Al sinds vrijdagochtend werd er een flinke sneeuwstorm voorspeld, maar gisteren bleef het 's ochtends maar een regen/sneeuw mix. Rick en ik zijn er doorheen naar Safeway gelopen, om nog wat slagroom voor de pies voor vanavond te kopen. Een paar buren reden langs en vroegen of we mee wilden rijden. Het is natuurlijk heel gek om voor de lol een eind door het vieze weer te gaan lopen. Maar lol hadden we!
Claudia emailde of ik zin had om te gaan lopen als de sneeuw eenmaal echt zou beginnen en mooi zou zijn. Toen dat maar niet gebeurde zijn we toch maar gegaan, dan maar nat. Bij elkaar heb ik zo 7,25 mijl gelopen en zodra Claudia en ik weer voet binnenshuis zetten, begon de sneeuw pas echt.
Katja had opeens bakwoede en bakte Snickerdoodles. Eerst was het deeg te waterig, wat een grote lachbui ontketende, maar uiteindelijk smaakten ze prima!
De bak ellende
Karin en Frank hadden ons uitgenodigd om te komen eten en met uitzondering van Kai, die zich wel beter voelde, maar niet goed genoeg om sociaal te zijn, gingen we om vijf uur hun kant op. Zij wonen maar drie kilometer van ons af, dus als het weer echt erg zou worden, zouden we desnoods kunnen lopen.
Karin had heerlijk gekookt: tagliatelle met een sausje van gerookte zalm, tomaten en room en "kip in de hoed", een kippepastei met kersen en kerrysaus. Het ging er allemaal heel goed in en toe hadden we de verse pies van Pie Gourmet.
Jeroen hielp Katja met haar scheikunde en Maaike en Saskia speelden in de basement, dus konden wij met zijn viertjes gezellig "De Kolonisten van Catan" spelen. Wat een leuk spel is dat! Ik had er al veel over gelezen van enthousiasten online, dus vind het leuk het nu ook eens gespeeld te hebben (ik weet nu, dat de Engelse versie "Settlers of Catan" heet).
Frank won met een punt verschil met mij en we waren net op tijd klaar om de schaatswedstrijden op tv te zien. Wij krijgen de belangrijke wedstrijden pas 's avonds te zien en ik probeer overdag de uitslagen niet te bekijken. Nu wist ik de uitslag van de 5000 meter al wel, maar heb hem voor de anderen geheim gehouden. Het was leuk weer eens met Nederlanders hardrijden op de schaats te kijken, want het is een sport, die de meesten hier niet zo aanspreekt.
Gezellig met zijn allen schaatsen kijken
Toen we om elf uur huiswaarts reden lag er al meer dan tien centimeter sneeuw en het kwam flink naar beneden. De wereld zag er prachtig uit!
Ons nachtelijk deck, zo'n tien centimeter al gevallen
Om vijf uur vanochtend worden we met schrik wakker. De stroom is uitgevallen. Gelukkig gaat hij bijna meteen ook weer aan, want de sneeuw op de electriciteitsdraden heeft op vele plaatsen voor langdurige stroomuitval gezorgd.
Rick laat Brynna naar buiten en het is vreemd licht. Hij zegt, dat er een flinke laag ligt en als ik om kwart over acht opsta en met de lineaal meet wijst die 30 centimeter (12 inches) aan, op onze tafel op het deck zelfs 36 centimeter, want daar is het natuurlijk eerder blijven liggen.
Een hoed van 36 cm op onze tafel!
Kwart over acht, een witte cul de sac
Geen postbode zou ons huis kunnen vinden!
Het is een zware sneeuwval en alle bomen zijn compleet ondergesneeuwd! Gauw trek ik mijn sneeuwschoenen aan, pak mijn fototoestel en ga op weg. De wereld is helemaal stil, ik hoor zelfs geen vogels. Een paar mensen zijn begonnen met hun oprit schoonmaken, maar verder is het nog een ongerepte sneeuw.
Daar ben ik dan, op mijn sneeuwschoenen
Bij het Southside park loop ik het bos in. Het is zo stil! Mijn hoop, dat ik een cardinaaltje in de sneeuw zal kunnen fotograferen, vergaat, want die blijken diep onder de struiken te schuilen. Het is verder werkelijk prachtig! Het kabbelende beekje, de zwaar besneeuwde takken, ik neem het even allemaal in me op.
Als ik terugloop zijn er al veel meer mensen buiten. Ik krijg veel opmerkingen over mijn sneeuwschoenen, die zie je in deze omgeving niet zo vaak. Het loopt erg leuk met die "tennisrackets" (nee hoor, ze zijn veel moderner, dan de oude sneeuwschoenen!).
Rick is al met MP3 speler op en dansend aan de oprit begonnen. Het neemt ons een hard werkende anderhalf uur om hem en de stoepen helemaal schoon te krijgen! De buurkinderen maken een enorme sneeuwpop en Kai maakt perfecte sneeuwballen met zijn voor Kerst gekregen sneeuwbal machine. Wat een pret!
Kai en zijn sneeuwballen
De grote buurt sneeuwpop
Niall, Aoife's vader, komt even raad vragen over de treinenschema's in Nederland. Hij wil weten of er een rechtstreekse trein van Amsterdam naar Utrecht is. Natuurlijk (toch?)! Hij organiseert reizen naar Ierland en de rest van Europa.
Het wordt de zoete inval voor vrienden en vriendinnen van de drie kinderen hier. Overal sneeuwpakken en laarzen en lachende kinderen, ik geniet vooral van het gesprek tussen Katja en haar vriendinnen, die voor de haard liggen. Ze stellen elkaar allerlei vragen, zoals "wat was de beste tijd van je leven, waar zou je het liefst willen wonen, etc.". Ik lach me soms rot om de antwoorden! Zo blijkt Katja's meest opwindende gebeurtenis de keer, dat ze twee schildpadden sex zag hebben bij de zoo, te zijn!
De stew kookt in de crockpot en de Olympische Spelen staan aan (groot nieuws, dat Michelle Kwan zich heeft teruggetrokken en we zien de Nederlandse dames goud en zilver winnen, hoera!). Buiten is er nog weinig van de sneeuw gesmolten en net hebben we vernomen, dat de scholen morgen dicht zijn. Ik bel Karin en Christine, die het geen van beiden nog weten. Als Karin het aan Danielle vertelt, klinkt er een ware oorlogskreet! Ook hier in de cul de sac dansten de kinderen bij het horen van het nieuws. Het is ook gewoon leuk, sneeuwvrij!
Hier een paar filmpjes, van een dansende, sneeuw ruimende Rick (die mag je niet missen ;)) (hier en hier) en onze achtertuin met een beetje zon op de sneeuw:
En foto's van mijn wandeling:
De weg achter ons is al geploegd
Een abstract, sneeuw tussen een ijzeren hek
Een letterlijk witte wereld!
De arme Maples dachten, dat het al lente was en liepen uit, vanochtend hebben ze een pak sneeuw op hun knoppen.
Dat is uitgraven geblazen!
Nog een abstract "Rood/wit", oftewel een deel van een fire hydrant
Besneeuwde Dogwood
Besneeuwde straat
Southside park:
(en er zal even niet geschommeld worden)
Ons weer:
zondag, februari 12, 2006
Een voet sneeuw!
Gepost door Petra op 14:45
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten