Over een uitje naar een grot

Vannacht heeft het geplensd en onze achtertuin is een meer! De grond is zo nat dat het water niet meer geabsorbeerd wordt. Het maakt ook dat we wat langer blijven liggen maar om half negen zijn Rick, Berend Jan, Ana Maria en ik beneden.

Berend Jan heeft gisteren een dozijn verse eieren gekocht bij Chrysalis. Hij bakt er een paar voor ons als ontbijt en we eten gezellig met zijn vieren. De eieren zijn heerlijk en Ana Maria en ik hebben er ook een tomaat bij.

Terwijl ik mijn uur op de plaats loop praten we verder. Het is zo leuk om drie dagen echt van elkaars gezelschap te kunnen genieten. Het komt maar zo weinig voor dat we zoveel tijd met elkaar hebben, vooral nu de kinderen volwassen zijn.

Kai en Orion zijn maatjes

We nemen allemaal de tijd om ons klaar te maken en hebben dan lunch van de overblijfselen van ons kerstavond buffet en de pizza's die gisteravond niet opgingen. Ik snijd een stel mini komkommertjes in reepjes en heb daar gerookte zalm, prosciutto en brie bij.

Om een uur hebben we iedereen bij elkaar en gaan we in twee auto's naar Front Royal. Ik ga mee met Berend Jan en Ana Maria, Rick heeft de kinderen. Het regent en is heel mistig wat wel mooie taferelen geeft in de voetheuvels van de Appalachen.

Drie kwartier later komen we aan bij Skyline Caverns. Dit is mijn favoriete grot in deze omgeving en ik wil de anderen laten zien waarom. Sandy en Athena zijn nog nooit in een grot geweest dus dit wordt hun eerste ervaring daarmee. Voor de anderen is het ook al vele jaren geleden.

De Shenandoah heeft mijlen aan grotten en de beroemdste is Luray. Dat is echter zo toeristisch geworden en Skyline vind ik unieker. Er is best een grote groep om naar beneden te gaan vandaag.

Dan is onze gids en hij is erg grappig. Ik herken wel een paar van de grapjes omdat ik deze rondleiding al vaak gedaan heb, maar hij brengt ook zijn eigen humor erin. Deze grot is in 1937 ontdekt en is een van vier grotten ter wereld met een unieke formatie.

We zien mooie formatie en drie stroompjes. Ook zien we twee vijvertjes met prachtige reflecties. De grootste formatie hier heeft de vorm van een adelaar. Maar het bijzondere deel van deze grot komt aan het einde.

 

Bij het uitgraven "prikten" de ontdekkers door een vacuum en in de kamers daarachter vonden ze bloemachtige formaties, die anthodites worden genoemd. Ze zijn spierwit en heel langzaam groeiend. Ze schatten dat het 7000 jaar duurde om twee centimeter te groeien. Het is werkelijk adembenemend mooi!

Berend Jan en Ana Maria zijn geologen en genieten extra van dit alles. Maar ook de anderen zie ik zeer geinteresseerd rondkijken. Dit was zeker een goed uitje om met zijn allen te doen!

Op de terugweg stoppen we nog in Manassas bij een Checkers om hongerige magen te vullen. BJ koopt er een vijftal kipnuggets en een heel zoete smoothie. Ana Maria en ik houden ons ver van alle gefrituurde en zoete dingen hier. Ana Maria neemt wel een slok van de smoothie, maar vindt die ook veel te zoet.

Wij gaan nu meteen naar huis en Rick gaat nog een kaart kopen bij de Hallmark winkel. Daarnaast is de ABC winkel, de slijterij hier in Virginia. Rick koopt er ingredienten voor een bloody Mary. Sandy koopt whisky en Saskia fireball shots. Het is interessant dat al onze kinderen (behalve Athena) nu alcohol kunnen kopen.

Thuis maken Rick en ik en Saskia en Laura ons klaar om naar de overburen te gaan. Daar is een receptie voor het kersverse echtpaar Mary Kate en Mitch. Zij zijn na elkaar een half jaar te kennen half december in Utah getrouwd.

Dit is een Mormoonse familie en al jaren vind ik het interessant hun religie te volgen. Hun kinderen trouwen allemaal heel jong, behalve hun oudste dochter, die inmiddels begin dertig is, en een van de zoons, maar die is nog jonger dan Kai.

We zijn vrij vroeg en sluiten aan in de rij om te kletsen met het kersverse paar. Ik dacht dat we niets met ze te bespreken zouden hebben, maar ze hebben zoveel vragen dat we de rij achter ons zien groeien. Wij zijn het die het gesprek afbreken zodat anderen met hen kunnen praten.

Het voelt allemaal wat vreemd, maar dat is misschien omdat we zoiets nooit zelf hebben gedaan met ons eigen huwelijk of de bruiloft van Katja. Dit paar is in Utah getrouwd en dit is dus hun receptie waar de bruid is opgegroeid. Wij brachten dan ook een kaart met een cheque voor het bruidspaar als cadeau.

Na een half uurtje nemen we weer afscheid, blij dat we het excuus hebben familie uit Canada over te hebben. Saskia en Laura vragen verbaasd waarom we alweer terug zijn. Zij gaan vol goede moed naar de overkant.

Een half uur later lopen zij ook weer binnen. Nu begrijpen ze waarom wij niet lang bleven. Zij werden langs hun vriendin Mary Kate gehaast omdat er nog zo'n lange rij om te feliciteren stond. Ze zagen een paar van hun vroegere schoolvriendinnen, maar verder vonden ze het ook niets.

Voor het avondeten bestellen we Thais eten. We hebben de tafel in de eetkamer nog klaar staan voor acht personen. Saskia heeft al een pizza gegeten, dus zij eet niet mee. De discussies zijn zo grappig, want iedereen weet alles beter. Maar het is op een vriendelijke manier en niets zwaars (politiek zijn we het enorm met elkaar eens).

Na het eten is het niet anders. De kinderen hebben eindeloze gespreksstof en wij ook. Orion is helemaal door de war. Hij blaft niet meer tegen alles en iedereen en vanavond met veel lawaai ligt hij te slapen.

Dit is hoe het zou moeten zijn met Orion. Als de kinderen hier nog hadden gewoond was hij al gauw gewend aan al die mensen. Orion blafte zelfs niet tegen Laura toen ze binnenkwam. Nu zitten al die enge vreemdelingen om hem heen en hij ligt te slapen.

Morgen de laatste dag met deze gezellige familie. We gaan verschillende dingen doen afhankelijk van de groep. Wat wij gaan doen is bijna zeker, maar nog niet helemaal.