De omgeving van Washington

Vannacht heeft Kai dus de puppy taken op zich genomen en Cosmo heeft maar liefst tot half zes doorgeslapen! Kai, de goeierd, staat om half zes gelijk ook maar met hem op en nam hem mee de vrieskou in. Volgens mij geniet hij van het uurtje alleen met ons nieuwe speelkameraadje! Ik zie in ieder geval al een groot voordeel: de tieners zijn ruim op tijd op, als ze met Cosmo willen zijn.

Voor het eerst in drie nachten slaap ik heerlijk! En Saskia, die Ricks lege plekje heeft ingenomen, ook. En Katja kennelijk ook, want die komt om tien voor zeven vertellen, dat ze per ongeluk haar wekker heeft uitgezet en zich nu heeft verslapen.

Om kwart voor acht staan we allemaal op en dan is Roland ook al wakker. Even later komt Marjan ook boven en we eten ontbijt. Kellogg's All Bran cereal met Yogurt bites vinden Roland en Marjan erg lekker, voor de nieuwsgierigen.

Eerst loop ik met Saskia een stuk naar school, tot zij Aoife tegenkomt, dan mag ik terug. Daarna loop ik een stukje met Cosmo en vervolgens breng ik Katja naar school. Inmiddels is het alweer kwart over negen en ik wil nog wat gewichten doen, dus ik hijs mezelf naar boven, terwijl Marjan en Roland op Cosmo passen.

Een uurtje later vertrekken we naar Great Falls. Het is weliswaar bewolkt, maar geen van beiden hebben dit park nog bezocht. Na het tonen van mijn National Parks pas lopen we naar het eerste uitzichtpunt.

Hier moet je wat klimmen, maar dan heb je ook wat. Vooral vandaag, want de rivier staat perfect hoog. Niet zo hoog, dat je de rotsen nauwelijks meer ziet, maar wel zo hoog, dat de watervallen indrukwekkend zijn.


De andere twee uitzichtspunten zijn minder uitdagend, daar kun je zelfs met een rolstoel komen. Alleen kun je van daaruit de grootste waterval minder goed zien.


Na ettelijke foto's lopen we een deel van het rivierpad tot we bij het watervalletje komen, dat van de zomer droog was en waar we naar beneden klommen naar de rivier. Langs de ruines van het Patowmack Canal lopen we terug.

Het is minder koud, dan gisteren, voornamelijk omdat het windstil is (in scherp contrast met Nederland horen we de hele dag van familie van Marjan en Roland). Na een kort bezoek aan het Visitor's Center en een praatje met de ranger daar, gaan we op weg naar Alexandria om te lunchen.

Daar parkeren we in een van de parkeergarages en lopen naar Gadsby's Tavern. Dit restaurant, waar ooit ook George Washington dineerde, serveert authentieke Virginia pinda soep, die laatst ook op de Travel Channel werd genoemd.

Op mijn aanraden bestellen Marjan en Roland daar ook een kop van en zo te zien vinden ze het lekker, want die gaat schoon op. Alle drie bestellen we dan ook nog eens de heerlijke sandwich met gerookte zalm en bacon en we kunnen er weer tegenaan.

Voor vanmiddag staat Mount Vernon op het programma en, al heb ik zo mijn geijkte route daarheen, we besluiten op de richting aanwijzingen van Rolands Tom Tom af te gaan. Alleen heeft hij waarschijnlijk het plaatsje ingevoerd, dus zegt de Tom Tom dame opeens midden in een woonbuurt, dat we onze bestemming hebben bereikt. Oeps!

Gelukkig heb ik nog wel een beetje richtingsgevoel en een idee, waar we zijn en we vinden de Old Mount Vernon Road en dan de Mount Vernon Memorial Highway. Maar moeten we daar links of rechts? Ik gok eerst links, dan toch maar rechts. Roland vraagt het toch Tom Tom maar even en we blijken maar zo'n kilometer van het landgoed verwijderd te zijn (naar links, dus mijn eerste inclinatie was goed).

