Uit eten voor de orkaan slachtoffers

Het prachtige weer duurt voort en dat betekent, dat ik zoveel mogelijk buiten wil zijn! En dat lukt vandaag goed. Rick en ik lopen samen Saskia naar school en daarna doe ik een routine met gewichten, die ik in Fitness Magazine heb gevonden. Ik vind deze programma's in de fitness tijdschriften heerlijk, want het is of je je eigen personal trainer hebt, die je van begin tot einde zegt wat je moet doen. Alleen kost dit $70 per uur minder!

Terwijl ik bezig ben belt Christine. Ze vindt het weer te mooi en heeft geen zin in de sportschool (waarvan ik niet zeker weet of ik het abonnement wil houden, ik ben al zo lang niet meer geweest!). Zij komt hierheen en we doen een interval training voor een uur en vijftien minuten: we rennen elke heuvel op en dat zijn er in deze buurt veel, tussendoor lopen we.

Als ik de cul de sac binnenloop treft het me opeens, hoe de perken in onze voortuin eruit zien als een jungle! De grote "boosdoeners" zijn mijn vlinderstruiken, die hebben zich om de een of andere reden enorm vermenigvuldigd, terwijl dat andere jaren niet is gebeurd. Ze hangen op het pad en overschaduwen de andere planten. Tot nu toe heb ik niets willen doen, omdat ze uitbundig bloeiden en er zeker twintig vlinders per struik op af kwamen.

Maar nu, met voornamelijk uitgebloeide bloesems, zien ze er niet erg mooi meer uit. Ik pak dus een snoeischaar en knip een heel stel enorme takken af. Ook trek ik er drie struiken met kluit en al uit, die ik aan mijn zeer dankbare buurvrouw geef, die al maanden jaloers naar al die weelde in onze tuin kijkt.

Het geheel ziet er nu weer enigszins presentabel uit, ik heb er meteen ook een heel stel nieuwe "tulpenboom" stekjes uitgetrokken, als die hun kans kregen, zou er hier een heel bos staan! De stekjes die er ooit niet uit werden getrokken zijn nu vijftien meter hoog!

Bezweet eet ik mijn lunch en dan belt mijn vader. Hij heeft vanmiddag vrij en wil gaan fietsen, heb ik zin om mee te gaan. Natuurlijk heb ik dat! We rijden naar het westen en genieten van het prachtige weer, de wilde bloemen en de beginnende herfstkleuren.


Om de zoveel mijl staat er een bordje op het pad, dat individuele personen of bedrijven voor het pad zorgen. En dit keer zie ik opeens een bordje met de naam van Saskia's school staan. Ik had geen idee, dat onze school ook een deel van dit pad had geadopteerd!


We fietsen zo'n anderhalf uur en dan heb ik echt het gevoel heel wat gesport te hebben vandaag! Ik ben in mijn gezicht waarempel verbrand.

De kinderen hebben vanmiddag veel hulp bij het huiswerk nodig en we doen het allemaal buiten met wat iced tea en kettle corn (zoete en zoute popcorn). Rick komt vroeg thuis, want hij moet vanavond naar Charlottesville rijden. Ik wou, dat ik meekon, want ik ben dol op dat deel van Virginia!

Eerst eten we samen het avondeten. We hebben van Outback Steakhouse gehaald, want vanavond is het Dine for America avond. Deelnemende restaurants geven een deel of alles van wat ze vanavond verdienen aan het Rode Kruis om de slachtoffers van de orkanen Katrina en Rita te helpen. We zijn niet alleen, er staan rijen bij het restaurant om een tafel te krijgen en rijen om voedsel op te halen. Hopelijk worden er landelijk miljoenen opgehaald op deze manier!

Katja gaat na het eten naar McLean om telefoontjes te plegen voor de Democratische goeverneurskandidaat voor Virginia, Tim Kaine. Ze komt blij terug, de mensen met wie zij sprak waren allemaal positief (hopelijk is dat een trend, want ik moet er niet aan denken, dat Kilgore (de Republikein) verkozen wordt!). Leah had wel een paar boze mensen aan de telefoon gehad. Een goede ervaring was dit voor de meisjes en ik vind het goed, dat ze op deze leeftijd al zo politiek bewust zijn.