Verlate trouwdag viering

Om te beginnen nog even wat antwoorden op vragen over het rijden met een aanhanger hier in de VS. Een heel aantal mensen vroegen, of je daar geen speciaal rijbewijs of tenminste een aantekening voor nodig hebt. Het antwoord is "nee". Je mag hier met je gewone rijbewijs zo'n aanhanger hebben, een kleine verhuisvrachtwagen rijden of zelfs zo'n grote bus van een camper rondrijden.

Voor vanochtend had ik me voorgenomen om acht uur op te staan en dan Sharon's trainingklas te gaan volgen. Ik ben er speciaal vroeg voor naar bed gegaan gisteravond, maar om half zes begint Cosmo te piepen. Rick doet of hij slaapt, dus ga ik er maar uit. Cosmo moet inderdaad erg plassen, maar het betekent, dat ik me om acht uur nog eens omdraai. Ik ben nog te moe.

Natuurlijk weet ik ook, dat ik met een uur Wii Sports Active net zo hard werk. Als de kinderen eenmaal weer terug naar school gaan, ga ik zeker terug naar Sharon's trainingen. Dan wordt het sociale aspekt daaraan weer belangrijk. Op het moment heb ik daar niet zoveel behoefte aan.

Dat uur Sports Active doe ik dan ook. Ik gebruik er tien en vijftien pond gewichten bij en zoals altijd heb ik het gevoel hard te werken. Ik gebruik dit programma nu al een tijdje en kan er dus een eerlijke evaluatie over geven. Duidelijk zijn de programma's uitdagend genoeg voor mij, die heel wat gewend is op fitness gebied. Je kunt het ook "medium" of "easy" maken, als je minder intensief wilt werken.

Er zijn echter natuurlijk, zoals met elk programma, mindere punten. Voor mij duurt de overgang tussen de oefeningen te lang. Ik weet nu, na de eerste keer, wel, welke oefeningen de nunchuck in de beenriem moet of in mijn linkerhand. Daar heb ik geen minuut meer voor nodig. Verder reageert de "personal trainer" niet echt op wat ik doe. Als ik gewoon prima ren, maant "zij" mij aan bij de leest te blijven. Dat is bij andere oefeningen ook zo. Dit om te voorkomen, dat iedereen nu denkt, dat dit een perfect programma is. Het is zo perfect, als je het zelf maakt.

Kai heeft deze week twee honden om op te passen. Nu Leah weg is, heeft Diego weer een wandeling nodig halverwege de dag. Claudia wil bovendien graag, dat hij met Ranger gaat wandelen. Kai heeft echter vanmiddag een dubbele basgitaarles, dus het wordt moeilijk.

Daarom stel ik voor de drie honden mee naar het hondenpark te nemen. Dat lijkt Kai ook wel wat. Hij haalt Diego op en met Cosmo en Diego rijden we naar Claudia's huis. Ranger vindt het maar raar om in onze van te springen en weigert om te beginnen. Maar dan rijden we met drie honden naar het park.

Daar is nog een andere hond aanwezig met zijn vrouwtje. Die zijn er voornamelijk om een bal te gooien en terug te brengen. "Onze" honden vinden het maar matig. Kai doet er van alles aan om ze te laten bewegen, maar Cosmo komt telkens weer bij mij liggen, heel ongewoon voor hem. Ook Diego is gewoon lui en het is niet eens zo warm (27 graden en niet vochtig). Alleen Ranger rent om de ballen, die Kai gooit, op te halen. Wat een schat van een hond is dat ook!


Je kunt goed zien, dat Kai zijn geld echt verdient

Na een half uur heeft Ranger zijn beweging wel gehad en de andere twee zijn kennelijk moe. We brengen Ranger thuis en dan zet ik Kai af om Cosmo en Diego thuis te brengen. Ik rijd door naar Whole Foods. Daar haal ik Good Belly voor mij en de kinderen (Rick wil er niets van weten) en pizza voor Kai en Saskia vanavond.

Eigenlijk wil ik graag naar het zwembad, maar uitgerekend nu is het bewolkt en koel (ok, alles is relatief, het is 27 graden, maar wij zijn nu aan 30+ gewend). In plaats daarvan ga ik dus maar Nederlandse tijdschriften lezen op het deck.

