Over een heerlijke zomerse dag

 Rick staat keurig om zeven uur op en dat wil ik eigenlijk ook wel, maar draai me toch nog eens om. Half acht is ook een goede tijd. Rick moet nuchter blijven, want hij heeft een doktersafspraak. Ik niet en ik maak mijn ontbijt met een kop koffie uit mijn Keurig machientje. Op dagen als dit is dat erg handig. 

Na het eten trap ik iets meer dan een half uur op mijn elliptische machine en dan is het tijd om naar personal training te gaan. Rick vertrekt tegelijkertijd. Sharon heeft weer allerlei interessante oefeningen voor me en ik vind het fijn om om kwart over negen te beginnen en om kwart voor tien al klaar te zijn. 

De paddenstoelen, die ik gisteren bij Whole Foods kocht voor mijn ontbijt, zijn al op, dus ik rijd naar H Mart. Behalve de paddenstoelen koop ik ook een flesje Turkse drink yoghurt. Daar ben ik dol op en het is een goede bron van probiotica.

Tijd voor mijn nitro brew en ik rijd door de Starbucks drive thru om die op te halen. Met mijn koffie loop ik vervolgens een stuk op het W&OD pad en Church Street af. Het is rustig op dit tijdstip. Mijn doel is bijtjes op korenbloemen te fotograferen en dat is niet zo makkelijk als het lijkt. 

De bijen hebben het druk en blijven niet lang zitten. Verder waait het. Toch is dit wat ik zo leuk vind om te doen. Daardoor ga ik er helemaal in op en de tijd vliegt voorbij. Dit kleine beetje natuur in het midden van Vienna is een genot. 

Op weg terug naar de auto zie ik een boom met interessante bloemen. Het blijkt de catalpa te zijn, een inheemse boom. Hij is me nog niet eerder opgevallen. 

Irissen langs de Town Green

Thuis neem ik een verfrissende douche. Het is al flink warm buiten. Dan maak ik mijn lunch van mini komkommertjes, garnalensalade en, dacht ik, bramen, die ik gisteren heb gekocht. Die laatsten blijken echter al beschimmeld te zijn. Die breng ik terug naar Whole Foods!

Judith video belt en we praten gezellig tot een uur of twee. We hebben het onder anderen over Engelse (Amerikaanse) uitdrukkingen waarvan we de Nederlandse versie niet weten (kan dat die gewoon niet bestaat). 

"The boy who cried Wolf" is er een van. Dat betekent dat iemand vaak onnodig het alarm slaat en als het dan echt is luistert niemand meer. Misschien heeft een van mijn bloglezers een idee?

Rick heeft intussen de hot tub gereed gemaakt. Ik kleed me in bikini en ga twintig minuten zitten bubbelen. Daarna lees ik wat op het deck en na zo'n drie kwartier ga ik weer het bad in. 

Het is zeer rustgevend. Ik kijk naar de vogels en de eekhoorn acrobaatjes, die ervoor zullen zorgen dat er geen moerbei voor ons zal overblijven. 

Als ik weer wat opgedroogd ben kleed ik me aan en rijd naar Whole Foods. Daar zie ik dat de zalmburgers afgeprijsd zijn en ze hebben er nog precies genoeg voor ons tweeen. Daarvoor neem ik ook tomaat en ui mee en een pakje koolhydraatarme tortilla's. 

Thuis is Rick klaar met zijn werk. We puzzelen even, want willen deze puzzel weleens af krijgen. We hebben er de hele winter mee gedaan! 

Dan grilt Rick de zalmburgers en we smullen ervan. Mijn favoriet zijn de yuzu wasabi burgers. Rick houdt het bij de Mediterraanse. Maar ze zijn allemaal lekker.

En nu is het tijd voor wat Below Deck en Top Chef. Hopelijk wordt het morgen weer zo'n lekkere dag.