Driemaal is scheepsrecht...

IJzig koud is het bij het opstaan alweer, het heeft flink gevroren. De kinderen beginnen al aan sneeuw te denken, maar het beste, dat de weerman vandaag kan bieden is zo af en toe een "flurry". Een prachtig woord vind ik dat "flurries". Het betekent, dat je denkt een sneeuwvlok te zien, maar dan zie je niets meer... Een paar minuten later echter, zie je heus waar een sneeuwvlok, serieus! Maar degene naast je heeft die toch echt niet gezien. Dat zijn flurries.

Enfin, alle flurries ontgaan mij. Ik rijd Saskia, Aoife en haar zusje Aisling naar school, want ze zijn superlaat. Daar gaat mijn voornemen om iedere dag toch naar de school te lopen en dan het lange rondje te doen. Morgen maar weer!

Als ik thuiskom zie ik, voor het eerst sinds onze Florida reis (geloof ik) Petra online. En zij belt me op, hartstikke leuk!! We hebben lekker bijgekletst en herkennen elkaars "puberperikelen" bijzonder goed. Leuk is dat, ik voel me helemaal gesterkt. En de kinderen hebben dan wel verschillende nationaliteiten, maar pubers zijn pubers, waar dan ook.

Net na tienen ga ik naar Whole Foods, waar ik Kirsten zal ontmoeten om te gaan lopen. Ik kom er om kwart over tien aan en zie geen Kirsten. Toch maar even opbellen, want we hebben elkaar al een week niet gesproken en wie weet is ze het vergeten. Maar dan zie ik haar en we beginnen aan onze tien kilometer.

Al na anderhalve mijl zegt Kirsten, dat ze niet meer kan hardlopen, haar voet doet dit keer pijn. Even baal ik, want hardlopen is toch wat ik liever doe op het W&OD pad. Maar ach, flink de pas erin en het is ook een flinke inspanning, vooral met deze kou (ja, ja, ik weet het, er zijn koudere plaatsen in de wereld, maar hier hadden we vorige week nog 24 graden en dan is dit opeens een hele verandering).

Of Kirsten haar 10 kilometer gaat lopen zaterdag betwijfel ik, als ze het op het pad, dat vrij vlak is, al niet volhoudt. Na bijna anderhalf uur zijn we terug. Ik koop ons traditionele Sinterklaas eten bij Whole Foods: lekkere worsten (bratwurst voor Rick, kipworst met ui voor mij en knakworstjes voor de kinderen), broodjes en tomatensoep.

Voor de lunch tracteer ik mezelf op sushi met bruine rijst en een salade van paprika, broccoli, worteltjes en rauwe bloemkool. Thuis heb ik alle interesse van de katten, die meteen de zalm en tonijn in de sushi ruiken.

Na mijn massage (behoeft geen commentaar, een woord is genoeg: pijnlijk) help ik Sint door de cadeautjes in te pakken en de gedichten erop te plakken. Ik heb voor de kinderen en Rick gerijmd, want vanavond willen we het zoveel mogelijk in het Nederlands doen. Rick maakt mijn gedicht.

Dan stort ik me op de opdracht van Lofty Salon om een ontwerp te maken voor hun Kerstpakketten. Eerder had ik dat al geprobeerd, maar verkeerd begrepen, waar het om ging. Gisteren kreeg ik de prijslijst toegestuurd (oef, ik denk niet, dat Santa dat voor mij overheeft!).

Na enkele uren bloed, zweet en tranen (dit is nog, ondanks de cursus een nieuw programma voor me en een foto als achtergrond maakt het nog moeilijker) heb ik drie versies, waar ik wel tevreden over ben (een ervan hieronder). Hopelijk Mona ook, want ik heb gewoon de tijd niet om er verder aan te werken. Ik weet nu waarom graphic designers heel wat geld voor hun produkten vragen!



Terwijl ik hiermee bezig ben komt Rick thuis en gaan de Sinterklaas festiviteiten voor de derde keer beginnen. Eigenlijk vond ik het zelf, na de viering op zaterdagavond en de echte Sinterklaas op zondagmiddag, wel welletjes geweest. Ik opperde dus een paar weken geleden, dat we op Sinterklaasavond zelf niets hoefden te doen. Nou, dat viel helemaal niet in goede aarde!!

Hoe durfde ik de traditie te doorbreken? Op vijf december vieren we "het" toch altijd als gezin??? Vooral Rick, grappig genoeg, vond, dat het absoluut doorgang moest vinden. Vandaar de traditionele broodjes met worst en tomatensoep maaltijd en pepernoten, marsepein en échte borstplaatjes als lekkernijen.

Vlak na het eten klinkt er een luid geklop op de voordeur en Katja en Kai komen binnen met de zak. Saskia snapt er niets van, want ze zag niemand weggaan (Rick was vreselijk snel).

Dan mag Saskia "Sint" spelen en de cadeautjes uitdelen. Omdat we het in het Nederlands wilden houden, heb ik alle gedichtjes, behalve mijn eigen, geschreven. De kinderen en Rick lezen ze heel goed voor, erg leuk!




En de zak van Sinterklaas is nooit leeg!

In zijn poging om ook Nederlands te schrijven, kreeg ik gedurende de dag allerlei vragen van Rick via MSN. Alleen snapte ik ze niet allemaal en heb soms verkeerd geantwoord. Verder heeft hij een vertaalsite gebruikt en om te laten zien, hoe slecht te begrijpen die zijn, hieronder zijn gedicht (waar hij zelf ook smakelijk om kon lachen, natuurlijk, maar toch heel goed, dat hij het probeert!!):

"Word nu klaar, is het tijd voor pret
Sint has his gang ready -- you bet
Piets zijn alle plaatste om met de show te helpen
They are running around laughing and yelpin'
Nu weet Sint dat Petra een speciale kunstenaar is (***heeft hij zelf geschreven!)
And she has mad skills, the best in the biz.

Sint houdt van dat ongelooflijke talent te zien,
Piet thinks all this gushing is giving him a migraine.
Waarom niet zien wij wat in opslag voor jonge Petra is (why don't we see what's in store for young Petra, hi hi)
Let's step up the pace with a poof and a whiz,
Aangezien Piet met een verbazend (amazing) cadeau nadert,
All wrapped with a mystery wrapping skirt,
Zo wordt klaar, krijgen reeks, is het het ogenblik van waarheid (So get ready, get set, it's the moment of truth)
It's the gift of a lifetime for our Peet."

Mijn cadeautje is een heel aantal gekleurde calligrafie pennen. Zo kan ik (een van mijn) hobby voortzetten.
Al met al hebben we grote lol, deze derde keer brengt de Sint ook nog groot vertier. Grappig, hoe we het feest in den vreemde vaker vieren, dan toen ik in Nederland woonde. De kinderen vinden het (natuurlijk) prachtig en Rick ook, dus waarom niet. Hoe meer feest, hoe meer vreugd! Dag, Sinterklaasje!

Hieronder filmpjes van het gedichten voorlezen, voor mensen, die nooit enige instructie in het Nederlands hebben gehad, vind ik het heel erg goed (en als Rick mij niet al die jaren met Nederlands had bijgestaan hadden de kinderen niet zo goed gesproken, ik ben er zeker van):



Saskia krijgt een twenty questions speeltje



Katja krijgt een nieuwe trui



Kai krijgt een gids voor Gears of War



Rick heeft wat moeite met het einde (vloekende eenden e.d.), maar hij opent een boek over Oom Dagobert