Over een gezellige rondleiding

We staan tegelijkertijd om zeven uur op en dan maak ik me klaar voor de dag. Het is altijd even zoeken wat ik aan zal trekken voor een rondleiding. Het zal vandaag warm worden dus het wordt een simpel shirtje met een capri broek. 

Beneden maak ik mijn ontbijt en Rick gaat douchen. De tijd gaat heel snel en het loopt al tegen achten, de tijd dat we wilden vertrekken. Ik wandel snel even met Orion en dan kunnen we op pad. We slaan Starbucks vanochtend over.

Het verkeer op de I-66 valt mee en de tol is niet zo hoog als die kan zijn. Rick moet vandaag in het Microsoft kantoor op K Street NW zijn. Dat is een stuk uit de richting van waar ik heen moet, maar ik loop een paar blokken naar het Metro Center metrostation en ben dan in tien minuten bij Capital South. 

Bij de Poseidon/Neptunus fontein van de Library of Congress ga ik op mijn gezelschap van vandaag wachten. Het zijn weer vrienden van vrienden wat altijd erg leuk is. Ik ontmoet C. en R. en C's tante G. en haar oom N. De laatste twee zijn Belgisch dus het is een gemengd gezelschap. 

 

We sluiten aan in de rij om de Library of Congress in te gaan, want ik heb kaartjes voor kwart over tien. We zijn inderdaad precies om kwart over tien binnen. We bekijken de Guttenberg bijbel en het vroegere, mooie kantoor voor de bibliothecaris. 

Dan kunnen we de algemene leeszaall binnen. Alleen G. gaat niet, want rugzakken en grotere tassen mogen niet naar binnen en zij vinden het niet fijn die met alles erin in een van de daarvoor bestemde vakjes te leggen. Heel begrijpelijk is dat natuurlijk. 

De grote leeszaal blijft imposant. Ik zie altijd weer nieuwe dingen. Als we er allemaal doorheen gelopen hebben gaan we helemaal naar boven om dezelfde leeszaal van boven te bekijken. Hier wijs ik aan wat er allemaal te zien is, want in de zaal zelf moet je natuurlijk muisstil zijn. 

Na de leeszaal gaan we telkens een verdieping naar beneden. Als laatste laat ik de rond opgezette bibliotheek van Thomas Jefferson zien. Het blijft leuk dit prachtige gebouw te kunnen tonen. 

Eenmaal weer buiten lopen we eerst langs het Supreme Court (Hooggerechtshof) en steken dan over naar het Capitool. Daar zien we de Speaker of the House, Mike Johnson, de pers toespreken. Ik luister maar niet teveel, want ik vind het een vreselijke man. Maar het is natuurlijk wel bijzonder dat zo'n belangrijke politieke figuur in de Amerikaanse regering maar een paar meter van ons af staat te praten. 

Achter het Capitool langs lopen we Capitol Hill af. Langs de National Gallery of Art en de National Archives gaan we vervolgens 7th Street NW op. Daar nemen we even pauze bij Cafe Gregory. Ze hebben een heel lekker verfrissend drankje met ananas en gember. 

We bespreken de rest van de rondleiding, want G. is wat slecht ter been. Daar had ik helemaal niets van gemerkt, anders had ik de lift genomen in de Library of Congress. De afstanden in Washington met alle enorme gebouwen zijn veel groter dan mensen beseffen. 

Als we weer buiten zijn lopen we langs de Chinese boog en door City Center DC. Daar hangen de lenteversieringen nog steeds boven de straat. Denkelijk gaat dat met Memorial Day veranderen. 

Langs Ford's Theater en het FBI gebouw lopen we Pennsylvania Avenue weer op. Een aantal blokken later zijn we bij het Eerste Wereldoorlog Monument. Hier eindigt mijn rondleiding vandaag zodat ze niet de heuvel naar het Witte Huis op hoeven te lopen.

We nemen afscheid en ik krijg een lekkere doos met Droste chocolaatjes van ze, heerlijk! Verder hebben ze een leuk dingetje voor Nico mee van mijn vriendin Marion, zo lief. Het is al bij tweeen dus ik denk dat de jet lag ook wel toe zal hebben geslaan (20 uur in Nederland).

Natuurlijk heb ik nu wel erge zin in wat te eten. Ik neem plaats op het terras van Cafe du Parc. Daar bestel ik een ijsthee en een salade Nicoise. Het is een lekkere koele maaltijd en leuk om mensen te kijken. Er is hier een bushalte van Big Bus en Old Town Trolley. 

Na lekker lang gezeten te hebben loop ik naar de geldautomaat van Truist, mijn bank. Ik wil mijn verdiensten op mijn rekening zetten en wat geld pinnen. Maar volgens de automaat heb ik een ongeldige kaart. Dat lijkt me sterk, want ik heb er net mijn lunch mee betaald.

Op mijn telefoon zoek ik op of Truist een geldautomaat dichtbij Ricks kantoor in Rosslyn heeft. Dat is het geval dus ik neem de metro naar Rosslyn. 

Ontzettend lange roltrappen

Het is even zoeken en ik moet een flinke heuvel op, maar uiteindelijk vind ik de geldautomaat in een Safeway. Helaas kan ik mijn geld daar niet op mijn rekening storten, maar ik kan wel pinnen en dat is net zo belangrijk. 

Gelukkig is de weg naar Ricks kantoor nu heuvel af, want ik voel mijn voeten flink. Rick is net klaar met zijn werk dus helemaal perfect. Dit keer rijden we binnendoor terug naar huis. Dat duurt langer, maar er is ook meer te zien. 

Thuis gaan de voeten omhoog en we bestellen eten. Rick kiest Yalla Pita en ik Sushi Koji. Die koude sushi is perfect na de hitte van vandaag. De komende dagen zal het een stuk koeler worden.