Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, december 30, 2018

Over een bezoek aan het huis van een prominente dame en klaarmaken voor Oud en Nieuw

Zaterdag

Het lijkt warempel of de Zicam echt geholpen heeft. Ik word wakker zonder echte verkoudheidssymptomen, al heb ik nog wel een kikker in mijn keel eventjes. Het heeft Saskia ook geholpen, maar jammer genoeg voor Kai zet zijn verkoudheid wel door.

Kai voelt zich niet lekker genoeg om mee te gaan ergens heen en besluit thuis te blijven werken. Na een ontbijt van eieren door Berend Jan bereid maken we ons klaar. Ik loop vandaag even 5000 stappen bijeen, de rest krijg ik vanmiddag wel bij elkaar.

Flapjack en Pig hebben hun katten tv weer aan

De kinderen komen maar langzaam op gang want ze zijn gisteravond laat opgebleven en hebben ook het een en ander gedronken. Toch hebben ze geen van allen een kater. De meisjes en Sandy besluiten de mall onveilig te gaan maken.

Athena heeft kleren nodig en Saskia helpt haar maar al te graag met shoppen. Het is zo leuk te zien hoe ze zo'n goede klik met elkaar hebben. Athena is zes jaar jonger dan Saskia, maar ze lijken heel erg op elkaar. Sandy is Saskia's leeftijd en heeft ook ADHD wat bindt.

Kai blijft dus thuis en wij gaan met zijn vieren naar de stad. We rijden naar de buurt dichtbij de dierentuin. Het is er druk dus we vinden geen parkeerplaats langs de weg. Dan parkeert Rick maar in de garage van het Marriott hotel.

Aan de overkant is de Lebanese Taverna en daar gaan we lunchen. Rick en ik bestellen een salade met kip shawarma, Ana Maria de Libanese hamburger (gemaakt van lamsvlees) en Berend Jan de Chef's sample, kleine hapjes van hun beste gerechten.

We smullen van onze gerechten en het is heel gezellig. We hebben zoveel te bepraten! Maar we willen ook nog wat zien vanmiddag dus rekenen af.

Het is prachtig weer, al staat er een flinke koude bries. We besluiten de van in de Marriott garage te laten staan en naar de Hillwood Mansion te lopen. Dat is een wandeling van 3,5 kilometer. We hebben allemaal stappentellers en ik haal in ieder geval met gemak mijn tienduizend stappen.

We kopen kaartjes in het bezoekerscentrum en kijken dan de film over het leven van Marjorie Merriweather Post, die hier tot 1973 woonde. Zij verzamelde kunst, voornamelijk Russische en Franse, maar er hangen ook een aantal Nederlandse schilderijen in de eetkamer.

Rick is hier ook nog nooit geweest dus ik ben de enige, die al meerdere malen in dit mooie landhuis is geweest. Marjorie Merriweather Post was de erfgename van de uitvinder van veel cereals. Zij bouwde dat bedrijf uit tot General Foods, nog steeds een van de grootste bedrijven hier in de VS.



Ze was vier keer getrouwd en iedere keer kwam ze weer in andere cirkels terecht. Diplomatieke (ze kende een heel aantal presidentsfamilies), miljonairs en meer, ze had ze allemaal als gasten. Als die mensen dan kwamen eten kregen ze nooit hetzelfde voorgeschoteld en nooit op hetzelfde servies.




Na het eten liet Marjorie hen dan haar verzamelde schatten zien. Ze had een zeer verfijnde smaak, dat zien we tijdens deze rondleiding zeker! Rick vraagt zich af hoeveel dit alles waard is en Vee, de gids, antwoordt dat het eigenlijk niet in te schatten is. Alles wat we zien is uniek, ooit van een koninklijk huis geweest of althans ermee te maken gehad.

We lopen door de woonkamers, enorme eetkamer met unieke tafel en keuken, die precies zo is als hij in de jaren vijftig was. Dan zien we mijn favoriete zaal waar Marjorie de nieuwste films liet zien, maar waar ook een paar prachtige Russische schilderijen hangen. Van een ervan heeft Faberge zelfs een doosje laten maken.


De meest imposante zaal vind ik de balzaal waar ook de nieuwste films werden vertoond. Marjorie deed dat zowel voor haar prominente gasten als haar personeel. De Russische schilderijen hier vind ik prachtig.
Uit een stuk jade gesneden met groen precies op de juiste plek, heel bijzonder!


Het schilderij staat op de Faberge doos, laat wel zien wat voor invloed Marjorie had!

De tijd begint te dringen en Vee haast ons naar boven. We zien de prachtige slaapkamer van Marjorie en haar badkamer. Dan nog een paar kamers en dan is het na vijven en sluit het landhuis. In mijn ervaring erg on-Amerikaans om zo op de minuut te zijn met sluiten.
 
Marjorie en haar jongste dochter
 
 



Ook de winkel is al gesloten terwijl Ana Maria nog graag rond had willen kijken. Gelukkig heeft ze voor de rondleiding al een leuke hoed gekocht daar. Die staat Ana Maria heel goed, maar ze probeert mij er ook een aan te praten en ik houd absoluut niet van iets op mijn hoofd! Aan mij is zo'n hoed niet besteed.

Het is later dan we gedacht hadden en al bijna donker. Rick bestelt dus een Uber die ons terugbrengt naar het Marriott hotel. We rijden terug naar huis en Saskia, Sandy en Athena zijn ook net terug na een succesvol bezoek aan Tysons Corner.

Zij gaan met zijn drieen en Saskia's vriendin Nathalie uit eten in het Mosaic District. Wij hebben een reservering bij Jaipur en Kai gaat met ons mee. Het wordt gezellig en lekker, zoals altijd. Ik wil telkens wat anders bestellen, maar eindig toch weer met mijn Saag Paneer.

De gerechten van de anderen zien er ook lekker uit, maar er zijn vrijwel geen groentes bij en dat vind ik altijd minder. Het gesprek is weer erg leuk en Kai wordt er ook in betrokken. Ik ben blij dat hij er niet voor spek en bonen bijzit. Ik ga iedereen weer missen als ze morgen vertrekken!

We mogen elkaar dan niet vaak zien, maar de grote band, die mijn broer en ik, en nu ook mijn schoonzus en Rick erbij, altijd hebben gehad is er zeker ondanks de afstand.

Het voelt zo vertrouwd om ze hier te hebben en ik vind het super voor Saskia dat ze een neef en nicht heeft waar ze het heel goed mee kan vinden. Iedereen is eigenlijk te jong voor Katja en Kai, al zijn zij ook dol op hun neefjes en nichtjes.

Saskia, Sandy en Athena komen na tienen ook weer terug. Zij hebben lekker gegeten bij True Food Kitchen. Bewijs dat je niet nadat de rekening gebracht wordt meteen een restaurant hoeft te verlaten. Zij bleven nog anderhalf uur napraten.

Wij kijken nog even de film Little Foot en dan gaat iedereen naar bed. Morgenochtend vertrekken ze weer voor dag en dauw. Het was een super leuk bezoek!

Zondag

Vannacht werd ik toch weer wakker met keelpijn, grr!! Ietwat geradbraakt sta ik dan om acht uur op. Dat was de streeftijd om te vertrekken zei Berend Jan gisteren. Ze zijn echter nog lang niet klaar en de kinderen, die tot half drie wakker bleven, zijn nog in geen velden of wegen te bekennen.

Toch spelen Berend Jan en Ana Maria het klaar om net voor negenen te vertrekken. Het is altijd weer even slikken om afscheid te nemen, maar Rick en ik hopen komend jaar Ottawa een bezoek te brengen.

Wij gaan ontbijt halen bij Starbucks en onderweg besluiten we na het ontbijt en douchen onze boodschappen voor Oud en Nieuw te gaan halen. We beginnen bij Total Wine en kopen wijn en bier in.

Bij de Giant ernaast vinden we ook heel veel van ons lijstje en als laatste gaan we naar Whole Foods. Daar eten Rick en ik lunch aan de bar met de visgerechten. We bestellen beiden een gemengde salade met gegrilde zalm. Het is werkelijk perfect bereid!

Dan werken we ons lijstje bij Whole Foods af en vinden alles behalve bruschetta. Giant had die ook niet en nu vind ik het wel jammer dat we dit jaar niet naar Wegmans zijn gegaan voor deze inkopen. Die hebben heerlijke bruschetta en crostini.

Thuis pakken we de zakken uit, maar ik voel me nogal gammel en besluit de rest van de middag rust te nemen. We gaan nog wel even langs Jeanne om haar pakje stroopwafels te brengen. Van haar krijgen we een lekkere doos Ferrero Rocher chocolaatjes, die we morgenavond zullen presenteren.

Rick maakt het gebroken lampje in onze blauwe "landingsbaan" en gaat dan toch nog even wat dingen halen bij Trader Joe's en Giant. Ik ben vergeten Nederlandse poedersuiker te bestellen bij de oliebollen. Ik vind de gewoonlijke Amerikaanse zo kalkachtig smaken want ze doen er maiszetmeel in. Rick neemt organische mee van Trader Joe's, die er meer als alleen suiker uitziet. We zullen zien.

Ook vindt Rick bruschetta bij Trader Joe's, maar geen crostini's. Morgen nog maar eens kijken bij Whole Foods dan. Ik heb nu spijt daar vanmiddag geen zakje van mee te hebben genomen.

Voor ons avondeten bestellen we makkelijk Chinees. Het is alweer een tijdje geleden dat we dat aten en het smaakt erg lekker. Ik heb pittige kip Hunan met broccoli, wortel en champignons. Rick heeft General Tso's kip, waar ik ook dol op ben, maar het is gefrituurd dus niet op mijn dieetlijst. Rick heeft er minder moeite mee soms even dat dieet opzij te zetten, dan ik.

Dan gaan we in de basement een paar Jeopardy spelletjes op de X-Box spelen. Erg gezellig zo met zijn viertjes! Ik vind uit dat Saskia een formidabele speelster is! Ik wil wel meer trivia spelletjes met haar spelen. We winnen telkens weer van Kai en Rick, al spant het erom.

Tegen tienen komt een van Saskia's vrienden hier en zijn wij ook moe, vooral Kai en ik met onze verkoudheden. Morgen en overmorgen nog grote happenings en dan denk ik dat ik instort, maar hopelijk valt het mee. Ik heb teveel gevraagd van mijn lichaam deze week en op een gegeven moment breekt dat meestal op. Heel fijn natuurlijk als dat niet gebeurt.

vrijdag, december 28, 2018

Over een uitje naar een grot

Vannacht heeft het geplensd en onze achtertuin is een meer! De grond is zo nat dat het water niet meer geabsorbeerd wordt. Het maakt ook dat we wat langer blijven liggen maar om half negen zijn Rick, Berend Jan, Ana Maria en ik beneden.

Berend Jan heeft gisteren een dozijn verse eieren gekocht bij Chrysalis. Hij bakt er een paar voor ons als ontbijt en we eten gezellig met zijn vieren. De eieren zijn heerlijk en Ana Maria en ik hebben er ook een tomaat bij.


Terwijl ik mijn uur op de plaats loop praten we verder. Het is zo leuk om drie dagen echt van elkaars gezelschap te kunnen genieten. Het komt maar zo weinig voor dat we zoveel tijd met elkaar hebben, vooral nu de kinderen volwassen zijn.
Kai en Orion zijn maatjes

We nemen allemaal de tijd om ons klaar te maken en hebben dan lunch van de overblijfselen van ons kerstavond buffet en de pizza's die gisteravond niet opgingen. Ik snijd een stel mini komkommertjes in reepjes en heb daar gerookte zalm, prosciutto en brie bij.

Om een uur hebben we iedereen bij elkaar en gaan we in twee auto's naar Front Royal. Ik ga mee met Berend Jan en Ana Maria, Rick heeft de kinderen. Het regent en is heel mistig wat wel mooie taferelen geeft in de voetheuvels van de Appalachen.

Drie kwartier later komen we aan bij Skyline Caverns. Dit is mijn favoriete grot in deze omgeving en ik wil de anderen laten zien waarom. Sandy en Athena zijn nog nooit in een grot geweest dus dit wordt hun eerste ervaring daarmee. Voor de anderen is het ook al vele jaren geleden.

