Hondenpoep en slangen

Wat een rare titel zullen jullie denken, maar vanochtend werden mijn gedachten zo beheerst door "hondenpoep", dat ik er gewoon over moet schrijven. Ik werd "geinspireerd" door Ann's blog van een paar dagen geleden over Superscooper, een bedrijf, dat tegen vergoeding de hondenpoep uit je tuin komt scheppen.

Een geniaal idee, bedenk ik me, terwijl ik vanochtend Brynna uit laat. Maar ik heb al een hekel aan het opscheppen, nadat mijn eigen viervoeter haar behoefte heeft gedaan en moet er niet aan denken hetzelfde voor andere viervoeters te moeten doen.

Zo'n bedrijf heeft natuurlijk een gat in de markt gevonden. We hebben er lokaal ook een, met de prachtige naam "Your pet's business" (business = behoefte).

De pooper scooper business is lucratief in dit land. Je moet achter je hond opruimen of je riskeert een flinke boete (soms honderden dollars). Vrijwel iedereen doet dat dus, resulterend in schone, poepvrije stoepen. Je hoort mij niet klagen en ik ben een brave burger, wat dit betreft.

Maar hoe pak je die poep op met zo min mogelijk "aanraking" met het riekende goedje? Ook daarover hebben allerlei slimdenkende hondeneigenaars c.q. uitvinders hun hoofden gebroken. Een hele gang bij de dierenwinkel is gewijd aan de verschillende "grijp"middelen. Van metalen "harkjes" (makkelijker in het gras) tot met metaal omlijnde zakjes, ze verkopen allemaal goed.

Want wie wil nu met zijn handen die poep aanraken? Voor Brynna heb ik een heel handig plastic houdertje, in de vorm van een botje, wat aan de riem vastzit en waarin ik een rol met plastic zakjes kan doen. Op die manier vergeet ik de opruimmiddelen nooit.

Nu moet ik tot onze schaamte toegeven, dat Brynna ook regelmatig in de tuin wordt uitgelaten, vooral als Rick op reis is en ik 's avonds niet naar buiten durf. Maar daarvoor heb ik tieners, die alles doen voor een kwartje per drol. Ik heb er voor deze gelegenheid maar geen illustrerende foto bij geplaatst.

Echter mijn grootste overpeinzing van vanochtend: waarom denk ik nu nooit aan zoiets geniaals? Ik heb drie babies, vier katten en een hond gehad en niet een keer ben ik met een levensveranderend idee op de proppen gekomen. Miljoenen aan dollars zijn onze neus voorbij gegaan, omdat ik gewoon niet creatief genoeg denk!

Vandaag had een jog dag met Kirsten moeten worden, maar die heeft geen zin zich in de drup te begeven en belt af met allerlei excuses. Ik heb geen zin in alleen rennen en bedenk, dat ik liever een uurtje ga fietsen. Ik blijf in de buurt, waar de heuvels flinke uitdagingen leveren. De temperatuur is redelijk aangenaam, zo'n twintig graden, maar het regent de hele tijd zachtjes. Ik voel me weer erg Nederlands, vooral als ik de blikken van de voorbij rijdende automobilisten zie. Die vinden mij duidelijk maar heel raar.

Het is wel leuk de voor Halloween versierde huizen in de buurt te zien en ondanks het slechte weer geniet ik van mijn rit.

Na een lekkere warme douche maak ik een warme kop soep klaar. Kai komt vroeg thuis uit school en eet een kop mee. Helaas vertelt hij me even later, dat hij zijn slang niet kan vinden in de kooi. Paniek! Het idee een miniem slangetje door het huis te hebben kruipen staat me helemaal niet aan!

Kai en zijn vriend Michael zoeken in alle hoeken en gaten, maar geen Solomon. Ik troost me met de gedachte, dat hij niet tegen gladde oppervlakken op kan klimmen, anders zou ik vannacht niet rustig slapen! Toch hoop ik voor Kai, dat hij hem terug vindt, het is een mooi slangetje en als de katten hem te pakken krijgen is het te laat.

