Over een bezoek aan het huis van een prominente dame en klaarmaken voor Oud en Nieuw

Zaterdag

Het lijkt warempel of de Zicam echt geholpen heeft. Ik word wakker zonder echte verkoudheidssymptomen, al heb ik nog wel een kikker in mijn keel eventjes. Het heeft Saskia ook geholpen, maar jammer genoeg voor Kai zet zijn verkoudheid wel door.

Kai voelt zich niet lekker genoeg om mee te gaan ergens heen en besluit thuis te blijven werken. Na een ontbijt van eieren door Berend Jan bereid maken we ons klaar. Ik loop vandaag even 5000 stappen bijeen, de rest krijg ik vanmiddag wel bij elkaar.

Flapjack en Pig hebben hun katten tv weer aan

De kinderen komen maar langzaam op gang want ze zijn gisteravond laat opgebleven en hebben ook het een en ander gedronken. Toch hebben ze geen van allen een kater. De meisjes en Sandy besluiten de mall onveilig te gaan maken.

Athena heeft kleren nodig en Saskia helpt haar maar al te graag met shoppen. Het is zo leuk te zien hoe ze zo'n goede klik met elkaar hebben. Athena is zes jaar jonger dan Saskia, maar ze lijken heel erg op elkaar. Sandy is Saskia's leeftijd en heeft ook ADHD wat bindt.

Kai blijft dus thuis en wij gaan met zijn vieren naar de stad. We rijden naar de buurt dichtbij de dierentuin. Het is er druk dus we vinden geen parkeerplaats langs de weg. Dan parkeert Rick maar in de garage van het Marriott hotel.

Aan de overkant is de Lebanese Taverna en daar gaan we lunchen. Rick en ik bestellen een salade met kip shawarma, Ana Maria de Libanese hamburger (gemaakt van lamsvlees) en Berend Jan de Chef's sample, kleine hapjes van hun beste gerechten.

We smullen van onze gerechten en het is heel gezellig. We hebben zoveel te bepraten! Maar we willen ook nog wat zien vanmiddag dus rekenen af.

Het is prachtig weer, al staat er een flinke koude bries. We besluiten de van in de Marriott garage te laten staan en naar de Hillwood Mansion te lopen. Dat is een wandeling van 3,5 kilometer. We hebben allemaal stappentellers en ik haal in ieder geval met gemak mijn tienduizend stappen.

We kopen kaartjes in het bezoekerscentrum en kijken dan de film over het leven van Marjorie Merriweather Post, die hier tot 1973 woonde. Zij verzamelde kunst, voornamelijk Russische en Franse, maar er hangen ook een aantal Nederlandse schilderijen in de eetkamer.

Rick is hier ook nog nooit geweest dus ik ben de enige, die al meerdere malen in dit mooie landhuis is geweest. Marjorie Merriweather Post was de erfgename van de uitvinder van veel cereals. Zij bouwde dat bedrijf uit tot General Foods, nog steeds een van de grootste bedrijven hier in de VS.

Ze was vier keer getrouwd en iedere keer kwam ze weer in andere cirkels terecht. Diplomatieke (ze kende een heel aantal presidentsfamilies), miljonairs en meer, ze had ze allemaal als gasten. Als die mensen dan kwamen eten kregen ze nooit hetzelfde voorgeschoteld en nooit op hetzelfde servies.

Na het eten liet Marjorie hen dan haar verzamelde schatten zien. Ze had een zeer verfijnde smaak, dat zien we tijdens deze rondleiding zeker! Rick vraagt zich af hoeveel dit alles waard is en Vee, de gids, antwoordt dat het eigenlijk niet in te schatten is. Alles wat we zien is uniek, ooit van een koninklijk huis geweest of althans ermee te maken gehad.

We lopen door de woonkamers, enorme eetkamer met unieke tafel en keuken, die precies zo is als hij in de jaren vijftig was. Dan zien we mijn favoriete zaal waar Marjorie de nieuwste films liet zien, maar waar ook een paar prachtige Russische schilderijen hangen. Van een ervan heeft Faberge zelfs een doosje laten maken.

De meest imposante zaal vind ik de balzaal waar ook de nieuwste films werden vertoond. Marjorie deed dat zowel voor haar prominente gasten als haar personeel. De Russische schilderijen hier vind ik prachtig.

Uit een stuk jade gesneden met groen precies op de juiste plek, heel bijzonder!

Het schilderij staat op de Faberge doos, laat wel zien wat voor invloed Marjorie had!

De tijd begint te dringen en Vee haast ons naar boven. We zien de prachtige slaapkamer van Marjorie en haar badkamer. Dan nog een paar kamers en dan is het na vijven en sluit het landhuis. In mijn ervaring erg on-Amerikaans om zo op de minuut te zijn met sluiten.

 

Marjorie en haar jongste dochter

 

 

Ook de winkel is al gesloten terwijl Ana Maria nog graag rond had willen kijken. Gelukkig heeft ze voor de rondleiding al een leuke hoed gekocht daar. Die staat Ana Maria heel goed, maar ze probeert mij er ook een aan te praten en ik houd absoluut niet van iets op mijn hoofd! Aan mij is zo'n hoed niet besteed.

