Jakkes, jakkes, jakkes! Is het de hele week prachtig weer, regent het uitgerekend op de dag van mijn feest. De overblijfselen van tropische storm Henri. Gelukkig hadden we maar een ding buiten gepland, nl. "sandart", maar dat kunnen we naar de garage verhuizen.

Als iedereen komt hebben we straks 40 volwassenen en kinderen hier, yikes! Maar ik heb er wel enorme zin in, natuurlijk, we gaan ook roulette spelen en Rick gaat speciale Martini's mengen.

Vanochtend zagen we op het nieuws, dat twee bekende entertainers gisteravond zijn overleden. De ene is vast in Nederland ook erg bekend: country singer Johnny Cash. Hij had diabetes en zijn vrouw was in mei overleden en daar was hij erg van ondersteboven. Toch is 71 tegenwoordig nog jong om te overlijden.

Maar eigenlijk was ik meer ondersteboven van de dood van John Ritter. Gek eigenlijk, iemand, die je enkel van de tv kent. Maar hij kwam altijd zo sympathiek over. Ik weet niet of hij in Nederland ook bekendheid genoot. Ik heb hem volgens mij pas hier voor het eerst op tv gezien, in de show "Three's Company". Een heel goede komische acteur en pas 54, echt een verlies.

Ok, op naar iets vrolijkers. Tot mijn genoegen zag ik, dat de verkiezingsbordjes waar ik een paar dagen geleden over schreef, allemaal verwijderd waren, omdat de bermen gemaaid waren. Ik weet wel, dat die kabouters er binnen de kortste keren weer nieuwe neer zullen zetten, maar ik had toch een beetje leedvermaak.

Kai's klas ging vandaag op schoolreis. Hier krijgen de kinderen meerdere schoolreisjes per jaar. Die reisjes zijn bijna altijd educatief, zoals naar een museum, of een voorstelling of iets anders wat met wat ze op dat moment aan het leren zijn te maken heeft.

Ouders wordt altijd gevraagd om mee te gaan als chaperone. Je rijdt dan ook mee in een heuse gele schoolbus, de eerste keer vond ik dat prachtig. Maar erg comfortabel zijn die bussen niet!

Vandaag besloot ik vanwege alle voorbereidingen voor vanavond niet mee te gaan, maar het was een interessante bestemming en daarom schrijf ik er hier toch over.

Ze gingen namelijk naar het Wolf Trap National Park, waar het Internationale Kinder Festival wordt gehouden. Het festival op zich is erg leuk, met optredens van kinderen uit allerlei landen.

Maar meer bijzonder en interessant is, dat Wolf Trap het eerste nationale park is, dat voor shows en optredens wordt gebruikt. Het is een prachtig stuk land, met een openlucht theater (waarvan een deel is overdekt). Het is pas sinds vorig jaar een National Park en het is, indien in de buurt van Washington in de zomer, zeker een bezoek waard.

Shows, die wij er hebben gezien, waren o.a. Fiddler on the Roof en Riverdance en een aantal concerten door bekende groepen. Goedkoper dan stoelen in het overdekte gedeelte is de zgn. "lawn", een enorm grasveld, vanwaar je een goed zicht hebt op de voorstellingen. Men neemt dan picknicks mee en brengt de hele middag/avond in het park door.