Christine en Mallory hier

Het weer is werkelijk schitterend als ik opsta en met ongeduld wacht ik op Christine en Mallory, die vanochtend hier zullen komen. Ze zijn al sinds zaterdag in Virginia, maar hebben eerst bij andere vrienden gelogeerd, omdat wij er niet waren.

In Alabama krijgt Mallory een heuse hele week herfstvakantie. Hun zomervakantie is dan wel iets korter, dan de onze, maar ik zou het helemaal niet erg vinden een week of twee op te geven voor meer vakantie gedurende het schooljaar!

Mallory heeft nog een beugel en gaat daarvoor naar dezelfde orthodontist als Saskia. Om de twee maanden moet ze daarheen en de hoop was, dat ze in december klaar zou zijn. Maar Christine belt me vanochtend, dat het nu waarschijnlijk pas februari wordt, want een kies wil maar niet doorkomen. Leuk (denk ik stiekem, want Christine vindt het helemaal niet leuk), dat garandeert dan nog een bezoekje in februari!

Later dan verwacht komen ze hier aan. De geplande lange powerwandeling, die Christine en ik wilden gaan maken, kan dus geen doorgang vinden. In plaats daarvan lopen we een half uur en ik kies een zo heuvelachtig mogelijk traject, zodat we de hartslag toch nog flink omhoog krijgen.

Om twaalf uur hebben we met Karin afgesproken te gaan lunchen. Mallory blijft op onze bank lekker de Sims spelen. Als we Cafe Deluxe binnenlopen zit Karin er al. We krijgen een tafeltje middenin dit gezellige restaurant. Ik zie, dat er ook mensen buiten op het terrasje eten, maar daarvoor is het naar onze mening met 20 graden net te koel.

Christine en Karin hebben elkaar sinds juni niet gezien, dus er valt heel wat bij te kletsen. Dit restaurant is een van mijn favorieten in Tysons Corner (dit voor mensen, die dit gebied willen bezoeken). Het is ingericht als een Franse bistro en heeft een gezellige atmosfeer. De bediening is er altijd zeer vriendelijk en goed, het eten redelijk geprijsd en erg lekker.

Nadat de laatste hapjes verse bessen en (voor Karin) peach cobbler op zijn, nemen we afscheid van Karin. Thuis haalt Christine Mallory op om haar naar een jarig vriendinnetje te brengen. Zelf gaat Christine winkelen in hun vroegere omgeving, omdat het te ver is om heen en weer te rijden. Dat is voor hen een nadeel van bij ons logeren, al hun vrienden en bekenden wonen minstens een half uur rijden verderop.

Gisteren heb ik twee van de drie achterstallige fotografielessen afgemaakt en vanmiddag wil ik eigenlijk de laatste doen. Maar het is zulk schitterend weer, ik moet gewoon buiten zitten nu het nog kan! Achter op het deck vind ik het in de schaduw te koel, dus ik ga voor op de stoep zitten lezen. In de zon is het dan eigenlijk weer bijna te warm.

Terwijl ik daar zit kan ik ook heel goed Saskia en haar vriendinnetjes zien en horen. Heerlijk, hoe ze nog zo helemaal kind zijn, soms! Het hele groepje zal voor Halloween volgens een thema gekleed gaan en Saskia en Kaylee hebben alvast hun costuums aan. Ze kunnen niet wachten tot de grote avond er is en ze weer verkleed langs de deuren kunnen!

Vanavond komt Chuck, Christine's man, die hier vandaag voor zijn werk is aangekomen, ook langs (hij logeert in een hotel bij zijn werk) en gaan we met zijn allen eten. Voor Rick en Chuck is dit ook de eerste keer sinds juni, dat ze elkaar zien. Het belooft een gezellig avondje te worden!