Gisteravond heb ik met Saskia een lijstje samengesteld van wat we op vrijdagavond voor haar Halloween party gaan doen. Zij koos na het eten van oogballen en wormen (spaghetti met gehaktballetjes) een knutselwerk (Halloween speldjes), een spelletje (Mummy game) en verder dansen op Halloween liedjes en een dvd kijken. Natuurlijk moeten daar ook de nodige versnaperingen bij komen, maar die zijn van later zorg.

Om de grijsheid buiten een beetje te ontsnappen en in beweging te blijven (met dit weer zijn mijn spieren helemaal niet happy!) ga ik naar Michael's. Ik ben dol op deze winkel en kan er uren doorbrengen. Ik koop de benodigdheden voor het kralen projekt voor Saskia's feestje. Verder kijk ik rond bij de klei afdeling. Ik heb zo'n zin om mijn hobby van kleien popjes maken weer op te nemen, maar ik heb het meer dan twintig jaar geleden voor het laatst gedaan en ben nu wat huiverig. Vooral de kosten van aanschaf van de benodigde materialen en gereedschappen weerhouden me. Eens te meer heb ik spijt mijn oude voorraad achter te hebben gelaten bij mijn verhuizing uit Nederland.

De Halloween en herfstspullen worden al flink overschaduwd door de Kerstspullen en ik vind een aantal wel heel leuke en makkelijke dingen om voor Kerst te maken. Uit ervaring weet ik, dat die ook meteen uitverkocht zullen zijn, dus ik koop een van elke soort. Toch voldaan keer ik huiswaarts.

Saskia komt uit school en wil mee dingen voor het feestje kopen. We gaan eerst naar Party City. Hier kopen we, op hard aandringen van Saskia, een bak met een groene hand, die beweegt, als iemand er iets uit wil pakken. We vinden een enorme spin, meer spinnenwebben en een oranje met zwarte slinger om te versieren. Grappig is, dat Saskia eigenlijk zo snel mogelijk die winkel weer uit wil en dat sommige dingen, die ik als versiering voorstel, te eng zijn voor haar (en toch echt niet erg, zoals doodshoofden met rode lichtjes als ogen). Ze zit nog precies op de rand van klein kind en groter meiske.

De volgende stop, gelukkig de laatste voor Rick de teugels van me kan overnemen, want ik ben er fysiek maar matig aan toe, is Blockbuster. Hier willen we een leuke Halloween-achtige dvd vinden. Dat valt nog niet mee, want ze zijn of te kinderachtig, of Saskia heeft ze al tig keer gezien, of ze zijn (veel!) te eng. Maar uiteindelijk vinden we Monster Makers, wat een leuke keuze lijkt te zijn. Met zulk soort dingen is het altijd uitkijken, want sommige ouders zijn heel streng op wat hun kinderen op tv mogen zien. Ik heb dus de Monty Python video maar afgehouden.

Rick brengt Katja en Leah naar hun Democratische "phone banking" en even later belt Katja met haar berichtje op. Ze klinkt echt goed zo, ik hoop, dat mensen ook naar haar luisteren, want over het algemeen is het maar een ondankbaar (vrijwilligers) baantje, dat stemmen vergaren!

Update: Terwijl ik rustig tv zat te kijken en blogs zat te lezen (ja, ik doe aan multi-tasking) hoorde ik opeens een ontzettend kabaal achter het tweezitsbankje tegenover me. Toen ik ging kijken zag ik Sushi "spelen" met Kai's slang, Solomon. Opeens ging mijn dierenliefhebster gevoel in overdrive. Ik heb niets met slangen, maar ik joeg Sushi weg en riep Kai en Rick naar boven. Die tilden de bank op en ik greep het slangetje, dat me prompt beet (te klein om pijn te doen). Kai was de koning te rijk en ging de kooi weer klaar maken. Intussen hield ik Solomon, het kleine corn snakeje, vast. En dat terwijl ik het hiervoor maar niets vond hem vast te houden! Weer een angst overwonnen!

Solomon en ik