Brrr, koud!

Zoals Bob Ryan, mijn favoriete lokale weersvoorspeller, beloofde is het vanochtend donker en nat bij het opstaan. Jakkes! We hebben nog redelijk geluk, want ten noorden en westen van ons woedt een ware winterstorm met de eerste sneeuw van het seizoen. Wie had dat gedacht, toen we vorige week nog in onze korte broek liepen!

Karin en ik hadden dit alles al voorzien en nadat ik thuis een routine met gewichten heb gedaan rij ik naar haar huis. We drinken lekker even koffie en gaan dan naar Tysons Corner.

Daar is het lekker warm en licht en we vergeten de narigheid van buiten snel. Karin heeft niet veel kleding meegenomen uit Nederland, dus die heeft nieuwe dingen nodig. En ik kan ook wel wat nieuws gebruiken (ok, ik kan altijd wel wat nieuws gebruiken, ha ha).

We beginnen bij Hecht's en Karin vindt daar een leuke denim broek van Bandolino en een heel leuk gekleurde trui. Ik slaag met een zwart suede jasje (voor $79,99!! halve prijs!) en een knaloranje sportbroek van Nike.

Na ook nog bergen sokken en maillots te hebben ingeslagen en een heel zacht aanvoelend Kenneth Cole shirt voor onze mannen (bruin voor Frank en blauw voor Rick) vinden we, dat we al een heel eind op weg zijn!

We leggen onze schatten in de auto (brrr, koud, daar buiten!) en gaan op zoek naar een lunchplek. Er is een kleine food court in het midden van de mall, die het gunstigst ligt voor ons. We kiezen U.S. Bistro, waar je of van een buffet kunt nemen, of sandwiches en soep of salade kunt bestellen. Het smaakt lekker en we kunnen er weer even tegenaan.

Bij The Limited vinden we ook beiden leuke spullen en raken in gesprek met de verkoopster, die ook in Vienna woont, haar hele leven al (behalve een aantal jaren in Florida toen ze getrouwd was)! Ondanks het heel transitionele van dit gebied ontmoet ik toch steeds meer mensen, die hier opgegroeid zijn en vaak via omwegen ook weer terug zijn gekeerd.

Karin en ik bezoeken zowat iedere kleding- en schoenenzaak in de mall en zij vindt nog wat leuke sweatshirts voor Danielle. We proberen allerlei laarzen aan, maar besluiten uiteindelijk toch niet te kopen.

Voor het eerst sinds de opening gaan we de nieuwe Victoria's Secret winkel binnen. Deze winkel heeft allerlei stof doen opwaaien en Karin en ik zijn het erover eens, dat het allemaal wat ordinair oogt. We zijn niet preuts, maar mooi vinden we het niet. Ze hebben echter heel goede bh's en ik heb er een nodig, dus we lopen langs de kralerige strings. Binnen ziet de winkel er wel mooi uit en ik vind al gauw waar ik naar zoek.

Voldaan verlaten we net na drieen de mall. Ik zet Karin thuis af en rij, net als Katja op haar rug in de nattigheid valt tijdens het basketbal spelen, onze cul de sac weer binnen.

Het is koud in ons huis en ik doe meteen de open haard aan en verkleed me in de warmste kleren, die ik heb. Ik wil de 28 graden van vorige week terug!

Via Amazon.com bestel ik het boek "The Average American" van Kevin O'Keefe.

Gisteren heb ik tijdens de show van Martha Stewart de mannelijke "Average American" gezien. Martha vond zichzelf ook een "average American", yeah right! Zij las een paar van de kwalificaties van de "average American" voor: geboren zijn in de staat, waar je nu woont/kinderen en dieren hebben/een speciale hobby hebben/draag bril/contactlenzen/electrisch koffiezetapparaat/buiten grillen/bang voor het donker/speelt videogames/hoogste opleiding high school/loopt in een parade.

Interessante gegevens: de average American is niet te dik, hij is grijzend (ik schat hem in de 50) met bril en zijn naam is Bob.

O'Keefe heeft de hele Verenigde Staten afgereisd en vele duizenden mensen 140 vragen gesteld, bepaald naar aanleiding van de antwoorden, wat de meeste Amerikanen daarover dachten en maar een persoon in de Verenigde Staten gevonden, die volgens hem de "average American" is.
Helaas was het boek bij Barnes and Noble in de mall al uitverkocht, ik ben niet de enige geinteresseerde, blijkbaar.

Vanavond gaan Katja en Kai, die voor zijn "Civics" vrijwilligersuren moet maken, weer telefoneren voor de Democratische partij. Ik ben benieuwd hoe Kai het doet, hij houdt niet van praten en telefoneren, maar wilde dit wel graag doen.

Saskia en ik kijken naar Jeopardy. Ik kijk dit programma niet vaak, maar vind het wel heel leuk. Je moet er echt van alles voor weten en het leuke (voor mij) is dat ik veel van de antwoorden weet. Misschien doe ik ooit eens mee met de selectiewedstrijden.