Van het ene familiebezoek naar het andere

Zaterdag

Al om zeven uur hoor ik mijn zus bezig in de keuken. Gauw ga ik haar gezelschap houden en koffie zetten. S en Saskia zitten al aan de Wii en ook S is op (opeens realiseer ik me, hoeveel "S" namen dat zijn!). N, die doodmoe was van al haar avonturen gisteren, ligt nog te slapen.

Mijn zus ruimt de SUV in, terwijl Rick en ik S bezig houden. Die is dol op Rick! Ik krijg wel een lachje, maar Rick... Die mag haar ronddragen, stoeien met haar, krijten met haar en meer. Hij heeft het helemaal gemaakt bij haar!


Wat een spullen heb je toch mee, als je met kleine kinderen reist! Mijn zus is goed voorbereid. Ze heeft een hele doos met snacks, dvd's, etc. binnen handbereik naast zich staan. Rond half tien nemen we afscheid en vertrekken ze naar New York, waar ze nog een paar dagen bij D's vader gaan doorbrengen. Het is altijd weer even slikken, dat afscheid, moet ik toegeven.

Met zijn vieren gaan we als een witte tornado door het huis. De stofzuiger werkt overtijd. De family room ziet eruit, alsof er een kip in is geplukt. Allemaal stukjes van Cosmo's vacht, er door Layla afgehapt.

De keuken ligt onder de hagelslag, waar Cosmo zich gedeeltelijk aan tegoed doet. Cosmo heeft superdagen gehad met onopgegeten boterhammen, die hij van de tafel stal. Dat zal weer even wat "onttrainen" vergen!

Dan is de recreation room beneden, waar ze met zijn vijven hebben geslapen, aan de beurt. Ik heb spijt, dat ik gisteravond geen foto heb genomen van de gezellige boel, die het daar was. Grappig is, dat de geschiedenis zich herhaalt. Als de kinderen en ik ergens gingen logeren vroeger, sliepen de kinderen ook het best, als we allemaal op een kamer lagen.

Soms heb ik een "flash back", als ik naar het gezin van mijn zuskijk. Ik zie ons gezin dan weer twaalf jaar geleden, zoveel hebben we gemeen in onze manier van ouder zijn en hoe de kinderen reageren. Zelfs onze mannen hebben heel wat gemeenschappelijke trekken.

Als alles weer redelijk netjes is, vraagt Rick of ik zin heb te gaan lunchen. Hij wil een "date day" met mij vandaag. Lezers hier zullen weten, dat mij dat geen tweede keer gevraagd hoeft te worden! We kiezen het Thaise restaurant "Born" hier in Vienna.

Hun gerechten zijn net even anders, dan de andere Thaise restaurants, en spotgoedkoop. Mijn gerecht ($5) heeft ook nog eens verse peperkorrels, waar ik dol op ben. Het is erg gezellig zo samen te lunchen.

Saskia's vriendin Shannon wordt afgezet door haar moeder. Zij komt logeren, zodat haar ouders een nachtje samen naar Baltimore kunnen. Ik ben blij de gunst, die Liz mij vorig jaar heeft gedaan, door Saskia te logeren te hebben, terwijl wij met Katja in Blacksburg waren, terug te betalen. Shannon is een leuk meisje.

De meisjes en ik gaan naar het zwembad en Rick gaat hardlopen. Net als hij ook wil gaan zwemmen, horen we donder en wordt het zwembad voor drie kwartier gesloten. Balen voor Rick, want hij had na het heel warme loopje wel zin in een koele duik.

Rick en mijn "Date day" gaat vanavond verder. Eerst gaan we naar "The Ugly Truth", wat een prima keuze blijkt! Wat een leuke film is dat! De hoofdrolspelers passen goed bij elkaar en het heeft het perfecte "feel good" einde. Zeker een goede "date night" film!

Na afloop rijden we naar het gezellige Reston Town Center, waar we een reservering hebben bij de romantische Franse bistro "Mon Ami Gabi". We krijgen een tafeltje in de hoek en delen een voorafje van gerookte zalm. Rick bestelt steak en frites als hoofdgerecht en ik de scallops met spinazie en bloemkoolpuree. Het smaakt allemaal even goed. Niet voor niets zit dit toch wel vrij grote restaurant tot de nok toe vol.

Rick weet, dat er net een nieuwe wijnbar is geopend hier. Daar kun je, net als degene bij ons in Vienna, met een kaart wijn proeven of een glas wijn kopen. We drinken nog even een roseetje en gaan dan huiswaarts. We hebben een heel fijne dag samen gehad! Ricks "date day" was een succes.


De wijnbar



Reston Town Center

Zondag

De wekker gaat al om zeven uur. Van uitslapen komt er dit weekend weinig. Rick moet zich klaarmaken om naar het vliegveld te vertrekken. Hij gaat naar Las Vegas en komt donderdagmiddag weer thuis. Hopelijk op tijd, want hij heeft dan maar zo'n achttien uur voor onze vlucht naar Aruba vertrekt!

Het weer werkt niet bepaald mee. Het onweert en plenst, ik hoop maar, dat hij op tijd zal vertrekken. Ik doe een Sports Active routine, de vrolijke kleuren op de televisie doen me het grijze weer vergeten. Ik hoor niets meer van Rick, dus neem aan, dat hij toch vertrokken is.

Mijn oudste broer Berend-Jan en zijn Grieks-Canadese vrouw Ana Maria wonen met hun kinderen Sandy van bijna 13 en Athena van 8 in Ottawa. Berend-Jan is inmiddels ook Canadees, waardoor wij, twee zussen en twee broers (jongste broer woont in Nederland) dus drie nationaliteiten bezitten (zus en ik zijn Amerikaans staatsburgers).