Kai heeft om kwart voor drie gitaarles en dit is de eerste keer, dat hij de van alleen neemt. Ik druk hem wel op het hart een goede parkeerplek te vinden, want die bij de gitaarschool zijn heel moeilijk. Hij heeft vanmiddag twee lessen, omdat hij in Aruba twee lessen heeft gemist. Gelukkig maakt zijn leraar er een lange les van, anders had hij later weer terug gemoeten.

Rick komt vroeg thuis, want wij gaan vanavond verlaat onze trouwdag vieren. Ik doe een leuke jurk aan en Rick kleedt zich netjes en dan gaan we op weg naar de hoofdstad der Verenigde Staten. Bij de Oval Room hebben we om half zes een reservering.

Bij de valet laten we de auto achter, al zien we achteraf, dat we die gewoon bij een van de meters gratis hadden kunnen parkeren! We krijgen een tafeltje met gerieflijke stoelen op het gezellige terras. Ook krijgen we het prix fixe menu voor $35,09 aangereikt, want dit is Restaurant Week in Washington.

Gewoonlijk zouden wij dat prima vinden, maar bij het maken van de reservering heb ik expliciet gevraagd, of we ook het gewoonlijke "tasting menu" konden bestellen. Dit restaurant staat nummer tien op de lijst van Washingtonian magazine 100 Very Best Restaurants. Op vrijdag hebben we ons hierover ingelezen en daarom onze reservering gemaakt, dus een prix fixe van drie gerechten doet het niet voor ons.

Gelukkig herinner ik me de naam van de persoon, die mij er zaterdag van heeft verzekerd, dat we ook het tasting menu kunnen krijgen vanavond. Die gaat aan de chef vragen, of dat alsnog mogelijk is en dat blijkt gelukkig het geval. Anders waren Rick en ik ergens anders heengegaan. Er zijn zoveel goede restaurants in deze stad!

Het moet gezegd, de gerechten zijn erg lekker en niet te zwaar. We beginnen met een koude maissoep, die erg lekker smaakt. Daarop volgt een salade met bieten, vijgen en geitenkaas, ook prima (al ben ik geen bietenfan). De scallops zijn mijn favoriet: ze worden geserveerd met koffie, bananensaus en een bonensalade, een supercombinatie.

Halibut is een witte vis en wordt geserveerd met drie kleuren tomaat (geel, tomaat, groen). Die smaakt erg lekker, maar het volgende gerecht is wagyu skirt steak en daar vind ik echt niets aan!! Rick ook niet, maar hij eet het toch. Deze steak heeft allerlei zenen en vet en daar kan ik zonder!

Als dessert krijgen we een stukje pure chocolade mousse op chocolade cake met pistache ijs. Daarbij krijgen we een "cadeau" van de chef met aardbeien, bosbessen en bramen en Thais ijs. Die laatste vind ik veel lekkerder.

Al met al is het een heel gezellige maaltijd met zijn tweeen. Het eten was erg lekker, maar ik zie niet, hoe dit restaurant op nummer tien in deze stad staat! Misschien was het door restaurant week, maar wij hebben veel betere ervaringen bij andere restaurants. Behalve de steak, die ik echt niet lekker vond, is er niets op het eten aan te merken, maar erg bijzonder vonden we het ook niet. We vragen ons allebei af, wie er bepaalt, wat het beste restaurant is (de batterij van mijn fototoestel is op, dus Rick neemt de nodige foto's).

Zo lekker buiten eten in de stad is natuurlijk sowieso bijzonder. Ik schrijf een serieuze recensie, maar wij hebben genoten van onze maaltijd! Ik merk op, dat ik echt niet ver van de stad zou willen wonen en Rick is het daarmee eens.

De rest van de avond kijken we met zijn allen tv. Kai en Saskia hebben nog twee weken voor ze terug naar school moeten. Ik ben niet zo'n moeder, die de dagen telt, tot ze teruggaan, integendeel. We zoeken dus nog naar leuke uitstapjes met zijn drieen. Ideeen?