Over regen en meer regen, een gezellige kerstbrunch en Glow

Zaterdag

Het heeft vannacht gehoosd maar daarom was het ook juist lekker slapen. Rick staat dan ook pas om acht uur op en ik volg niet veel later. In de plenzende regen laat Rick Orion uit en dan gaan we op pad voor ons ontbijt.

Rick verklaart me weer eens voor gek dat ik de koude nitro brew wil. Hij neemt een warme cappuccino. Ik heb er de egg bites bij en Rick een broodje met ei en worst dat hij zonder brood eet. Dan vertrekt Rick mysterieus om "kerstdingen" te doen. Hij houdt ervan naar winkels te gaan voor zijn cadeautjes.

De kerstlichtjes zijn nu zo gezellig, ik zou ze de hele winter willen hebben!

Intussen loop ik hard op de plaats en heb na een uur 9000 stappen bijeen. De bel gaat en het is de postbode met een enorme doos. Ik moet ervoor tekenen en de goede man draagt het voor me naar binnen. Het blijken Belgische biertjes voor Rick te zijn, die hij voor de feestdagen heeft besteld. Gelukkig is alles heel als hij het later openmaakt. Hij kan weer even vooruit!

Het plenst en plenst en plenst! Als dit sneeuw was geweest waren we dik ingesneeuwd. Maar juist nu is het warm voor de tijd van het jaar. De regen maakt dat dit het natste jaar ooit is in de geschiedenis van Washington. Liever het zonnigste jaar voor mij, maar ja, niets te doen aan het weer.

Rick neemt lunch mee van Panera voor ons beiden. Voor mij weer mijn gewoonlijke salade met spinazie, edamame, kip, geraspte amandelen en meer. Ik heb er een pindasaus bij. Iedere keer smul ik er weer van.

Om een uur speelt de deurbel Jingle Bells. Ik doe Orion in zijn bench terwijl Rick de tapijtreinigers binnenlaat. Het is nu de derde keer dat we dit bedrijf gebruiken en het is hetzelfde stel, Tracy en Red. We krijgen een tasje met fruit in de hand gedrukt met een kaartje dat ze blij zijn dat wij hun bedrijf kiezen voor ons tapijt. Erg leuk!

Rick laat in de basement zien waar hij het tapijt schoon wil hebben en de rest is hetzelfde als de afgelopen paar keren. Ik heb Unique Carpet Cleaning via Groupon gevonden en ze doen heel goed werk voor veel minder duur dan andere bedrijven, die ik heb geprobeerd.

Terwijl de tapijten worden gereinigd gaan Rick en ik in de woonkamer zitten. Daar is de vloer van hout dus het is "veilig".  Rick wil voor zijn zestigste verjaardag een bar laten aanleggen in de enorme kamer in de basement. Hij laat een heel stel ideeen zien en ik geef er mijn mening over (geen houten bar!).

Bijna drie uur later zijn de tapijten weer bijna als nieuw. Alleen de chocoladepoeder vlekken, die Orion er een paar maanden geleden in maakte, komen er niet uit. Tracy legt uit dat we geen Resolve moeten gebruiken (zoals we gedaan hebben). Dat smeert de troep naar beneden. Voortaan moeten we azijn en water mengen en dat erop doen.

Het plenst nog steeds en we laten Orion los thuis. We gaan op zoek naar "Santa" pakpapier. We beginnen bij Michaels, maar daar zijn de meeste kerstspullen weg. Dat heb je met een hobbyzaak, die zijn alweer bijna met Valentijnsdag bezig.

Bij CVS laat Rick mij eerst uit de auto om te zien of er wat is. Daar blijkt veel meer keuze te zijn en ik vraag Rick om te komen kiezen. Uiteindelijk wordt het donkerblauw papier met Santa en zijn zak cadeautjes erop.

Deze moderne Santa's werden het niet

Maar bijna vertrekken we met maar een rol van de Santa met zak en drie van het verkeerde papier met kerstbomen wat er bijna hetzelfde uitziet. Hoe ons dat niet op is gevallen zal voor altijd een raadsel blijven. Gelukkig kunnen we die rollen inwisselen voor het juiste patroon en dat is ook goedkoper dus we krijgen een aantal dollars terug.

Rick en ik hebben zo vroeg een heel lichte lunch gegeten dat we nu, om vijf uur, alweer flinke trek hebben. We hebben een coupon voor Ambrosia, een nieuw restaurant, en besluiten daar eerst een drankje te drinken en dan eten te bestellen.

We worden heel vriendelijk begroet en ik bestel een bloody Mary, die erg lekker is. Rick en ik delen de Marokkaanse sate, maar die sate stokjes zijn wel heel dun met kip! Gelukkig is de kip kabob veel lekkerder en ik heb hem met een salade en yoghurt en komkommer saus. Rick heeft een Iraans gerecht wat er ook lekker uitziet. Ze moeten duidelijk nog groeien, maar het eten is goed.

Op de terugweg nemen we wat andere straten om de kerstverlichting daar te zien. Ik neem foto's van een paar huizen. Met de regen is het extra gezellig, al die lichtjes, maar ik hoop dat het snel weer droog wordt. De wegen lijken wel fonteinen!

Zondag

Het regent nog steeds als we opstaan. Het is nu wel meer een miezerregen, maar toch. We zijn om half negen al beneden en ik heb pas om tien uur een brunch waarbij ik weet dat we vorige jaren pas om een uur of elf wat gingen eten.

Dat houd ik niet uit dus ik ga met Rick mee om ontbijt te halen. We halen koffies van Starbucks en dan wil Rick wat egg mcMuffins, die hij zonder brood eet. Bij Panera staat intussen mijn boterham met ham, ei, spinazie en tomaat klaar. Orion weet als we thuiskomen al dat het brood zijn zondag traktatie is.