Berend-Jan en Ana Maria zijn hier dit weekend en komen tegen de lunch bij ons aan. We eten met zijn allen en Shannon een gezellige broodmaaltijd. Dan brengen BJ en ik Shannon thuis. Eigenlijk zagen de kinderen enorm uit naar het zwembad, want in Canada hebben ze maar een koele, regenachtige zomer tot nu toe.

Het is wel droog inmiddels, maar nog steeds dreigt er onweer. Helaas lijken ze het slechte weer mee te hebben genomen. Op nummer twee van hun lijstje staat het Premium Outlet Center in Leesburg, waar ik ook nog nooit heb gewinkeld.

Kai heeft rijles, dus kan niet mee, maar Saskia heeft altijd oren naar winkelen. Bovendien vindt zij het weer leuk met Sandy te kletsen. Hij gaat na de zomer naar de zevende klas en is daarmee dus maar een jaar achter haar. Ana Maria is bovendien een van Saskia's favoriete tantes. Die is zo begaan met iedereen en heeft het talent om zelfs Kai aan het praten te krijgen! Ik ben ook erg blij met haar als schoonzus.

Met zijn zessen in mijn DRAAKJE rijden we naar Leesburg. Berend-Jan ziet zo ook de Dulles Greenway. Deze snelweg heeft de afstand van ons naar Leesburg te overbruggen gemaakt. Hij gaat hem morgen op hun terugweg ook nemen.

Bij de Outlet Mall is het druk, maar we vinden een heel gunstige parkeerplaats. Voor de Canadezen is het hier spotgoedkoop. Ana Maria kan er niet over uit, hoeveel meer ze thuis betalen voor de merkkleding hier. Ik moet zeggen, dat ik zeer aangenaam verrast ben door deze mall. Hij ziet er keurig uit en de winkels zijn aan de meer luxe kant.


Mijn vergelijkingspunt is Potomac Mills, waar ik het allerminst een genot vind om te winkelen. Daar moet je door de troep wroeten om iets waardevols te vinden. Ik houd toch al niet van winkelen om het winkelen en word daar helemaal kriegelig van.


Maar de winkels hier zijn netjes. Je kunt zien, wat er te koop is, alles ligt niet in onoverzichtelijke stapels. Ze verkopen merknamen als Izod, Nike, DKNY, Lacoste en veel, veel meer. Het is bovendien een openlucht mall, wat ik ook leuker vind.

De meisjes en Ana Maria en ik zijn natuurlijk geinteresseerd in andere winkels, dan Berend-Jan en Sandy. Het gaat goed zo, terwijl zij in een winkel zijn, gaan wij gauw even in een andere aan de overkant kijken. Saskia scoort twee spijkerbroeken bij Aeropostale, buy one get one free, wat ze $20 per stuk maakt!

Bij Crate and Barrel koop ik mooie kobaltblauwe waterglazen. Saskia wil een wasmand voor haar kamer, vanaf nu gaat ze dus zelf haar was doen. We zullen zien! Ook Ana Maria vindt hier heel wat van haar gading.

In Michigan ging een van mijn sport bh's stuk en sindsdien heb ik eigenlijk nog maar een goede over. Dat kan natuurlijk niet, als je bijna iedere dag sport. Bij Champion hebben ze een ruime selectie, van minder steun tot maximum steun. Ik word er goed geholpen en de bh's zijn zeker $10 goedkoper, dan gewoonlijk. Ik koop er dus meteen twee.

Bij Lacoste zie ik een leuk rokje, dat scherp is afgeprijsd. Daarbij vind ik een poloshirt zonder mouwen. Voor het eerst in zeker twintig jaar bezit ik weer kleding met de beroemde krokodil erop. Bij elkaar kost het $50, niets vergeleken bij de prijzen van veel van de andere kledingstukken hier!

Terwijl Ana Maria de meisjes bij Claire's helpt om oorbellen uit te zoeken, gaan Berend-Jan, Sandy en ik naar Tommy Hilfiger.


Mijn "buit"

Daar vind ik een leuke paarse jurk (de kleur zit in mijn "kleurenwaaier") en een capri van spijkerstof. Rick wilde, toen hij hoorde, dat we hierheen zouden gaan, dat ik wat leuke voor mezelf kocht, en daaraan voldoe ik. Als alles onder de $50 kost is dat makkelijk te doen!

Als laatste halen we een ijsje voor de kinderen bij de Food Court. Dan is het alweer tijd om naar huis te gaan. Daar nemen we weer afscheid van het viertal en beloven het volgende bezoek, hetzij hier, hetzij in Canada, langer te laten duren.

Door de lunch van vanmiddag zit de afwasmachine vol. Die weigert echter te starten. Allerlei vreemde lampjes gaan aan, maar starten, ho maar. Ik probeer van alles zonder succes. Beneden in de basement doe ik zelfs de switch, die "dishwasher" zegt, uit. Ook dat helpt niet.

Het ziet ernaar uit, dat Saskia, Kai en ik alles met de hand zullen moeten gaan wassen. Als ik ergens geen zin in heb, nu! Ik roep hen naar beneden, maar bedenk dan nog een andere oplossing: wat als die switch niet goed gelabeled was? Kai en Saskia kijken of de lampjes uitgaan, terwijl ik andere switches uitdoe. En jawel, met een andere switch gaan de lampjes uit. Eenmaal boven start de afwasmachine perfect! Hallelujah!

We eten een makkelijk samengeraapt maaltje en kijken, op Saskia's verzoek, "Jon and Kate plus Eight". Als ik iets een vervelende show vind! Maar Saskia heeft oorpijn, dus ik laat het maar gaan. Hopelijk wordt dit geen oorontsteking, want daar had ze vorig jaar in Aruba ook zo'n last van!