De Shenandoah heeft mijlen aan grotten en de beroemdste is Luray. Dat is echter zo toeristisch geworden en Skyline vind ik unieker. Er is best een grote groep om naar beneden te gaan vandaag.

Dan is onze gids en hij is erg grappig. Ik herken wel een paar van de grapjes omdat ik deze rondleiding al vaak gedaan heb, maar hij brengt ook zijn eigen humor erin. Deze grot is in 1937 ontdekt en is een van vier grotten ter wereld met een unieke formatie.

We zien mooie formatie en drie stroompjes. Ook zien we twee vijvertjes met prachtige reflecties. De grootste formatie hier heeft de vorm van een adelaar. Maar het bijzondere deel van deze grot komt aan het einde.
 






Bij het uitgraven "prikten" de ontdekkers door een vacuum en in de kamers daarachter vonden ze bloemachtige formaties, die anthodites worden genoemd. Ze zijn spierwit en heel langzaam groeiend. Ze schatten dat het 7000 jaar duurde om twee centimeter te groeien. Het is werkelijk adembenemend mooi!









Berend Jan en Ana Maria zijn geologen en genieten extra van dit alles. Maar ook de anderen zie ik zeer geinteresseerd rondkijken. Dit was zeker een goed uitje om met zijn allen te doen!

Op de terugweg stoppen we nog in Manassas bij een Checkers om hongerige magen te vullen. BJ koopt er een vijftal kipnuggets en een heel zoete smoothie. Ana Maria en ik houden ons ver van alle gefrituurde en zoete dingen hier. Ana Maria neemt wel een slok van de smoothie, maar vindt die ook veel te zoet.

Wij gaan nu meteen naar huis en Rick gaat nog een kaart kopen bij de Hallmark winkel. Daarnaast is de ABC winkel, de slijterij hier in Virginia. Rick koopt er ingredienten voor een bloody Mary. Sandy koopt whisky en Saskia fireball shots. Het is interessant dat al onze kinderen (behalve Athena) nu alcohol kunnen kopen.

Thuis maken Rick en ik en Saskia en Laura ons klaar om naar de overburen te gaan. Daar is een receptie voor het kersverse echtpaar Mary Kate en Mitch. Zij zijn na elkaar een half jaar te kennen half december in Utah getrouwd.

Dit is een Mormoonse familie en al jaren vind ik het interessant hun religie te volgen. Hun kinderen trouwen allemaal heel jong, behalve hun oudste dochter, die inmiddels begin dertig is, en een van de zoons, maar die is nog jonger dan Kai.

We zijn vrij vroeg en sluiten aan in de rij om te kletsen met het kersverse paar. Ik dacht dat we niets met ze te bespreken zouden hebben, maar ze hebben zoveel vragen dat we de rij achter ons zien groeien. Wij zijn het die het gesprek afbreken zodat anderen met hen kunnen praten.

Het voelt allemaal wat vreemd, maar dat is misschien omdat we zoiets nooit zelf hebben gedaan met ons eigen huwelijk of de bruiloft van Katja. Dit paar is in Utah getrouwd en dit is dus hun receptie waar de bruid is opgegroeid. Wij brachten dan ook een kaart met een cheque voor het bruidspaar als cadeau.

Na een half uurtje nemen we weer afscheid, blij dat we het excuus hebben familie uit Canada over te hebben. Saskia en Laura vragen verbaasd waarom we alweer terug zijn. Zij gaan vol goede moed naar de overkant.

Een half uur later lopen zij ook weer binnen. Nu begrijpen ze waarom wij niet lang bleven. Zij werden langs hun vriendin Mary Kate gehaast omdat er nog zo'n lange rij om te feliciteren stond. Ze zagen een paar van hun vroegere schoolvriendinnen, maar verder vonden ze het ook niets.

Voor het avondeten bestellen we Thais eten. We hebben de tafel in de eetkamer nog klaar staan voor acht personen. Saskia heeft al een pizza gegeten, dus zij eet niet mee. De discussies zijn zo grappig, want iedereen weet alles beter. Maar het is op een vriendelijke manier en niets zwaars (politiek zijn we het enorm met elkaar eens).

Na het eten is het niet anders. De kinderen hebben eindeloze gespreksstof en wij ook. Orion is helemaal door de war. Hij blaft niet meer tegen alles en iedereen en vanavond met veel lawaai ligt hij te slapen.

