Een van de heerlijke dingen van zomer hier vind ik het "gezang" van de krekels en cicades. Het geeft het gevoel in de tropen te zijn. Het is nu op zijn top, de krekels zijn allemaal uit en de cicades hebben een "hoogtij jaar". Eens in de zoveel jaar komen er veel meer uit, dan andere jaren. Een jaar, zo'n 10 jaar geleden, was het zo erg, dat je nauwelijks op straat kon lopen zonder op zo'n beest te stappen. Het was een ware plaag. Nu vind ik hun gezang leuk, maar het beest zelf is me te groot. Ze vliegen ook zo blindelings, zodat je best vaak zo'n gigantisch insekt tegen je aan krijgt. Brrr!

De krekels worden door de kinderen enthousiast gevangen voor hun hagedissen. Die vinden ze heerlijk. Onvoorstelbaar, dat die kleine beestjes zulke enorme insekten eten.

Aan het einde van de zomer, als het weer wat koeler wordt, krijgen we de krekels helaas ook binnen. Dan wordt dat leuke gezang opeens een heel hinderlijk getjirp in de slaapkamer, waardoor je niet kunt slapen. Maar over het algemeen vind ik het leuke insektjes.

Een andere fascinerende insekt hier is het vuurvliegje. Ook die beleeft een record jaar dit jaar. Zozeer zelfs, dat de bomen soms lichtjes lijken te hebben, zoveel vliegen er. Het zal wel zo'n insekten jaar zijn, omdat het zo vochtig is.

Vandaag kwam mijn nieuwe huishoudster. Ik heb er eindelijk aan toegegeven, omdat mijn gezondheid in de herfst en winter zo verslechterd en ik mijn energie voor andere dingen wil bewaren. Ze komt uit Costa Rica en spreekt bijna geen Engels. Ik moet toch echt eens Spaans gaan leren, want die taal wordt echt uitgebreid gesproken hier. Nu nog even de tijd ervoor vinden. Misschien leer ik maar samen met Katja, die er dit jaar op school mee is begonnen (veel te laat, als je het mij vraagt, ze zouden er in de 3e klas mee moeten beginnen, maar ja, wie ben ik?).

Ik herinner me nog goed, voordat we naar Amerika verhuisden 20 jaar geleden, dat mijn oma stellig beweerde, dat iedereen daar huishoudsters en kokken had. Zij baseerde die kennis op de shows Dallas en Dynasty. Maar natuurlijk woont niet iedereen op een ranch of in een mansion en dus heeft ook lang niet iedereen hulp in de huishouding. Het is zelfs zo ongewoon, dat ik de hele tijd het gevoel heb uit te moeten leggen waarom ik er dan wel een heb. Het wordt als iets luis gezien, de meesten doen gewoon zelf de huishouding en sommigen hebben wel een keer per week een paar uur een schoonmaakster. Maar iemand, die ook de was en andere dingen doet, dat is ongewoon.

Ik krijg wel de indruk dat er hier over het algemeen veel minder gepoetst wordt dan in Nederland. Veel van mijn kennissen (en ik zeg niet "Amerikanen", want ik kan niet over alle 281 miljoen oordelen) nemen het lang niet zo nauw met het schoonmaken (ikzelf trouwens ook niet, ik pas er helemaal tussen ;)). Er wordt een keer per week gestofzuigd en gestoft en gepoetst. En ik zie zelden iemand zijn ramen lappen. Die van ons zijn ook al in 5 jaar niet schoongemaakt. Dit ook omdat er horren voor zitten en het gewoon een **** werk is om die eruit te halen. En na de eerste flinke regenbui zijn de ramen weer vies. Gelukkig kunnen we nog heel goed naar buiten kijken ;).

Maar op onszelf zijn we dan weer wel heel schoon. De meeste mensen douchen een of twee keer dag en er zijn allerlei antibacteriele producten in de omloop, die je voor de naarste virussen en bacterieen moeten behoeden. Natuurlijk helemaal niet goed, want die doden ook de natuurlijke bacterien op de huid. Maar het is wel fijn als er eens een buikgriep rondgaat, die stopt meestal bij het eerste slachtoffer hier.

Vandaag was het een korte schooldag. Zoals die in Nederland op woensdag viel, valt hij hier op maandag. De kinderen hebben voor het eerst huiswerk, dus de school is nu echt begonnen. Dus maar gauw helpen geblazen hier. En dan naar tapdansen met Saskia.