Het is wit, koud en het dwarrelt neer

Het feestje bij Christine en Chuck gisteravond was dolgezellig. Er werden "heavy hors d'oeuvres" geserveerd en lekker, dat het was! Vooral de (warme) dadels gevuld met brie, die Karin meebracht!

Voor tienen, want we moesten Kai ophalen van het huis van zijn vriend, waren we weer thuis. Cosmo was natuurlijk superblij ons weer te zien, maar hij doet het steeds beter in zijn bench. Ik merkte, dat ik tijdens het feestje telkens aan mijn "baby" moest denken, ik ben al helemaal aan hem gehecht!

Ook hier thuis, als ik hem niet zie, heb ik constant de neiging te vragen, waar hij is. Dat moet ook wel, want die tandjes zet hij zo overal in!

Kai heeft hem vannacht op zijn kamer en als ik om negen uur opsta en ga kijken in Kai's kamer liggen ze allebei compleet voor Pampus! Kai zegt, dat hij Cosmo midden in de nacht nog buiten heeft gelaten, maar verder sliep hij door.

Als ik Cosmo uitlaat is het ijzig buiten en het voelt vochtig. Er wordt sneeuw voorspeld en die begint dan ook een uur of wat later. Voor het eerst dit seizoen is het koud genoeg en het blijft liggen ook!


Ik dacht niet dit dit seizoen nog te zien!

Cosmo vindt het prachtig, hij hapt naar de sneeuwvlokjes en samen met buurhondje Dave (de beagle van de achterburen, die de hele dag buiten moet zijn) rent hij van de ene kant van de tuin naar de andere.


De eerste sneeuwvlokjes van zijn leven op zijn koppie

Ook Saskia en Madison spelen urenlang buiten in de sneeuw. Ik heb mijn Noorse trui aan, maar na een paar keer wandelen met Cosmo heb ik het buiten wel gezien. De haard gaat aan en ik computer lekker lui de hele middag.

Katja studeert voor haar midterms, terwijl Kai Pandora, zijn slang, aan het eten probeert te krijgen. Pandora heeft al vier weken niet gegeten en ziet er slecht uit. Ze vervelt, maar die vellen blijven op haar, niet zoals tevoren, dat de hele huid er gewoon af kwam. Ook ziet ze er erg dun uit.

Het is een vrij dure regenboog boa, dus ik wil wel graag, dat Kai probeert haar weer gezond te krijgen. Op vrijdag hebben we de exotische huisdieren dierenarts opgebeld en wat suggesties gekregen.

Als die niet werken hebben we de mogelijkheid haar daarheen te brengen en dan kunnen ze Kai leren met de hand te voeden. Maar dat kost $77, dus daar moet ik even over nadenken, want volgens mij is de slang al bijna dood.

Christine belt, dat hun laatste gasten pas om twee uur vannacht vertrokken en ze is bezorgd om de gladheid vanmiddag. Ze komen dus niet een borreltje drinken om Cosmo te zien, zoals oorspronkelijk afgesproken.

Maar Karin trotseert de gladheid wel (ze woont ook veel dichter bij, natuurlijk) en ontmoet ons nieuwe huisgenootje. Hij is net uitgeteld van al het spelen.


Ondeugend zijn we zeker, Kai's schoen is bijna net zo groot als Cosmo en hij loopt er parmantig mee rond

Dan bel ik Petra, want wij hebben ook alweer een paar weken niet met elkaar gekletst.


Spelen met Dave, later rennen ze beiden blaffend langs het hek

De sneeuw blijft liggen en er valt een paar centimeter. Het vriest de hele dag, dus de hoop van de kinderen is, dat de scholen morgen later beginnen. Dat lijkt mij eerlijk gezegd ook erg lekker. Dat vroege opstaan kan ik missen als kiespijn!

We kijken de football play offs tussen de Chicago Bears en de New Orleans Saints. We zijn allemaal voor de Saints, want het zou fantastisch zijn als New Orleans, na al het leed van Katrina, in een Superbowl zou spelen. Maar het mocht niet zo zijn, de Bears winnen ruimschoots en terecht.

Dit weer maakt, dat ik alleen maar niets wil doen en dat is niet goed! Hopelijk wordt het gauw weer warmer!