We parkeren en kopen tickets. Sinds ik de laatste keer hier was zijn er een visitor's center en museum bij gebouwd. We kunnen een film van twintig minuten bekijken, maar de tijd dringt een beetje, omdat ik om vijf uur thuis moet zijn voor Saskia's pianoles. Dus we lopen door naar de mansion.


Daar staat een dame in klederdracht, die praat alsof ze in de tijd van George Washington leeft. Ze vertelt mij een feitje, dat ik nog niet wist (niet echt interessant voor niet-kenners van de geschiedenis van Virginia). Dat is de reden, waarom ik ieder bezoek aan deze plaatsen leuk vind: ik leer iedere keer weer wat nieuws.


We kunnen zo mee met de rondleiding, eerst zien we een korte film over de geschiedenis van het huis. Dan komen we de eetkamer binnen en ik kan Marjan en Roland er een schilderij van Great Falls laten zien.

In iedere kamer krijgen we toelichting over het hoe en wat. Soms wel erg langzaam (oude dame) en droog (in de heel interessante studeerkamer van George Washington), maar ook wel weer interessant.

Na de rondleiding lopen we langs de verschillende buiten gebouwen en bezoeken zowel het oude als het tegenwoordige graf van George en Martha. Vlak daarbij is ook de begraafplaats van de slaven. Die werden zonder stenen begraven, dus niemand weet, wie waar ligt. De locatie wordt gemarkeerd door twee gedenkplaten.


Dan lopen we de heuvel weer op en genieten nog even van het prachtige uitzicht over de Potomac rivier vanaf de achterkant van het huis. Marjan en Roland hebben deze rivier wel twee keer met heel andere gezichten gezien, vandaag.


Op weg naar de uitgang zien we nog de slavenkwartieren, die op dit landgoed "luxueuzer" zijn, dan op andere meer zuidelijke landgoederen. Dan lopen we door het nieuwe museum, waar we helaas ook geen tijd meer voor hebben.


Via de George Washington Memorial Parkway, met prachtige uitzichten op de Potomac en later op de skyline van Washington, rijden we naar Interstate 66.

Hier kunnen we gebruik maken van de HOV restrictie, waarbij je alleen op deze weg mag tussen 16 en 18:30 uur, als je met twee of meer mensen in de auto zit. Er is dus heel weinig verkeer en de politie is op patrouille, want we zien verscheidene auto's, die zijn staande gehouden.

Maar zo komen wij ruim op tijd voor Saskia's pianoles terug. We zetten haar af en gaan dan naar de vlaggenwinkel vlakbij. Marjan is op zoek naar een kleinere vlag van Virginia. Deze winkel heeft honderden vlaggen, maar a. ze zijn duur en b. ze zijn groter, dan wat Marjan zoekt. Jammer en onverrichterzake verlaten we de winkel weer.

Nog net voor we Saskia weer op moeten halen hebben we tijd om naar Safeway te gaan. Ik heb melk nodig, die gaat er hier met liters doorheen!

Nadat we Saskia hebben opgehaald gaan we naar Glory Days om te eten. Katja moet werken, maar Saskia en Kai gaan mee. Natuurlijk bestellen we de cheese fries, die Marjan ook erg lekker vindt (Roland houdt niet van kaas).

Roland en Marjan doen zich tegoed aan de ribs en ik bestel, waarschijnlijk voor de laatste keer tot volgende winter, want hun menu gaat veranderen, het varkenshaasspiesje met zoete aardappelfrietjes. Ik moet zeggen, dat ik me degene, die uitgenomen wordt, voel, want Roland en Marjan tracteren op vrijwel alles!! Echt heel lief!

Kai heeft nog een onbewerkt houten kruk nodig voor handenarbeid, dus stoppen we na het eten bij Michael's. Dit is een winkel, waar Marjan nog nooit is geweest, en ik geloof, dat ik een "convert" heb gemaakt! Ze vindt er allerlei potentiele leuke dingen voor haar kleinkinderen.

Zo af en toe hebben we vandaag een sneeuwvlokje gezien. En terwijl ik dit schrijf ijzelt het wat. Gelukkig lang niet zo erg als ten westen van ons, want ijs hoef ik niet!