Het is later dan we gedacht hadden en al bijna donker. Rick bestelt dus een Uber die ons terugbrengt naar het Marriott hotel. We rijden terug naar huis en Saskia, Sandy en Athena zijn ook net terug na een succesvol bezoek aan Tysons Corner.

Zij gaan met zijn drieen en Saskia's vriendin Nathalie uit eten in het Mosaic District. Wij hebben een reservering bij Jaipur en Kai gaat met ons mee. Het wordt gezellig en lekker, zoals altijd. Ik wil telkens wat anders bestellen, maar eindig toch weer met mijn Saag Paneer.

De gerechten van de anderen zien er ook lekker uit, maar er zijn vrijwel geen groentes bij en dat vind ik altijd minder. Het gesprek is weer erg leuk en Kai wordt er ook in betrokken. Ik ben blij dat hij er niet voor spek en bonen bijzit. Ik ga iedereen weer missen als ze morgen vertrekken!

We mogen elkaar dan niet vaak zien, maar de grote band, die mijn broer en ik, en nu ook mijn schoonzus en Rick erbij, altijd hebben gehad is er zeker ondanks de afstand.

Het voelt zo vertrouwd om ze hier te hebben en ik vind het super voor Saskia dat ze een neef en nicht heeft waar ze het heel goed mee kan vinden. Iedereen is eigenlijk te jong voor Katja en Kai, al zijn zij ook dol op hun neefjes en nichtjes.

Saskia, Sandy en Athena komen na tienen ook weer terug. Zij hebben lekker gegeten bij True Food Kitchen. Bewijs dat je niet nadat de rekening gebracht wordt meteen een restaurant hoeft te verlaten. Zij bleven nog anderhalf uur napraten.

Wij kijken nog even de film Little Foot en dan gaat iedereen naar bed. Morgenochtend vertrekken ze weer voor dag en dauw. Het was een super leuk bezoek!

Zondag

Vannacht werd ik toch weer wakker met keelpijn, grr!! Ietwat geradbraakt sta ik dan om acht uur op. Dat was de streeftijd om te vertrekken zei Berend Jan gisteren. Ze zijn echter nog lang niet klaar en de kinderen, die tot half drie wakker bleven, zijn nog in geen velden of wegen te bekennen.

Toch spelen Berend Jan en Ana Maria het klaar om net voor negenen te vertrekken. Het is altijd weer even slikken om afscheid te nemen, maar Rick en ik hopen komend jaar Ottawa een bezoek te brengen.

Wij gaan ontbijt halen bij Starbucks en onderweg besluiten we na het ontbijt en douchen onze boodschappen voor Oud en Nieuw te gaan halen. We beginnen bij Total Wine en kopen wijn en bier in.

Bij de Giant ernaast vinden we ook heel veel van ons lijstje en als laatste gaan we naar Whole Foods. Daar eten Rick en ik lunch aan de bar met de visgerechten. We bestellen beiden een gemengde salade met gegrilde zalm. Het is werkelijk perfect bereid!

Dan werken we ons lijstje bij Whole Foods af en vinden alles behalve bruschetta. Giant had die ook niet en nu vind ik het wel jammer dat we dit jaar niet naar Wegmans zijn gegaan voor deze inkopen. Die hebben heerlijke bruschetta en crostini.

Thuis pakken we de zakken uit, maar ik voel me nogal gammel en besluit de rest van de middag rust te nemen. We gaan nog wel even langs Jeanne om haar pakje stroopwafels te brengen. Van haar krijgen we een lekkere doos Ferrero Rocher chocolaatjes, die we morgenavond zullen presenteren.

Rick maakt het gebroken lampje in onze blauwe "landingsbaan" en gaat dan toch nog even wat dingen halen bij Trader Joe's en Giant. Ik ben vergeten Nederlandse poedersuiker te bestellen bij de oliebollen. Ik vind de gewoonlijke Amerikaanse zo kalkachtig smaken want ze doen er maiszetmeel in. Rick neemt organische mee van Trader Joe's, die er meer als alleen suiker uitziet. We zullen zien.

Ook vindt Rick bruschetta bij Trader Joe's, maar geen crostini's. Morgen nog maar eens kijken bij Whole Foods dan. Ik heb nu spijt daar vanmiddag geen zakje van mee te hebben genomen.

Voor ons avondeten bestellen we makkelijk Chinees. Het is alweer een tijdje geleden dat we dat aten en het smaakt erg lekker. Ik heb pittige kip Hunan met broccoli, wortel en champignons. Rick heeft General Tso's kip, waar ik ook dol op ben, maar het is gefrituurd dus niet op mijn dieetlijst. Rick heeft er minder moeite mee soms even dat dieet opzij te zetten, dan ik.

Dan gaan we in de basement een paar Jeopardy spelletjes op de X-Box spelen. Erg gezellig zo met zijn viertjes! Ik vind uit dat Saskia een formidabele speelster is! Ik wil wel meer trivia spelletjes met haar spelen. We winnen telkens weer van Kai en Rick, al spant het erom.

Tegen tienen komt een van Saskia's vrienden hier en zijn wij ook moe, vooral Kai en ik met onze verkoudheden. Morgen en overmorgen nog grote happenings en dan denk ik dat ik instort, maar hopelijk valt het mee. Ik heb teveel gevraagd van mijn lichaam deze week en op een gegeven moment breekt dat meestal op. Heel fijn natuurlijk als dat niet gebeurt.