkerder, het is pittiger. Hoewel ik de Indonesische invloed soms wel mis.
Er zitten trouwens 2 heel goede Indonesische restaurants in dit gebied, helaas op meer dan een half uur rijden voor ons, dus daar gaan we slechts zo af en toe heen. Een derde Indonesisch restaurant dichter bij ons heeft het helaas niet gehaald, hoewel die ook erg goed was. Grappig genoeg kun je op iedere hoek bij wijze van spreken een Thais restaurant vinden, maar Indonesisch is ongewoon.
Vanavond hebben we Hunan Chicken en General Tso's Chicken besteld en vooraf wat Hot and Sour soep. Kai en Katja zijn dol op pittig eten, dus er zal gesmuld worden!
Nog even na de maaltijd (die overigens heerlijk was!), we zitten een interview met president Bush te kijken. Net iets interessants: Abraham Lincoln is zijn inspiratie, want die hield de Verenigde Staten samen en dat is voor hem erg belangrijk. Jammer dat zo'n interview niet in Nederland te zien is, ik ben het lang niet altijd met hem eens, maar hij is beslist niet dom, zoals hij vaak in de buitenlandse media (en sommige binnenlandse) wordt geportretteerd. Natuurlijk is het interview te zien op Fox tv, rechtse media hier in de VS, dus. We weten hier wat media betreft heel goed waar de wind vandaan waait, daar wordt ook geen geheim van gemaakt. En waarom ook? Wat is journalisme behalve de subjectieve weergave van gebeurtenissen door individuen. En ieder individu ziet hetzelfde feit anders. Media is bij voorbaat niet objectief, daar wordt hier ook niet echt naar gestreefd en dat is algemeen bekend. Maar goed, ik dwaal af.
Terug naar president Bush. Hij weet wel degelijk waar hij over praat, hij blijft in alle gevallen een gentleman, en ik denk, dat dat het is wat dit volk zo aanspreekt. Jacques Chirac is volgens hem een man met een sterke wil, maar hij zegt niets slechts over hem, hoewel de journalist hem daar duidelijk naar toe wil leiden.
Over Irak, hij zou graag hulp krijgen, maar als dat niet lukt, is het aan de VS en de Irakesen samen om het land terug op zijn voeten te krijgen. Hij wil een democratie in Iraq, niets nieuws. En inderdaad, het is belangrijk voor de VS, want vrede in het Midden-Oosten is belangrijk voor de veiligheid van de VS. Hij heeft net als alle Amerikanen "freedom" hoog in het vaandel. Hij geeft toe, dat Osama bin Laden zich goed verstopt heeft.
Hij hoopt, dat aan het einde van zijn 4 jaar mensen hem zullen zien als iemand, die niet vreesde de leiding op zich te nemen, die hard werkte voor het land en het beste met het land voorheeft. Ook hij heeft geen hoge pet op van de objectiviteit van de media. Interessant interview. Het leek me leuk hierover te schrijven, wij krijgen de president veel meer als "mens" te zien, dan elders in de wereld. Is het daarom, dat hij hier populairder is?
Ons weer:
maandag, september 22, 2003
Gepost door Petra op 19:41