Nadat Rick ons op Dulles Airport heeft afgezet om kwart over zeven, keurig anderhalf uur voor onze vlucht, checken we onze tassen buiten in voor $2 per stuk. Binnen staat een lange rij en dit is wel zo makkelijk. De rij voor de veiligheidscontrole lijkt ook lang, maar het gaat allemaal snel. Schoenen uit, laptop apart in een bakje en Sas en ik zijn erdoor.
Een uur voor vertrek komen we bij de gate aan. Het boarden begint al gauw en het lijkt alsof we zelfs vroeg zullen kunnen vertrekken. Maar dan begint het gedoe. Vrijwel iedereen heeft kleine zwarte koffertjes, die vol gepropt zijn, zodat ze niets hoeven in te checken. Het vliegtuig is wel een heel grote 757, maar het wordt een langdurig gepuzzel en gestouw voor iedereen zit en alles past.
De bemanning wordt er duidelijk geagiteerd door, want de tijd dringt. Maar veel helpen doen ze niet. Als iedereen eindelijk zit gaat er spontaan een gejuich op en begint de vlucht toch heel vrolijk, al dat stouwen verbroederlijkt kennelijk en het wordt een heel gezellige vlucht.
Op tijd landen we in Boston, waar Ayesha en de kinderen al op ons wachten. Het is waterkoud, maar het is duidelijk, dat Saskia en ik nog aan de warmte gewend zijn, want het deert Ayesha en de kleintjes helemaal niet.
Een deel van de Boston skyline aan de overkant van de Charles rivier
We gaan naar het Museum of Science, wat leuk is voor kinderen van alle leeftijden. Het is voor Saskia en mij de eerste keer, dat we erheen gaan. Nu hebben veel steden hier een wetenschappelijk museum en we hebben er al heel wat bezocht, maar dat van Boston is een van de mooiste, vind ik.
Geconcentreerd magnetische kunstwerken maken
Het is vrij nieuw en zeer ruim opgezet met allerlei grote kamers met een thema. Saskia en Stefan vinden de modellenkamer er interessant, vooral waar je met magnetische kleurige kettinkjes allerlei vormen kunt maken. Hier blijven we bijna een uur!
Dan is het tijd om te gaan lunchen en het museum heeft een leuk cafetaria. Daar halen we van de heel gezonde salad bar. Het is er vol met allerlei schoolgroepen.
Na het eten gaan we naar de vlindertuin, waar de kinderen een vlinder "geboren" zien worden. Ook voor Ayesha en mij is dit wel bijzonder, want dat hele proces had ik nog nooit "live" gezien.
Mooie vlinders in de vlindertuin
Nadat Saskia en Stefan nog even allerlei fysieke apparaten hebben uitgeprobeerd is het tijd om naar het kantoor van BCIS (Bureau of Citizenship and Immigration Services) te lopen. Hier moet Ayesha haar vingerafdrukken laten doen voor haar staatsburgerschap.
Achteraf gezien is het goed, dat ik mee ben, want alleen met de twee kleintjes was het haar nooit gelukt! Het duurt wel een half uur voor ze klaar is en tegen de tijd, dat ze weer naar buiten komt, is er niemand, behalve het chagrijnige personeel, meer in het kantoor.
Daar zit ik dan met drie verveelde kinderen! Uit louter armoede ben ik maar Nederlandse liedjes met ze gaan zingen. Helaas is Saskia er al veel van vergeten, merk ik. Stefan van drieeneenhalf zingt wel naar hartelust mee en Natalya, wiens eerste verjaardag is vandaag, deint op mijn schoot ook mee. Zo brengen we toch nog wat vrolijkheid in het sombere immigratie kantoor. Ik bedenk me, dat als ik daar iedere dag zou moeten werken, ik ook niet meer de vriendelijkste zou zijn!
Eindelijk is Ayesha klaar en rijden we door de spits naar huis, het verkeer hier is bijna net zo erg als in ons gebied en de Bostonian bestuurders zijn veel ongeduldiger. Maar Ayesha is hier aan gewend en laveert ons professioneel weer veilig naar Newburyport.
Hier stoppen we bij een Hallmark winkel en de Shaw's supermarkt om versieringen, cake en versnaperingen voor het verjaarspartijtje morgen te kopen.
Thuis maken we eten voor de kinderen en bestellen zelf sushi. Onder het genot van een glaasje wijn kletsen we bij. David, mijn zwager, laat trots hun verbouwde zolderverdieping zien. Helaas is hij nog niet klaar, dus slapen Saskia en ik weer in hun "kast", wat in werkelijkheid een enorme kamer naast de badkamer is. Heerlijk zo'n "kast"! En Saskia en ik slapen er lekker in.
Ons weer:
vrijdag, oktober 28, 2005
Boston
Gepost door Petra op 19:44
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten