Een heerlijke dag met goed medisch nieuws

Om tien voor zes word ik wakker van een sms. Het is Sharon, die een nare verkoudheid heeft en daarom de personal training voor vandaag afzegt. Het voelt bijna als vrij krijgen. Nu hoef ik niet naar Anytime Fitness en verder staat er vandaag ook niets op mijn lijstje.

We hebben de lamellen helemaal dicht en daardoor is het donker in de kamer. Rick blijft daardoor tot kwart voor acht liggen. Ik maak het nog gortiger en sta pas tegen half negen op. Misschien moeten we toch maar weer wat licht toelaten om vroeger op te staan.

Het is prachtig weer en dat maakt het begin van de week wel zo vrolijk. Rick vertrekt en ik beleg plakjes tomaat met kaas en smelt die in de magnetron. De Juan Valdez koffie smaakt nog altijd lekker erbij.

Dan neem ik Orion mee naar boven voor mijn uur op de elliptische machine. Al woordspelletjes spelend gaat dat vrij snel voorbij. Om half elf heb ik al mijn stappen bijeen. Nu nog even Orion meenemen voor zijn wandeling en dan mag ik een tijdje rusten van mezelf.

Niet lang want ik wil de was opvouwen voor ik ga douchen. Die ligt daar tegenwoordig een tijdje en Rick en ik nemen de kledingstukken, die we nodig hebben, eruit. Daardoor bestaat de was nu voornamelijk uit sokken en ondergoed. Die sokken zijn altijd een puzzel, ik zou willen dat Rick, net als ik, alleen zwart had.

Als ik weer presentabel ben ga ik met Orion in de van naar Whole Foods. Daar werk ik een boodschappenlijstje af en neem middageten mee. Thuis geniet ik van mijn salade en sardientjes. Rick zal het nooit snappen, maar dit is een van mijn favoriete lunches.

Op weg naar huis rijd ik even langs mijn twee favoriete voor Kerst versierde huizen, die overdag ook heel leuk zijn. De ene heeft candy canes en de andere de Grinch. De Grinch versieringen worden er elk jaar meer. Denkelijk kopen ze er een of twee dingen bij. Zo leuk!

 

 

Het is intussen zo'n vijftien graden voor het huis in de zon. Ik doe Orion aan zijn lange lijn en ga genieten van de zon. Ik ben niet de enige, die nu graag buiten is en Orion blaft vooral erg tegen de buurman.

Als ik probeer Orion naar me toe te trekken breekt een van mijn nagels helemaal af. Hij is niet zo groot als Cosmo, maar veel sterker! Zodra iedereen weer weg is komt hij lief naast me liggen. Zo besteden we een paar warme uren in de zon.

Tegen vieren verdwijnt de zon achter de huizen en wordt het meteen te koel. Net als we binnen zijn komt de grote bladerstofzuiger van Vienna door ons pleintje. Eindelijk zijn de bergen bladeren weg! Wij hebben geen eiken dichtbij, maar die zitten nog vol bladeren dus die mensen moeten nog een tijdje harken.

Op de website van mijn dokterspraktijk ga ik kijken of de resultaten van mijn bloedtest van vrijdag al terug zijn. Dat blijkt het geval en Beth, mijn nurse practitioner, is duidelijk heel tevreden. Alle nummers zijn prima, inclusief mijn cholesterol en dat is al jaren niet het geval! Bewijs dat mijn dieet goed is.

Om te vieren dat we zo gezond bezig zijn gaan we shabu shabu eten. Ok, toegegeven, Rick doet dit vooral voor mij. Hij vindt het zonder rijst of noedels te weinig eten. Het is dan ook erg licht, maar zo heerlijk!

Dit keer neemt Rick gewoon meer vlees en vis en ik heb zoals altijd de vijf stukjes ieder van flinterdunne biefstuk en zalm. Het is gezellig zo samen voor een pot soep te zitten. Dit is mijn favoriete soort fondue want smaakvol, maar niet zwaar. Rick is er dit keer ook meer over te spreken gelukkig. Ik denk dat zijn maag ook kleiner wordt.

Thuis gaat de tv aan. We zijn beiden te moe om versieringen in de boom te hangen. Dat komt morgen of overmorgen wel. Ik ben blij volop van dit warmere weer genoten te hebben want het wordt weer flink kouder de komende dagen. Vandaag had ik zoveel minder pijn dat ik weet dat de temperatuur van alles te maken heeft met hoe ik me voel.