Dit is hoe het zou moeten zijn met Orion. Als de kinderen hier nog hadden gewoond was hij al gauw gewend aan al die mensen. Orion blafte zelfs niet tegen Laura toen ze binnenkwam. Nu zitten al die enge vreemdelingen om hem heen en hij ligt te slapen.

Morgen de laatste dag met deze gezellige familie. We gaan verschillende dingen doen afhankelijk van de groep. Wat wij gaan doen is bijna zeker, maar nog niet helemaal.


donderdag, december 27, 2018

Over een gezellige middag wijngaarden

Als ik Rick en Berend Jan beneden hoor sta ik ook maar op. De mannen hebben kerststol als ontbijt op en de koffie staat klaar. Voor mezelf pocheer ik een ei en snijd een tomaat op.

Niet veel later volgen Ana Maria, Kai en Saskia. Ik ga op de plaats hardlopen zodat ik toch sociaal kan zijn. Na haar ontbijt gaat Ana Maria buiten hardlopen. Ik was graag meegegaan, maar ik heb nog steeds last van mijn knieen en wil eerst goede steunzolen hebben voor ik weer echt kan hardlopen.


Tegen tienen komen Sandy en Athena ook uit de basement naar boven. Zij hebben heerlijk geslapen, gelukkig. We maken ons allemaal klaar en de laatste, die doucht, moet het met lauw water doen. Onze boiler kan zes lange douches niet aan.

We gaan vanmiddag opsplitsen. Wij ouders gaan naar Middleburg voor een middagje wijngaarden en de kinderen gaan met de metro naar Washington. Daar gaan ze naar het natuurhistorische museum. Gelukkig is dat nog open ondanks dat de federale regering gesloten is.

Wij gaan eerst naar het centrum van het gezellige oude plaatsje Middleburg. Daar hopen we bij de delicatessenzaak een picknick lunch bij elkaar te krijgen. Alleen blijkt de delicatessenzaak nu een oesterbar te zijn. Gelukkig is er ook de Safeway waar we lekkere kazen en vleeswaren kopen en een zakje worteltjes om toch wat gezonds te hebben.



De eerste wijngaard, die we bezoeken is Cana. Daar bestellen we ieder een glas wijn. Rood voor de mannen en wit voor Ana Maria en mij. Het is goede wijn en de meegebrachte lekkernijen smaken er heel goed bij!


We zitten gezellig te kletsen met het mooie uitzicht over de wijnranken en de heuvels van de Piedmont. Als we klaar zijn ruimen we op en gaan naar de tweede wijngaard, Chrysalis. Hun wijnen zijn mijn favoriet in deze omgeving, maar tegenwoordig hebben ze een enorm proeflokaal en de gezellige sfeer van het vorige is er niet meer.

De wijn wordt ook door Berend Jan en Ana Maria helemaal goedgekeurd. Ze nemen een fles van de Sarah's Patio Red mee naar huis. Het is gezellig zo met zijn vieren en voor we het weten is het tijd om naar huis te gaan.

De kinderen zijn intussen ook terug en hebben een leuke middag gehad in het natuurhistorische museum. Saskia heeft ze tevens meegenomen naar de Amsterdam Falafel Shop. Daar hebben ze frietjes op de Nederlandse manier met allerlei sauzen en natuurlijk falafels

Iedereen heeft een leuke middag gehad en nu gaan we met zijn allen Italiaans eten bij Pazzo Pomodoro. Daar heb ik een tafel voor acht gereserveerd en Michael, die we al lang kennen van achter de bar, is onze ober.

Het wordt erg gezellig en iedereen is blij met zijn of haar eten. Ik heb de zuppa di pesce weer met allerlei zeevruchten in een tomaten met anijs soep. Erg lekker! Al moet ik zeggen dat de pizza's er ook wel erg lekker uitzien! Soms mis ik lekker snoepen van die korst wel.

Thuis gaat Saskia naar een feestje en de rest van ons kijken naar de film Life of the Party. Ik ben de enige, die hem al gezien heeft, maar vind het niet erg hem nog eens te zien. Het was weer een heel leuke dag en er komen er nog twee!