Na het ontbijt ga ik naar boven en kleed me feestelijk. Ook krul ik mijn haar en ben zeer tevreden met het resultaat. Met een halve bus haarspray erop blijft het hopelijk zitten. Als tiener krulde ik mijn haar iedere ochtend. Dan fietste ik door weer en wind naar school en tegen de tijd dat ik daar aankwam was er van krullen niets meer te bekennen. Opeens heb ik die herinnering.

Precies om tien uur komt Marielle me ophalen en geeft mij een lift naar Chris' huis. Dat is vlakbij, maar met dit druilerige weer vind ik het wel fijn om gebracht te worden. Chris begroet ons enthousiast want we zijn de eerste gasten.

We krijgen een "poinsettia" (kerstster) drankje aangereikt. Dat is prosecco met cranberry sap en een paar cranberries erin. Ik vind het erg lekker want het is niet zoet. Dan gaat de deurbel weer en al gauw zijn er zeker twintig dames.

Veel ervan ken ik al vele jaren en sommigen, zoals Marielle en hardloopvriendinnen van Chris, zijn nieuw. Het wordt weer heel gezellig! Er is ook lekker eten, al houd ik het bij de gerookte zalm, kerstomaatjes en wat van de binnenkant van een champignon en ui quiche.

Voor we het weten loopt het tegen twaalven en nemen we afscheid. Dit was de 23e brunch en ik ben bij allemaal geweest dus over twee jaar is het extra speciaal. Marielle brengt me thuis en we kletsen nog wat na op onze oprit. Misschien komen ze naar ons Oud en Nieuw feest, anders zien we elkaar weer in januari.

Als ik het huis binnenloop krijg ik het gevoel dat ik een kerstconcert ben aanbeland, zo hard staat de muziek! Rick is in geen velden of wegen te bekennen en ik probeer met alle macht het volume omlaag te doen. Dat lukt niet dus ik ben opgelucht als Rick opeens tevoorschijn komt en het volume terugbrengt tot praatniveau.

Omdat ik maar zo weinig heb gegeten bij de brunch ga ik lunch halen bij Whole Foods. Daar vind ik opeens ook allerlei andere dingen, die ik nodig heb, dus met een tas vol ga ik huiswaarts. We eten onze salades en gaan dan verder met kerst inpakken.

Rick werpt zich op het grote cadeau voor Kevin en ik pak cadeautjes voor de kerstkousen in. Een uurtje later ben ik helemaal klaar op het schrijven van Ricks kerstkaart na. Rick heeft Kevins cadeau ingepakt en met vereende krachten dragen we het naar boven zodat het verborgen blijft tot volgend weekend.

Intussen krijgen we slecht nieuws. Ricks vader moest weer naar de EHBO omdat hij geen lucht kon krijgen. Het is zorgelijk en Rick en Lisa, zijn zus, proberen Dads vriendin Carol ook te ondersteunen. Dad is net 83 geworden en Carol is niet veel jonger. Uiteindelijk komt eruit dat Lisa volgende week een aantal dagen erheen gaat en wij waarschijnlijk begin januari.

In Georgetown is er Georgetown Glow. Er zijn twaalf locaties waar we die kunnen bekijken. We hebben geen idee wat te verwachten, maar vooral ik wil het graag zien. Het is eindelijk droog en met wat verkeer rijden we naar de stad.

Het Kennedy Center (enorme schouwburg) verlicht

Zelfs zonder Glow is Georgetown, het oudste gedeelte van Washington, gezellig met alle verlichting. Het is er ook best druk, maar we vinden met gemak een (dure) parkeerplaats in de garage onder de mall.

Met een kaartje online zien we waar de Glow tentoonstellingen zijn. Het is ijzig koud met een bijtende wind dus we lopen zo snel mogelijk. We vinden zeven van de twaalf kunstwerken. Een ervan is van Toer, Nederland. Erg leuk om gezien te hebben!

 

 

 

 

 

Deze laatste is van Toer, Nederland, maar laat lang niet alles zien

Verkleumd vinden we aan de gezellige bar bij Clyde's nog twee krukken. Dit blijkt een lokale Cheers te zijn voor wie zich die serie nog herinnert. Iedereen kent elkaar en de bartenders. Ik zit naast een politieagent en naast Rick zit een man, die ook dertig pond door koolhydraatarm te eten heeft verloren.

De notenkrakers staan bij iedere Clyde's

Het eten is erg lekker. Rick begint met een chili en ik met carpaccio. Die is heel erg smakelijk! Een goede carpaccio vind je niet gauw. Hij komt met een frisse rucola sla en knapperige kappertjes.

Als hoofdgerecht kies ik een salade met kip, witlof, blauwe kaas en gemengde blad sla. Dat is een heel erg goede combinatie! Rick heeft een zalmburger waarvan ik (via de Old Ebbitt Grill) weet dat die ook prima smaakt.

Zonder oponthoud gaan we huiswaarts. Ik neem me weer eens voor vaker naar Georgetown te gaan. Die buurt is zo gezellig en ik heb er nog meer te ontdekken.

Natuurlijk kijken we vanavond weer kerstfilms en gaan dan de week voor Kerst in. Ricks zus belt nog om te zeggen dat haar reis geboekt is. Zij gaat expres nu zodat wij kunnen genieten van Kai en Katja thuis. Haar kinderen wonen daar of komen met Kerstdag.

Een blij hondje

Hopelijk wordt Dad wel wat beter want ik heb er een hard hoofd in. Ik zeg daar niets over tegen Rick, maar long kanker en longontsteking zijn geen goede combinatie. Ik eindig dit weekend met een mengeling van gevoelens, feestelijk, maar ook bezorgd over hoe het met Dad gaat.