In het Engels hebben we een leuk liedje: "Rain, rain, go away..." Ik zing dat nu als "Pain, pain, go away...". Ik heb vannacht de halve nacht wakker gelegen vanwege de pijn en het is nog steeds niet beter. Dit wil ik helemaal niet, dit moet een ontspannen en fijne tijd zijn, maar mijn lichaam reageert anders, helaas.
We hebben een fijne dag achter de rug. Rick wilde wel met mij gaan wandelen, dus liepen we iets meer dan drie mijl, maar helpen tegen de pijn deed het niet.
Moe plantte ik mezelf achter de computer, de vrolijke muziek van Zune hielp wat om mijn bui op te vijzelen. Claudia belde of ik zin had in een wandeling. Natuurlijk, alles beter dan binnen zitten.
Zij vertelt mij alles over haar (mislukte) romance. Bij elkaar loop ik meer dan 10 kilometer en toch helpt het geen zier. En niemand ziet het aan me...
De kinderen gaan uit logeren, Kai bij John, Saskia bij Rachel. Katja werkt tot tien uur. Rick en ik gaan bij Le Canard eten. Rick is in dit alles altijd mijn rots in de branding, hij weet hoe ik me voel, is voorkomend, wat zou ik ooit zonder hem doen? Mijn steak is om je vingers bij op te eten en de bediening fantastisch, de pijn maakt, dat ik me down voel, maar gelukkig zijn er zulke heerlijkheden!
We ontmoeten Mary en David bij That's Amore en onder het genot van een biertje en wijntje kletsen we erop los. Het zijn zulke leuke mensen, we krijgen veel te weinig tijd met hen!
Om half tien gaan we huiswaarts en kijken films. Ik ben bijna bang om naar bed te gaan, de laatste dagen is dat een serieuze marteling. We denken er nu over een nieuwe matras van Select Comfort te nemen. Het vergt nog even denken, maar alles wat ik wil is een nacht zonder pijn en een waar ik niet van vier tot zes wakker lig, omdat ik de goede positie niet kan vinden. Sleep Comfort klinkt wat dat betreft fantastisch!
Ons weer:
donderdag, december 28, 2006
Pijn! (maar waarom nu???)
Gepost door Petra op 22:59
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten