Over een gezellig happy hour

Er is zowaar zon als ik wakker word. Rick heeft slecht geslapen, want hij had last van buikpijn. Gelukkig gaat het vanochtend wat beter. We maken ontbijt en daarna gaat Rick zich aankleden en ik doe vast een deel van mijn cardio.

Dan haasten we ons naar Starbucks, want Rick wil graag een koffie voor hij naar de tandarts moet. Daar moet hij om negen uur zijn. We halen de koffies en dan zet Rick me aan het begin van ons plein af, anders is hij te laat.

Voor ik naar personal training ga maak ik mijn cardio af. Dan rijd ik naar Sharons huis waar het halve uur zoals altijd snel voorbij gaat. Sharon vertelt me heel blij dat ook zij grootmoeder zal worden in november. Zij is de zoveelste van mijn vriendinnen die oma gaat worden. 

Een paar weken geleden, toen we op weg naar New Jersey waren, zag ik op Facebook dat iemand in Vienna haar porcelein servies te koop aanbood. Laat dat nou het servies zijn dat Rick en ik voor ons huwelijk hadden uitgekozen!

Toen kregen we maar een paar borden en kopjes. Ik heb al die jaren dat servies heel graag aan willen vullen, want ik vind het porcelein van Ricks ouders dat we al jaren met hoogtijdagen gebruiken helemaal niets.

Het leek wel voorbestemd. Faith wil het verkopen, omdat zij naar een kleiner onderkomen verhuizen. Ik ga het ophalen en ze is heel blij dat het met plezier gebruikt gaat worden. Wat is de kans dat wij beiden hetzelfde porcelein wilden voor ons huwelijk en dan nog dat ik haar advertentie net zag. 

We laden de borden en alles in mijn auto en nemen dan met een hug afscheid. Op de terugweg stop ik bij Whole Foods om een bakje garnalensalade te kopen. Dan stop ik onderweg naar huis nog een paar keer om bloemen te fotograferen. 

Thuis maak ik plaats voor het porcelein en het past zowaar in de kasten in onze eetkamer zonder al te veel te moeten verplaatsen. Ik kan niet wachten tot er een gelegenheid komt het servies te gebruiken. 

Dan is het na twaalven en ik eet mijn lunch, de garnalensalade, komkommer en bramen. Judith belt en we kletsen gezellig tot tien voor twee. Niet veel later belt Christine en wij praten weer eens helemaal bij. Dat duurt bijna twee uur!

Voor ik het weet is het dan ook tijd om naar Burapa Thai te gaan. Daar heb ik vanavond mijn maandelijkse happy hour, al hebben we april overgeslagen. Rick brengt me erheen. De opkomst is heel goed, we zijn met zijn achten. 

Het leuke vind ik altijd dat dit allemaal mijn vriendinnen zijn, maar tijdens de happy hours hebben ze elkaar ook beter leren kennen. Daardoor praat iedereen met elkaar en niemand zit er stilletjes bij. Het is dan ook bijna twee uur later als we afscheid nemen. Serena zet me heel aardig thuis af. 

Onderstaande foto heeft Katja vandaag van Nico gemaakt. Het bordje naast hem heb ik geschreven. Katja is leuk bezig met haar "popje". Hij ging vandaag naar de kinderarts en is flink aangekomen. Dat gaat dus de goede kant op.